Η αλήθεια είναι πως ο Νίκος Ψαρράς με εμπιστεύτηκε και κατάλαβα από την πρώτη στιγμή την αλήθεια που έκρυβε μέσα στα λόγια του αλλά και την ηρεμία στον χαρακτήρα του, στοιχεία που δείχνουν πως ο ίδιος "μιλά" με τον εαυτό του και προσπαθεί να απολαμβάνει κάθε στιγμή της ζωής του.
Μιλήσαμε σχεδόν για όλα. Ήταν άκρως αποκαλυπτικός και ομολογώ πως έμαθα λεπτομέρειες για εκείνον που δεν γνώριζα και νομίζω ούτε εσείς. Η παράσταση που θα πρωταγωνιστήσει στην Θεσσαλονίκη με τίτλο "Himmelweg" στο Θέατρο Αμαλία από την ερχόμενη εβδομάδα, ναι μεν βρέθηκε επί τάπητος, ωστόσο η καριέρα, ο γιος και η σύζυγός του Έλενα Καρακούλη που τον σκηνοθετεί, τα παιδικά του χρόνια στον Σοχό Θεσσαλονίκης που τόσο του λείπει αλλά και η άποψη του για τα talent shows και τα σίριαλ της ελληνικής τηλεόρασης, συμπληρώνουν το περιεχόμενο της συζήτησής μας με τον Νίκο Ψαρρά.
Δεν ξέρω για εσάς, πάντως εκείνος δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του στη θέση είτε του κριτή είτε του παίκτη σε κάποιο show ταλέντων των διάσημων.
Τέλος, ξέρατε εσείς ότι ο Νίκος Ψαρράς αρνήθηκε την πρόταση του Ant1 να χορέψει στο Dancing with the Stars 1; Ε ούτε και εγώ. Διαβάστε παρακάτω και θα μάθετε και άλλα για εκείνον και είμαι βέβαιος ότι θα τον αγαπήσετε περισσότερο.
Ξεκινώντας, θα ήθελα να μας δώσετε ορισμένες πληροφορίες σχετικά με την παράσταση στην οποία πρωταγωνιστείτε και πρόκειται να ανέβει στη Θεσσαλονίκη.
Οι ναζί έλεγαν Himmelweg τον τελευταίο διάδρομο πριν τον θάλαμο αερίων. Himmel σημαίνει ουρανός και Weg δρόμος, δηλαδή "Ο δρόμος για τον ουρανό". Ο Χουάν Μαγιόργκα έγραψε αυτό το κείμενο το 2014 και αναφέρεται σε ένα αληθινό περιστατικό που έχει συμβεί. Σε μια πόλη βόρεια της Πράγας, την Τερεζίν, εκεί οι ναζί έκαναν ένα φιάσκο. Για κάποιο διάστημα σταμάτησαν εκεί τρένα με καλλιτέχνες Εβραίους και στις 23 Ιουνίου του 1944 μια τριμελής επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού πήγε να δει πόσο καλά περνούν οι Εβραίοι. Γιατί έγινε όμως αυτή η επιχείρηση ωραιοποίησης, όπως ονομάστηκε; Οι ναζί χρειάζονταν χρόνο να μαζέψουν και να εξοντώσουν όλους τους Εβραίους της Ευρώπης. Θεωρούσαν ότι μέχρι το 1946 θα έχουν νικήσει τον πόλεμο, θα έχουν νικήσει τη Σοβιετική Ένωση, θα έχουν εξαλείψει το Εβραϊκό στοιχείο από όλη την Ευρώπη και θα μπορούν να κάνουν τα δικά τους σχέδια. Άρα επειδή υπήρξε μια διεθνής αναταραχή το υπουργείο Προπαγάνδας και ο Γκέμπελς έκαναν την επιχείρηση ωραιοποίησης. Το συγκεκριμένο κείμενο εστιάζει στην επίσκεψη της τριμελούς επιτροπής η οποία είδε τους Εβραίους να έχουν μια κανονική ζωή: να ανεβάζουν θέατρο, να παίζουν ποδόσφαιρο, να δουλεύουν και έγραψαν τις αναφορές τους για το πόσο καλά περνούν. Ο λόγος που εστιάζει εκεί το κείμενο είναι κυρίως για να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για την άνοδο του φασισμού που έβλεπε ο συγγραφέας να έρχεται τα επόμενα χρόνια στην Ευρώπη.
