ΕΠΙΚΑΙΡΑ

6/recent/ticker-posts

Στέργιος Σαραγιώτης: Πάντα αφήνω την πόρτα ανοιχτή σε νέες συνεργασίες


Τον γνωρίσαμε πέρσι με τις δύο παραστάσεις του, την "Γκρίνια μου" και την "Σώστε τον μπαμπά!", τότε που κανείς δεν μπορούσε να τον "σώσει" από την μεγάλη επιτυχία και την "ιστορία" που έγραφε στα θεατρικά δρώμενα της πόλης της Θεσσαλονίκης. Είναι σαν να τον γνωρίζουμε όσα χρόνια ζούμε γιατί είναι εκείνο το παιδί της διπλανής πόρτας που δεν διστάζει να σε αποκαλέσει φίλο του, να σε προσκαλέσει για ένα καφέ, να σε βάλει στη ζωή του. Σήμερα κάποιους μήνες μετά τον συναντάμε ξανά με το έργο "Γκρίνια μου" που συνεχίζει την επιτυχημένη πορεία που ξεκίνησε πέρσι! Ο λόγος για τον πάντα ευγενικό Στέργιο Σαραγιώτη που με μεγάλη χαρά μας απάντησε για το έργο του, που όπως ήταν αναμενόμενο πήρε παράταση στο Θέατρο Αμαλία

Υπογράφετε τη σκηνοθεσία της επιτυχημένης κωμωδίας "Γκρίνια μου". Πείτε μας λίγα λόγια για αυτό το πολυσυζητημένο έργο… 

Ο Χρήστος και η Δέσποινα συζούν σε ένα διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης. Εκείνη είναι οικονομολόγος κι εκείνος... τεμπέλης! Ή μήπως όχι; Εκείνη τον πιέζει να βρει δουλειά για να βοηθήσει οικονομικά στο σπίτι κι εκείνος βρίσκει συνεχώς δικαιολογίες για να μην το κάνει. Όσο για γάμο; Ούτε λόγος! Η καθημερινότητά τους θα ανατραπεί όταν εμφανιστεί ο ξάδερφος του Χρήστου, ο Περικλής, που ζούσε χρόνια στο εξωτερικό. Οι δυο άντρες θα στήσουν ένα παιχνίδι εις βάρος της Δέσποινας που θα προκαλέσει γέλιο και απρόοπτα. Ο Χρήστος πιστεύει πως έχει μελετήσει την κάθε λεπτομέρεια και γνωρίζει την έκβαση του παιχνιδιού. Όμως, κάπου χάνεται ο έλεγχος... κάποια στιγμή κάτι του ξεφεύγει. Και τότε αποκαλύπτονται όλα μαζί και η πραγματική ταυτότητά του. Πώς θα αντιδράσει η Δέσποινα; Θα είναι άραγε αυτό το τέλος της σχέσης τους; Ή μήπως όχι; 

Ταυτόχρονα είστε και ένας εκ των πρωταγωνιστών όπως και ο συγγραφέας του έργου. Μιλήστε μας για την ανάγκη που σας οδηγεί στο να γράφετε, να σκηνοθετείτε και να παίζετε στο έργο σας. 

Θα ξεκινήσω από τη συγγραφή. Είναι μια μεγάλη μου ανάγκη για να εκφραστώ, να πω αυτά που έχω μέσα μου αλλά και να δομήσω μια άρτια κωμωδία. Η σκηνοθεσία σου διδάσκει πολλά πράγματα. Έχεις να σκηνοθετήσεις ανθρώπους, τους οποίους πρέπει να κάνεις να δουν μέσα από τα μάτια σου και μέσα από αυτούς να οδηγήσεις το κοινό σε ένα όμορφο βράδυ. Για την υποκριτική, μου αρέσει να είμαι ένα ζωντανό κομμάτι της παράστασης.

