Η Ελευθερία Χατζοπούλου, είναι αδιαμφισβήτητα από τις συγγραφείς εκείνες, οι οποίες έλκονται από την ιστορία. Με μια ιδιαίτερη αγάπη και ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον για το κομμάτι της κατοχής και του μετέπειτα ελληνικού εμφυλίου να διακρίνεται ξεκάθαρα μέσα στα έργα της, πλήθος αναγνωστών είχαν την ευκαιρία να συναντηθούν πριν λίγες ημέρες μαζί της στον πολυχώρο biscotto coffee+ στο Mediterranean Cosmos, με αφορμή τα έργα της "Ανομολόγητες Αλήθειες" και "Οι δρόμοι της βροχής". Η λογοτεχνική αυτή συνάντηση πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία του πολυχώρου και των εκδόσεων "Ψυχογιός" και με αυτή την αφορμή, βρήκαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με τη συγγραφέα, η οποία απάντησε στις ερωτήσεις της Μαρίας Σμήνα σχετικά με τα δύο της αυτά λογοτεχνικά πονήματα, τη συγγραφή στη ζωή της καθώς και σχετικά με τα μελλοντικά σχέδιά της.
Κυρία Χατζοπούλου, πριν λίγες ημέρες παρακολουθήσαμε στο biscotto coffee+ τη συζήτηση με θέμα τα έργα σας "Ανομολόγητες Αλήθειες" και "Οι δρόμοι της βροχής" από τις εκδόσεις "Ψυχογιός". Γνωρίζουμε επίσης, πως αναφορικά με το δεύτερο βιβλίο, η πλοκή έχει ιστορικό υπόβαθρο, αφού αφορά στον ξεριζωμό των ανατολικοθρακιωτών, καθώς και στα δεινά της κατοχής και του εμφυλίου. Πώς προέκυψε η ανάγκη σας να εκφραστείτε μέσα από τη συγγραφή και να αναφερθείτε στο κομμάτι αυτό της ιστορίας;
Έχω πει πολλές φορές ότι οι πρόγονοί μου ήρθαν από την Ανατολική Θράκη και ότι πέρασα τα παιδικά μου χρόνια σε ένα χωριό Θρακιωτών. Οι αποσπασματικές αφηγήσεις που είχα από παιδί με "έσπρωξαν" να μελετήσω την ιστορία της ιδιαίτερης πατρίδας των παππούδων μου και όχι μόνο. Η συγγραφή των "Δρόμων της Βροχής", ήταν θαρρώ φυσικό επακόλουθο των όσων συγκλονιστικών γεγονότων και αφηγήσεων διάβασα.
Είναι ευρέως αποδεκτό πως ο ξεριζωμός των ανατολικοθρακιωτών, καθώς και η κατοχή και ο εμφύλιος, υπήρξαν από τις πιο δύσκολες περιόδους για τον ελληνισμό. Εσείς με ποιον τρόπο προσπαθήσατε να χρωματίσετε το βιβλίο σας αναφερόμενη σε αυτές τις περιόδους; Υπερισχύει το δράμα εξαιτίας των δεινών, ή η ελπίδα για λύτρωση;
Οι ήρωές μου ζουν το προσωπικό τους δράμα, που είναι αποτέλεσμα των τραγικών ιστορικών στιγμών που βιώνουν. Προσπαθούν βεβαίως να σταθούν στα πόδια τους και να συνεχίσουν τη ζωή τους όπου και όπως μπορούν. Η ελπίδα για τη λύτρωση υποβόσκει πάντα μέσα τους και καταφέρνουν να την γευτούν όσοι στάθηκαν τυχεροί και κυρίως δυνατοί.
Η έμπνευσή σας για το έργο "Οι δρόμοι της βροχής" διαβάζουμε πως προέκυψε εξαιτίας της επιθυμίας σας να μιλήσετε για αυτήν την περίοδο της ιστορίας. Κατά τη διάρκεια συγγραφής του, υπήρξε κάποιος κλασσικός συγγραφέας που να έχει αναφερθεί σε αυτά τα γεγονότα και να αποτέλεσε έμπνευση για εσάς, ή πρόκειται για δική σας προσωπική πρωτοβουλία και ανάγκη για έκφραση και προβληματισμό σχετικά με τον πολυτάραχο 20ο αιώνα;
Έμπνευσή μου υπήρξε η ανάγκη που ένιωσα να μιλήσω για όλα αυτά αφού φυσικά μελέτησα ιστορικά συγγράμματα, αφηγήματα, οδοιπορικά κτλ όπως αναφέρονται στη βιβλιογραφία που παραθέτω στο βιβλίο μου.