Η συγκεκριμένη θεατρική παράσταση δίνει μεγαλύτερη βάση στην κατασκευή του ψεύδους και έπειτα στην αναφορά του Ολοκαυτώματος. Πως σχολιάζετε την ιδιαιτερότητα αυτή;
Η ιστορία στο Τερεζίν είναι πολύ γνωστή στην Ευρώπη οπότε δεν υπήρχε λόγος να γίνει ένα θεατρικό έργο μόνο για αυτή. Είναι πολύ πιο έντεχνο να συνδεθεί με το σήμερα γιατί και ο φασισμός αναδύεται ως μια επιχείρηση ωραιοποίησης και η βάση του και ο σκληρός του πυρήνας είναι πολύ άγριος.
Στη σύγχρονη κοινωνία διακρίνονται σχεδόν σε όλον τον κόσμο, μορφές εξέγερσης και υποταγής. Κάτι τέτοιο παρατηρείται και μέσα στη θεατρική παράσταση στην οποία και πρωταγωνιστείτε. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι διαχειρίζονται οι άνθρωποι αυτές τις καταστάσεις;
Ο λαός για να εξεγερθεί σημαίνει ότι υπάρχει μια υποταγή. Οι άνθρωποι πρέπει να είναι ελεύθεροι. Όλοι έχουμε το ίδιο δικαίωμα στη ζωή ασχέτως χρώματος, θρησκείας, σεξουαλικών προτιμήσεων. Όλοι θα πρέπει να είμαστε ίσοι. Αλίμονο αν δεν είμαστε! Ποιος θεωρείται υποδεέστερος και τον υποτάσεις; Με ποια λογική; Βεβαίως θα υπάρξει εξέγερση, όπως έγινε στο παρελθόν όπου υπήρξε υποταγή γιατί άνθρωποι δεν είχαν την ελευθερία του λόγου και της σκέψης. Οι εξεγέρσεις γίνονται όταν υπάρχει πίεση. Εξαρτάται αν μια εξέγερση είναι δικαιολογημένη. Όταν ο ελληνικός λαός έκανε μια εξέγερση εναντίον μιας χούντας υπήρχαν λόγοι. Όταν ο κόσμος βγαίνει σήμερα στη Χιλή ή στη Βενεζουέλα γιατί δεν έχει να φάει, υπάρχει λόγος εξέγερσης. Για μένα αυτές οι εξεγέρσεις έχουν λόγο ύπαρξης.
Υπάρχει περίπτωση παραλληλισμού της σημερινής κοινωνίας με την Theressienstadt; Αν ναι, με ποια χαρακτηριστικά και ποια τεκμήρια;
Όχι, δε νομίζω ότι υπάρχει περίπτωση παραλληλισμού. Εκείνη ήταν μια ψεύτικη κοινωνία. Δε θέλω να πιστεύω πως σήμερα ζούμε σε μια ψεύτικη κοινωνία. Οι άνθρωποι δεν ήταν οι εαυτοί τους, έπρεπε να παίζουν τους χαρούμενους, έπρεπε να παίζουν τους ανθρώπους οι οποίοι τρώνε, δουλεύουν και παίζουν ποδόσφαιρο. Ήταν ένα ψέμα. Σήμερα, στη δική μας κοινωνία τουλάχιστον, δεν υπάρχει ψέμα.