Τελικά πόσο δύσκολο μπορεί να είναι το να τα κάνει όλα ένας και μόνο δημιουργός; Τι είναι αυτό που σας δυσκολεύει περισσότερο όταν αποφασίζετε να ανεβάσετε ένα νέο σας έργο; 

Πως μπορεί να πει κάποιος ότι όλα τα κάνει μόνος του όταν υπάρχουν τόσοι άνθρωποι πίσω από μια παράσταση; Τεχνικός, φωτιστής, σκηνογράφος ενδυματολόγος φωτογράφος, βοηθός σκηνοθέτη μακιγιέζ και ένα σωρό ακόμη άνθρωποι ο καθένας με τη δική του αρμοδιότητα, που συμβάλουν στο να δημιουργηθεί μια παράσταση. Το μόνο που με δυσκολεύει στο ανέβασμα μιας παράστασης είναι το οικονομικό. Διότι όλα τα άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζω είναι καλλιτεχνικά και οι συνεργάτες μου είναι καλλιτέχνες οπότε τα λύνουμε.


Η παράσταση "Γκρίνια μου" γνώρισε αρχικά μεγάλη επιτυχία στην Αθήνα, Θέατρο Άβατον, και έπειτα άλλη μία μεγάλη επιτυχία όταν παρουσιάστηκε στο Θέατρο Αθήναιον. Σήμερα και ενώ έχει περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε τι είναι αυτό που σας ώθησε στο να παρουσιάσετε και πάλι το ίδιο έργο και τι πιστεύετε πως θα έπρεπε να είχε γίνει διαφορετικά ένα χρόνο πριν;

Δεν θα άλλαζα τίποτα από αυτά τα προηγούμενα ανεβάσματα τις παράστασης. Την ανεβάζω και φέτος με τον Κωνσταντίνο Γιωτόπουλο και τη Μάρθα Ξάνθου όχι για να δείξω κάτι διαφορετικό αλλά για να δείξω κάτι νέο όπως κάνω σε κάθε παράστασης που αναλαμβάνω.

Όπως αναφέραμε η επιτυχία υπήρξε ήδη έναν χρόνο πριν, τόσο καλλιτεχνικά όσο και εισπρακτικά. Μιλήστε μας για τα συναισθήματα που είχατε πριν κάποιους μήνες και πως άλλαξαν αυτά με την πάροδο του χρόνου;

Τα συναισθήματα δεν αλλάζουν εύκολα, ειδικά όταν αγαπάς αυτό που κάνεις. Ωριμάζουν όμως όπως όλα τα υπόλοιπα στη ζωή.

Αναφέρεστε σε μία ανατρεπτική κωμωδία. Ποιο στοιχείο είναι αυτό που την κάνει… ανατρεπτική; Μπορείτε να μας το αποκαλύψετε; 

Ο Χρήστος βάζει τον ξάδερφό του Περικλή να υποδύεται κάποιους ρόλους έτσι ώστε η Δέσποινα να φτάνει στα όρια της. Η ανατροπή έρχεται όταν ο Περικλής αποκαλύπτεται και ο ίδιος αποκαλύπτει την πραγματική ταυτότητα του Χρήστου στη Δέσποινα.  


Μάρθα Ξάνθου και Κωνσταντίνος Γιωτόπουλος. Δύο νέα και ταλαντούχα παιδιά που υπήρξαν πρωταγωνιστές σε προηγούμενη παράστασή σας και συγκεκριμένα στην “Σώστε τον μπαμπά”. Βασιλεία Καραγιάννη, βοηθός σκηνοθέτη για σειρά παραστάσεων. Φαίνεται πως δίνετε βάση σε στενές και καλές συνεργασίες. Πως όμως βλέπετε εσείς τα πράγματα όσον αφορά τις συνεργασίες; 

Έχω κάποιες σταθερές συνεργασίες με ανθρώπους που είναι και ταλαντούχοι, δουλεύουν αρκετά και τους εμπιστεύομαι. Πάντα αφήνω την πόρτα ανοιχτή σε νέες συνεργασίες αρκεί να ξέρω ότι κάθε νέος συνεργάτης είναι εργατικός.