Στο έργο σας με τίτλο "Ανομολόγητες Αλήθειες", η φιλία και η αγάπη μεταξύ της Ελισάβετ και της Μαρίνας είναι οι κινητήριες δυνάμεις, μέσα από τις οποίες οι δύο γυναίκες προσπαθούν να σταματήσουν να στοιχειώνονται από το παρελθόν. Με την Ελισάβετ να παρουσιάζεται ως δυνατότερη και πιο ορθολογίστρια από τη νεότερή της Μαρίνα, θεωρείτε πως η ειλικρινής υποστήριξη σε μια φιλία, μπορεί πράγματι να επιτύχει την ψυχική θεραπεία και να θολώσει τις κακές μνήμες του παρελθόντος;
Πιστεύω ότι η στήριξη από έναν άνθρωπο που αγαπά και ενδιαφέρεται πραγματικά δεν μπορεί βεβαίως να επιτύχει την ψυχική θεραπεία-χρειάζεται και η στήριξη και οι γνώσεις του ειδικού-μπορεί όμως να συμβάλει ουσιαστικά στην "επούλωσή" τους και να σβήσει στο μέτρο του δυνατού τις κακές μνήμες.
Υπάρχει κάποιος συγγραφέας του εθνικού ή και παγκοσμίου βεληνεκούς που αποτελεί έμπνευση ή πρότυπο για εσάς και τη γραφή σας;
Λατρεύω και θαυμάζω τη γραφή πολλών συγγραφέων. Αρκετές φορές εύχομαι να μπορούσα να γράψω σαν αυτούς, γράφω όμως όπως μπορώ και όπως νιώθω.
To διάστημα αυτό που έχετε ασχοληθεί με τη συγγραφή, ποια είναι η εμπειρία που έχετε αποκομίσει συνολικά από αυτήν;
Η συγγραφή είναι μια συναρπαστική διαδικασία. Σε γεμίζει ενέργεια και συναισθήματα. Σε κάνει να νιώθεις δημιουργικός και αυτάρκης.
Είναι γεγονός πως για να καταφέρει να ολοκληρώσει ένας συγγραφέας το έργο του, χρειάζεται αγάπη και ενδιαφέρον για την υπόθεση που πραγματεύεται, έμπνευση και ταλέντο. Θεωρείτε πως υπάρχουν άλλα μυστικά, ή χαρακτηριστικά αν θέλετε, που μπορεί να βοηθήσουν έναν συγγραφέα να δημιουργήσει ένα ολοκληρωμένο και ενδιαφέρον έργο;
Η καλή γνώση της ελληνικής γλώσσας θεωρώ ότι είναι το απαραίτητο "εργαλείο" σε αυτό το εγχείρημα. Πρέπει να γνωρίζεις τη σημασία και το "βάρος" της κάθε λέξης για να αποδώσεις σωστά αυτό που θέλεις να πεις. Οι προσωπικές εμπειρίες επίσης, αλλά και αυτές που αποκομίζει ο καθένας από τους γύρω του βοηθούν να πλέξεις μια ρεαλιστική μυθοπλασία.
Με την ολοκλήρωση των έργων σας, είναι γεγονός πως στον αναγνώστη γεννιούνται διάφορα συναισθήματα. Υπάρχει κάποιο συναίσθημα που θελήσατε εσείς να δημιουργήσετε περισσότερο, ή κάποιο μήνυμα που θελήσατε να περάσετε στους αναγνώστες σας μέσα από αυτά;
Όταν ξεκινώ ένα μυθιστόρημα δεν το κάνω με σκοπό να περάσω κάποιο μήνυμα. Αλλά επειδή το μήνυμα ούτως ή άλλως πάντα υπάρχει θα έλεγα ότι εκείνο που βγαίνει από τα δικά μου βιβλία είναι ότι ο άνθρωπος πρέπει να αγωνίζεται και να προχωρεί κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Δεν είναι τυχαίο το ότι αφιερώνω τις "Ανομολόγητες Αλήθειες" σε αυτές που δεν σταματούν να προσπαθούν και να αγωνίζονται.
Θα μπορούσατε να μας προϊδεάσετε για τα μελλοντικά συγγραφικά σας εγχειρήματα; Τι να περιμένουμε από εσάς;
Γεγονός είναι ότι συνεχίζω να γράφω. Το εάν το επόμενο μυθιστόρημά μου θα είναι ιστορικό ή σύγχρονο, θα εξαρτηθεί…
Συνέντευξη: ΜΑΡΙΑ ΣΜΗΝΑ
Πηγές φωτογραφιών: απεσταλμένες από την ίδια τη συγγραφέα στην townsendia.gr