Απ' ότι γνωρίζω υποδύεστε έναν σκληρό Γερμανό στρατιωτικό. Ποια κοινά στοιχεία εντοπίζει ο Νίκος Ψαρράς με αυτόν τον χαρακτήρα;
Μόνο την αγάπη του για το θέατρο, τίποτα άλλο! Ίσα ίσα με ξένισε πολύ. Αυτός έχει την ιδιαιτερότητα να μιλάει συνέχεια για την αγάπη του για το θέατρο και όλο αυτό το φιάσκο το είδε σαν μια θεατρική παράσταση. Για εμένα όλοι οι άνθρωποι, οι οποίοι σκοτώνουν δεν έχουν σχέση με εμένα και δεν μπορώ να τους καταλάβω. Δεν μπορώ να καταλάβω πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος άκουγε το μελόδραμα του Σούμπερτ, έκλαιγε, σκούπιζε τα δάκρυά του, σήκωνε το όπλο και σκότωνε όποιον έβρισκε κοντά του. Προσωπικά, είναι πολύ οξύμωρο αυτό!
Πως είναι να σας σκηνοθετεί η σύζυγος και μητέρα του παιδιού σας; Πώς την παρουσιάζετε σε αυτούς που δεν τη γνωρίζουν;
Είναι πολύ ωραίο. Είναι η τρίτη φορά που δουλεύουμε μαζί αυτή ως σκηνοθέτις και εγώ ως ηθοποιού. Είναι δύσκολο, ωραίο, αγχωτικό και απαιτητικό αλλά είναι και πολύ ωραίο όταν ο κόπος σου γυρνά πίσω σε επιτυχία και σε χειροκρότημα. Η γυναίκα μου είναι ένας πολύ ήρεμος άνθρωπος. Έχει πολύ μεγάλο πάθος για τη δουλειά. Είναι πολύ καλή μητέρα, στοργική σύζυγος και έξυπνη γυναίκα που φροντίζει πάντα ο άντρας της να βρίσκεται ένα βήμα μπροστά. Είναι ο άνθρωπός μου. Μπορώ να πω πολλά αλλά δεν πρέπει γιατί είναι πολύ ωραίο τον άνθρωπό σου να τον κρατάς πιο πολύ για σένα.
Ας γυρίσουμε αρκετά πίσω τον χρόνο και συγκεκριμένα στα παιδικά σας χρόνια τα οποία περάσατε στον Σοχό Θεσσαλονίκης. Ποιές είναι μνήμες σας από τότε;
Μεγάλωσα ιδανικά. Έτσι όπως πρέπει να μεγαλώνει κάθε παιδί. Με πολύ παιχνίδι, μεγάλη ελευθερία, κανέναν κίνδυνο γύρω μας και σε ένα υγιές οικογενειακό περιβάλλον. Οι γονείς μου είναι μαζί σχεδόν 70 χρόνια και ζουν ακόμη στον Σοχό. Μεγάλωσα με πολλούς φίλους, ταξίδια και πάρτη, πολλή τρέλα και πολύ ωραίες μνήμες. Ήταν ανέμελα χρόνια και ξέγνοιαστα. Σήμερα, οι περισσότεροι παιδικοί φίλοι μου ζουν στη Θεσσαλονίκη και κάποιοι έφυγαν στο εξωτερικό. Αυτοί που ζουν στη Θεσσαλονίκη νομίζω είναι πιο τυχεροί γιατί κάθε Σαββατοκύριακο, σε ένα μισάωρο, βρίσκονται στον Σοχό. Εγώ θέλω μισή ώρα από το Μαρούσι που ζω να κατέβω στην Πλάκα, που παίζουμε τον Άμλετ και σε μισή ώρα θα μπορούσα να πάω να δω τους γονείς μου. Θα μπορούσα κάλλιστα να μένω στον Σοχό και να δουλεύω στο ΚΘΒΕ. Από την πολλή δουλειά στην Αθήνα δυστυχώς δεν έρχομαι συχνά στον Σοχό. Έχω να ανέβω από τέλος Ιουνίου και τώρα είναι Φλεβάρης.
