Ανθή Ιωαννίδου: Έχουμε ανάγκη πιο πολύ από ποτέ το χιούμορ

Λίγο πριν την πρεμιέρα της παράστασης «Παίξε Υπεύθυνα», συμμετείχα σε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με την Ανθή Ιωαννίδου, σκηνοθέτρια του έργου, για τη ζωή, τη φθοροποιό δύναμη του χρήματος, αλλά και την ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου για χιούμορ. Την ευχαριστώ θερμά!

Ποια είναι η κεντρική πλοκή του έργου; 

Το έργο ξεκινά με την ζωή μιας παρέας τριαντάρηδων (τον Στράτο, την Κατερίνα και τον Μάκη) που ζουν στο σήμερα. Ο καθένας φέρει τον κόσμο του. Βλέπουμε την καθημερινότητά τους, τα αστεία μια παρέας, ένα αγαπημένο στέκι, την αγωνία του να τα καταφέρουν, να ζήσουν, να διασκεδάσουν, την σχέση μεταξύ τους αλλά και την σχέση τους με το χρήμα ως κεντρικό άξονα του έργου. Όλα όμως θα ανατραπούν, όταν ο Στράτος κερδίσει τον τυχερό λαχνό του τζόκερ.

Πόσο μεγάλη ανάγκη έχουμε το χιούμορ στις μέρες μας, να γελάσουμε πραγματικά με μία καλή κωμωδία; 

Ζούμε δυστυχώς σε μία πολύ σκοτεινή περίοδο, βαλλόμαστε από παντού με δυσάρεστες ειδήσεις, υπάρχει το άγχος της επιβίωσης και ο πλήρης κατακερματισμός μιας υγιούς κοινωνίας. Νομίζω ότι έχουμε ανάγκη πιο πολύ από ποτέ το χιούμορ, για να μπορέσουμε να ανασάνουμε και να καταφέρουμε να προχωρήσουμε, παρά τα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Η ίδια η ανθρώπινη φύση μας το αποδεικνύει, αν σκεφτούμε πως το γέλιο υπάρχει ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές μας. Ίσως είναι μια κραυγή βοήθειας, ένας τρόπος να ξορκίσουμε το κακό που μας περιβάλλει.

Καυτηριάζει η συγκεκριμένη παράσταση τις πράξεις ανθρώπων που άλλαξαν ριζικά από τη στιγμή που απέκτησαν ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό χρημάτων;

Νομίζω όλοι μας έχουμε ευχηθεί ή έχουμε σκεφτεί πώς θα ήταν η ζωή μας, αν κερδίζαμε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, καθώς και τις αλλαγές που θα έφερνε στην καθημερινότητά μας. Η εικόνα που φανταζόμαστε είναι πιο λαμπερή, γεμάτη ευτυχία, ανέσεις και σίγουρα χωρίς προβλήματα, χωρίς σκοτάδια. Η ανάγνωση μιας έρευνας που αναφέρει πως το 80% των ανθρώπων που κέρδισαν με κάποιον τρόπο ξαφνικά ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, σε ένα διάστημα πέντε χρόνων επιστρέφουν στο σημείο που ξεκίνησαν ή και σε χειρότερο, ήταν αυτό που μας κέντρισε το ενδιαφέρον, και ξεκινήσαμε να δουλεύουμε αυτήν την παράσταση, προσπαθώντας να εξερευνήσουμε τις αλλαγές που μπορεί να φέρει ένα τέτοιο γεγονός στη ζωή ενός ανθρώπου αλλά και στα όρια που ίσως να ξεπεραστούν.

Θεωρείτε πως η ζωή μας περιστρέφεται γύρω από την απόκτηση πλούτου; Αν ναι, γιατί;

Η κατοχή πλούτου ή η έλλειψη αυτού, πρωταγωνιστούσε πάντα στην κοινωνία. Αυτό που θεωρώ ότι έχει αλλάξει, είναι ότι ζούμε σε μια εποχή με πολύ γρήγορους ρυθμούς, όλοι τρέχουν ασταμάτητα, η πληροφορία είναι συνεχής και καταιγιστική, και υπάρχει η ανάγκη για το εύκολο, το γρήγορο, το χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Το κυνήγι του πλούτου και η απόκτησή του, φαντάζει σαν μια λαθεμένη, κατά την άποψή μου, απόδειξη επιτυχίας και απόλυτης ευτυχίας.

Γιατί ως άνθρωποι εμμένουμε στην πάση θυσία επιδίωξη στόχων και καταστάσεων που αποδεδειγμένα ελάχιστα μας ωφελούν; 

Έχουμε χάσει ως άνθρωποι την ικανότητα του να ξεχωρίζουμε ποια είναι τα σημαντικά, για ποια πράγματα αξίζει να παλέψεις και τι είναι αυτό που θα μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους.

Πιστεύετε πως συναντάται συχνά η απληστία στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο; Ποιο είναι χειρότερο είδος απληστίας, η χρηματική ή εκείνη που οδηγεί τον άνθρωπο να πιστεύει ότι όλα και όλοι του ανήκουν; 

Η απληστία είναι μια παθογένεια που την βιώνουμε στο μεγαλείο της. Από μικρό παιδί αναρωτιόμουν τι είναι αυτό που ωθεί τον άνθρωπο να αποκτήσει κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα, αφού γνωρίζει από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής του ότι υπάρχει το τέλος. Δυστυχώς, δεν σταματώ να εκπλήσσομαι με το ανθρώπινο είδος και τι είναι ικανό να προκαλέσει.

Εάν αύριο κατέρρεε το σύγχρονο χρηματοοικονομικό μοντέλο που γνωρίζουμε, θα είχε θετική ή αρνητική επίδραση στον ανθρώπινο ψυχισμό;

Προσωπικά είμαι ένας άνθρωπος που δεν αγαπά ιδιαίτερα τις αλλαγές. Δεν θέλω να αλλάζουν τα πράγματα από την θέση που είναι, τρώω πάντα την ίδια γεύση παγωτού, και κοιμάμαι από συγκεκριμένη πλευρά του κρεβατιού. Και δεν μου αρέσουν οι αλλαγές, γιατί νιώθω ασφάλεια μέσα στις επιλογές που έχω κάνει. Το σύγχρονο χρηματοοικονομικό μοντέλο που υπάρχει, μόνο ασφάλεια δεν μου δημιουργεί. Θα πάθαινα μια κάποια ταραχή γιατί θα ήταν μια τεράστια αλλαγή, αλλά από την άλλη; Πόσο χειρότερα να πάνε τα πράγματα; Νομίζω με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα τα καταφέρναμε.

Για το τέλος, μια λίγο πιο ανάλαφρη ερώτηση. Προσωπικά, έχετε σκεφτεί τι θα κάνατε, εάν κερδίζατε ένα αστρονομικό ποσό; Ποια θα ήταν η πρώτη σας πράξη;

Το έχω σκεφτεί, το έχω συζητήσει πολλές φορές με φίλους, και ειδικά αυτήν την περίοδο, με αφορμή την παράσταση, είναι κάτι που με απασχόλησε πολύ. Νομίζω πως αν κέρδιζα ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, θα αγόραζα ένα φωτεινό σπίτι στην Άνω Πόλη, με μία μικρή ηλιόλουστη αυλή γιατί το σπίτι είναι το καταφύγιο μου.

Συνέντευξη: ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΕΡΤΣΙΔΗΣ

Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: "ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ", η νέα παραγωγή της Εταιρείας Θεάτρου Blackbird στο Spacelab