Μετά τη μεγάλη επιτυχία το φετινό χειμώνα με την παράσταση ''Hotel Babel'', ο Παναγιώτης Καβαλιεράκης επιστρέφει στα θεατρικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης, συμμετέτοντας στη ''Φόνισσα'' του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Για το νέο του αυτό εγχείρημα και για την Τέχνη του θεάτρου μίλησε στην Townsendia λίγο πριν την πρεμιέρα του στο Θέατρο Αυλαία.
Συμμετέχετε στο κορυφαίο έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη "Η Φόνισσα". Πείτε μας λίγα λόγια για τους ρόλους που υποδύεστε.
Όντως, είναι το κορυφαίο αναμφισβήτητα έργο της Νεοελληνικής λογοτεχνίας και είμαι τυχερός που συμμετέχω σε μία κορυφαία θεατρική διασκευή της Βαρβάρας Δουμανίδου. Ενσαρκώνω τέσσερις τελείως διαφορετικούς χαρακτήρες. Αρχικά, τον πατέρα της Φραγκογιαννούς, που σε νεαρή ηλικία την παντρεύει. Εκ των υστέρων, τον έναν από τους δύο αστυνόμους, που καταδιώκουν τον υιό της Φραγκογιαννούς τον επονομαζόμενο Μούρτο. Επίσης, έναν ιερέα σε μία συγκλονιστική σκηνή, όπου βιώνουμε τον πόνο για την απώλεια αθώων ψυχών και τέλος τον ειρηνοδίκη, που θα είναι η απαρχή του τέλους για την ''Φόνισσα''.
Ποια είναι η αίσθηση, που σας δημιουργεί η συμμετοχή σας σε μια θεατρική μεταφορά ενός τέτοιου κειμένου και αν ήταν δύσκολο εγχείρημα να ενσαρκώσετε επιτυχώς το ρόλο σας;
Η συμμετοχή κάθε ηθοποιού σε ένα τέτοιο λογοτεχνικό αριστούργημα είναι ευλογία και πρόκληση ταυτόχρονα. Είναι η πρώτη φορά που προσπαθώ να υποδυθώ ανάλογους χαρακτήρες. Είναι ένα προσωπικό στοίχημα για τον καθένα, γιατί ο βαθμός δυσκολίας είναι μεγάλος όταν πρέπει να εμβαθύνεις τόσο πολύ συναισθηματικά και σε τόσο διαφορετικούς χαρακτήρες από σένα, συνυπολογίζοντας πάντα την τότε εποχή και διάλεκτο.
Συγκριτικά με το πρώτο ανάγνωσμα του κειμένου, πώς σας φαίνεται λίγο καιρό πριν την πρεμιέρα σας;
Η πρώτη επαφή με το κείμενο πάντα εντυπωσιάζει και ταυτόχρονα δημιουργεί ένα δημιουργικό άγχος. Η πορεία μέχρι την πρεμιέρα είναι ένας μαραθώνιος αποκαλύψεων και εσωτερικών αλλαγών για να μπορέσεις να ''ακουμπήσεις'' τον κάθε ρόλο και κυρίως να βγάλεις το συναίσθημα μέσα από αυτόν. Αν τελικά γίνει αυτό, εκεί βρίσκεται και η επιτυχία, γιατί πρωτίστως το αντιλαμβάνεται ο θεατής.
Παίζοντας στο Θέατρο σε μία δύσκολη αλλά και δημιουργική περίοδο, τι είναι αυτό που σας ωθεί να συνεχίσετε;
Το θέατρο υπήρξε πάντα το αντίδοτο στις δύσκολες εποχές. Το θέατρο είναι ζωντάνια, είναι αμεσότητα και φαντασία εκτός όλων των άλλων. Ορίζοντάς τα ως κάποια από τα βασικά συστατικά της ζωής μου, είναι και η κινητήριος δύναμη για να συνεχίσω να νιώθω γεμάτος και δημιουργικός. Αυτό το ''ψαχούλεμα'' χαρακτήρων είναι ότι πιο συναρπαστικό για μένα.