Το 1995 μετακομίζετε στην Αθήνα και για εσάς ξεκινά μια λαμπρή καριέρα. Έπειτα, το 1999 φεύγετε για τη Νέα Υόρκη όπου και εκεί συνεχίζετε με το υποκριτικό σας ταλέντο, για να επιστρέψετε τον Αύγουστο του 2005 πίσω στη Ελλάδα. Πώς άλλαξε ο Νίκος Ψαρράς αυτά τα 10 χρόνια κάνοντας τόσα πολλά και δημιουργικά πράγματα;
Όταν τελείωσα τη σχολή, η επιθυμία μου ήταν να μείνω στο ΚΘΒΕ. Ήμουν τυχερός γιατί εκείνη τη χρονιά τελείωσα πρώτος και αριστούχος από το έτος μου. Όμως, μου είχαν πει από το ΚΘΒΕ ότι δε με χρειάζονται και έτσι βρέθηκα άνεργος και κατέβηκα στην Αθήνα χωρίς να ξέρω που έρχομαι και χωρίς να έχω ιδέα για την πόλη. Έπιασα δουλειά σε ένα μπαρ, πήγα σε δύο οντισιόν και έκλεισα τις δύο πρώτες δουλειές μου: την Πρόβα Νυφικού με τον Κουτσουμύτη και με τον Κιμούλη έπαιξα στον Μακμπέθ μαζί με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη. Έτσι άρχισε μια πορεία. Τότε όλα που φαίνονταν πολύ φυσιολογικά. Τώρα, 25 χρόνια μετά, έχω να πω ότι υπήρξα πολύ τυχερός γιατί βρέθηκα τη σωστή στιγμή στο σωστό μέρος. Μου δόθηκαν απλόχερα πράγματα και καθόλου φειδωλά. Σε αυτή τη δουλειά σου δίνονται πράγματα, πρέπει να είσαι έτοιμος να τ' αρπάξεις και να είσαι έτοιμος να ανταπεξέλθεις σε αυτά που σου δίνονται. Ο Νίκος αλλάζει όπως αλλάζουμε όλοι μας στο πέρασμα του χρόνου, αλλά το πιο σημαντικό είναι να έχεις ανθρώπους γύρω σου που σε αγαπάνε, να έχεις δίπλα σου την οικογένειά σου ή καλούς φίλους. Να μπορείς να κάνεις ωραίες επιλογές τη δουλειά σου και να συνυπάρχεις με συναδέλφους που εκτιμάς, αυτό είναι το πιο σημαντικό: με ποιους παίζει; κάθε βράδυ. Το κέρδος μετά από όλες αυτές τις διαδρομές είναι ότι έχω την πολυτέλεια να διαλέξω με ποιους θέλω να 'μαι την επόμενη σεζόν.
Αν θυμάμαι καλά, η τελευταία σας συμμετοχή σε σίριαλ της ελληνικής τηλεόρασης στο βασικό καστ ήταν τη σεζόν 2008-2009 και στην τηλεοπτική σειρά "Έχω ένα μυστικό" μέσα από τη συχνότητα του Alpha, που αναφερόταν στη ζωή της Αλίκης Βιουγιουκλάκη. Για ποιο λόγο απέχετε από την τηλεόραση και γιατί δεν την παρακολουθείται, όπως δηλώσατε σε παλαιότερη σας συνέντευξη;
Ακόμη δεν παρακολουθώ τηλεόραση, γιατί την ώρα που παίζονται τα σίριαλ εγώ είμαι στο θέατρο. Οπότε, όταν εγώ μπορώ να παρακολουθήσω τηλεόραση έχει είτε ειδήσεις είτε παιδικά που βλέπω με τον γιο μου. Η αλήθεια είναι ότι πέρυσι έκανα τρεις μήνες μια συμμετοχή στη Γυναίκα χωρίς Όνομα και με τον Κοκκινόπουλο στο Ου Φονεύσεις. Η τηλεόραση μου αρέσει αλλά είναι δύσκολη. Θέλει κάθε μέρα 10 ώρες γύρισμα. Για να δουλεύεις 8 με 6 το απόγευμα στην τηλεόραση πρέπει από τις 7 το πρωί να φύγεις από το σπίτι σου και μετά τις 6 που σχολάς να πας για παράσταση. Έπειτα να γυρίσεις σπίτι στις 12:30, να κοιμηθείς στις 2 και μετά από πέντε ώρες να ξυπνήσεις. Το έχω κάνει πολλά χρόνια αυτό, είναι φοβερά επώδυνο. Εγώ δεν είμαι αρνητικός. Φέτος μου έγιναν δύο προτάσεις για δύο σίριαλ: τις Άγριες Μέλισσες και το Κόκκινο Ποτάμι. Όμως δεν μπορούσα να είμαι γιατί όταν μου είπαν τον Ιούνιο για τις Άγριες Μέλισσες και είδα ότι είναι καθημερινό και θα έχω πολλή δουλειά, γιατί στις 26 Αυγούστου ξεκινούσα πρόβες για τον Άμλετ, πώς θα έβγαινε αυτό το πράγμα; Είναι 10 ώρες γύρισμα, έξι ώρες πρόβες και δύο ώρες στο πηγαινέλα. Πάμε στις 18 ώρες στον δρόμο. Είναι δύσκολο. Επιλέγω το θέατρο γιατί το κλείνεις ένα με δύο χρόνια πριν ενώ τα τηλεοπτικά προκύπτουν.