O Tom Stoppard είχε πει: "Οι λέξεις είναι ιερές. Αξίζουν το σεβασμό μας. Αν διαλέξετε τις σωστές λέξεις, με τη σωστή σειρά, μπορείτε να σπρώξετε τον κόσμο όλο." Εσείς, ως καλλιτέχνης και σε προσωπικό επίπεδο, πώς θα εκφράζατε τη σχέση σας με την Τέχνη;
Κατά την προσωπική μου άποψη, Τέχνη είναι καθετί που σε απασχολεί δημιουργικά, μακριά από κανόνες και πρότυπα. Μέσα από την μαγεία της Τέχνης, μπορείς να δημιουργήσεις έναν ιδεατό κόσμο ή να ζήσεις απλά μέσα σε κάποιον που ήδη υπήρξε. Δεν θα μπορούσα πια να σκεφτώ τον εαυτό μου χωρίς την προσπάθεια του να δοκιμάζω τα όρια του εαυτού μου μέσα από αυτή την διαδικασία.
Στην παράσταση συμμετέχουν και δύο μικρά κοριτσάκια. Πως ήταν η εμπειρία για αυτά αλλά και για εσάς προσωπικά αφού το ένα από αυτά είναι η κόρη σας;
Η εμπειρία για τα κορίτσια μας είναι μοναδική, όπως θεωρώ και για όλη τη θεατρική μας ομάδα. Το να δουλεύεις με τόσο μικρές και αθώες ψυχές είναι βάλσαμο και νομίζω ότι ίσως να παίρνεις περισσότερα από όσα δίνεις. Όντως το ένα κοριτσάκι, η Ρόζα, είναι κόρη μου και ήταν και για εμένα μία μοναδική εμπειρία όλο αυτό. Ξεκινώντας από το σπίτι και τις εκεί πρόβες μέχρι τις πρόβες στο θέατρο. Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ το πόσο γυαλίζουν τα μάτια της και πόσο γεμάτη είναι από χαρά όταν φτάνει η ώρα να ''δουλέψουμε'' μαζί. Είμαι τυχερός.
Έπειτα από τις παραστάσεις της μοναδικής “Φόνισσας”, τι έπεται επαγγελματικά για εσάς;
Το 2019 ήταν μία δημιουργική χρονιά ξεκινώντας με την συμμετοχή μου στην καταπληκτική κωμωδία ''HOTEL BABEL'' και τώρα με την αριστουργηματική διασκευή της ''Φόνισσας''. Ελπίζω αυτή η χρονιά να τελειώσει τόσο δημιουργικά όσο ξεκίνησε.
Συνέντευξη: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΟΥ
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: "Η Φόνισσα" του Παπαδιαμάντη από το Θέατρο του Άλλοτε στο Θέατρο Αυλαία
Δείτε τι είπαν επίσης για την παράσταση:
Βαρβάρα Δουμανίδου: Η Φόνισσα του Παπαδιαμάντη έχει όλα εκείνα τα υλικά που μας γοητεύουν ως ομάδα
Τζώρτζια Βογιατζόγλου: Υπάρχουν ακόμη περιθώρια για βελτίωση της θέσης της γυναίκας αλλά και των ανθρώπων εν γένει
Νίκος Νικολαΐδης: Υπάρχουν φαινόμενα σεξισμού και ανισότητας ακόμα και στις μέρες μας, αλλά δε συγκρίνονται με την εποχή του Παπαδιαμάντη
Νίκος Νικολαΐδης: Υπάρχουν φαινόμενα σεξισμού και ανισότητας ακόμα και στις μέρες μας, αλλά δε συγκρίνονται με την εποχή του Παπαδιαμάντη
Βάλια Γκαγκάτση: Υπάρχουν εκπρόσωποι της πίστης που εγκληματούν με διάφορους τρόπους