Θα σας βλέπαμε σε κάποιο talent show της ελληνικής τηλεόρασης, είτε στη θέση του κριτή είτε ακόμα σε ρόλο παίκτη;
Τα talent shows δεν είναι κάτι που έχω σκεφτεί ή μου έχουν προταθεί. Δε νομίζω ότι θα ήμουν η πρώτη επιλογή για τη θέση του κριτή. Στον ρόλο του παίκτη δε θα με βλέπατε ποτέ. Δεν είναι κάτι που θα με χαροποιούσε που θα το κάνω γιατί δε θα ένιωθα άνετα. Δε θεωρώ ότι θα περνούσα καλά και σε κάτι τέτοιο πρέπει να περνάς καλά. Μου είχαν κάνει πρόταση για το Dancing with the Stars 1 αλλά το αρνήθηκα. Σε τίποτα από όλα αυτά δε θα πέρναγα καλά ούτε θα ήμουν καλός. Για ποιο λόγο να ταλαιπωρηθώ εγώ, να ταλαιπωρήσω τους κριτές και κυρίως τα μάτια των τηλεθεατών. Υπάρχουν συνάδελφοί μου οι οποίοι τα κάνουν όλα αυτά με μεγάλη χαρά, ευκολία και άνεση.
Ποιες είναι οι συμβουλές που δίνετε στον γιο σας;
Του δίνω πολλές συμβουλές, όταν ζητάει βέβαια και κάθε μέρα για διαφορετικά θέματα, γιατί το να κουνάς το δάχτυλο σε ένα παιδί δεν είναι ωραίο. Ιδανικά θέλω ο γιος μου να είναι ο εαυτός του, να είναι προσεκτικός, να είναι ζωντανό παιδί όπως τώρα, να συνεχίσει να είναι τρυφερός, ευαίσθητος και γενναιόδωρος όπως είναι. Τα παιδάκια είναι τσιγκούνικα, δεν μοιράζονται πράγματα έτσι εύκολα. Αυτός μοιράζει και είναι κάτι που μου αρέσει να βλέπω πολύ πάνω του.
Τέλος, να περιμένουμε από εσάς κάτι καινούριο στο άμεσο μέλλον;
Στο θέατρο, θα είμαι το καλοκαίρι στη "Λυσιστράτη" που κάνει στο Εθνικό Θέατρο η Βίκυ Σταυροπούλου σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιώπουλου. Χαίρομαι που θα κατέβω στην Επίδαυρο με κωμωδία και Αριστοφάνη και αυτό είναι κάτι που θα φέρουμε σίγουρα στο Θέατρο Δάσους, στη Θεσσαλονίκη και εύχομαι να είναι και αυτό κάτι που θα δείτε. Υπάρχουν διάφορα που συζητάω αλλά δεν είναι προς το παρόν ανακοινώσιμα.
Συνέντευξη: ΓΑΒΡΙΗΛ ΧΑΤΖΗΝΟΠΟΥΛΟΣ
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: "Himmelweg (Ο δρόμος για τον ουρανό)" του Χουάν Μαγιόργκα στο Θέατρο Αμαλία
Φωτογραφίες από το προσωπικό αρχείο του Νίκου Ψαρρά
Φωτογραφίες από το προσωπικό αρχείο του Νίκου Ψαρρά