Πιστεύετε πως η παραστάσεις έχουν ημερομηνία λήξης ή μήπως μετά από κάποιο χρονικό διάστημα έχουν να πουν κάτι διαφορετικό στο κοινό που ήδη τις παρακολούθησε; 

Η απάντηση που θα δώσω θα είναι κάπως διφορούμενη. Από τη μια κάθε παράσταση έχει να δώσει κάτι νέο κάτι καινούριο κάθε βραδύ και στον ηθοποιό και στον θεατή. Αυτό μας δίνει τροφή για να μελετήσουμε και το θέατρο ακόμη πιο βαθιά. Και από την άλλη σαν καλλιτέχνης έρχεται η ώρα που λες πήρα και έδωσα πολλά σε αυτή τη παράσταση έχω ανάγκη για κάτι άλλο.

Μετά την "Γκρίνια μου" ακολούθησε η επόμενη επιτυχία σας και συγκεκριμένα το έργο "Σώστε τον μπαμπά". Η καλλιτεχνική σας πορεία όμως, αν δεν κάνουμε λάθος, ξεκίνησε με το δράμα. Τι ήταν αυτό που σας επηρέασε και αποφασίσατε να κάνετε στροφή και να παρουσιάσετε κάτι τόσο  διαφορετικό; 

Πάντοτε φλέρταρα με την κωμωδία. Ακόμη και στην "Ενοχή σιωπή" που αποτελεί το πρώτο μου έργο, ένα έργο δραματικό, υπήρχαν σκηνές κωμικές. Δε ξέρω τι είναι αυτό που με ώθησε στο να γράψω τη πρώτη μου κωμωδία. Ίσως κάποιες συζητήσεις που είχα με συνεργάτες όπως ο Κωνσταντίνος Κυριακίδης, ίσως ο ηθοποιός Νίκος Χαλδαιάκης για τον οποίο έγραψα τον ρόλο του Περικλή στο έργο "Γκρίνια μου". Ίσως κάτι άλλο. Μπορεί να μην έχω βρει το λόγω που ξεκίνησα, αλλά δε θα σταματήσω να γράφω κωμωδίες.


Κατά τη γνώμη σας πόσο εύκολα μπορεί να γίνει το αστείο γελοίο; Φοβηθήκατε κάποια στιγμή πως από λάθος παρουσιαστεί κάτι επί σκηνής που θα φαντάζει γελοίο; 

Είναι πολύ λεπτή η γραμμή ανάμεσα στο αστείο και στο γελοίο. Ένα αστείο αν παρατραβήξει όχι μόνο στο θέατρο αλλά και στη καθημερινότητα καταντάει γελοίο. Μαζί με τον θίασό μου δουλεύουμε πολλές ώρες έτσι ώστε μια κωμωδία να παρουσιαστεί γνήσια στο κοινό και αυτή η εργασία γίνεται στις πρόβες μας καθώς και κάθε βράδυ στην παράσταση.

Πριν από λίγο καιρό ολοκληρώσατε το νέο σας έργο "Πίσω στους γονείς σου". Άλλη μία κωμωδία που όπως φαίνεται θα χαρίσει και αυτή με τη σειρά της άφθονο γέλιο στο φιλοθεάμον κοινό της πόλης. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για αυτό; 

Για τους γονείς τα παιδιά θα είναι πάντοτε παιδιά, ότι ηλικία και αν έχουν. Όπως όμως έρχεται η ώρα κάθε παιδί να ανοίξει τα φτερά του μακριά από το σπίτι του, έτσι έρχεται και η ώρα, μια κοπέλα να γυρίσει πίσω στους γονείς της μετά από έναν χωρισμό, έστω μετά από έναν ψεύτικο χωρισμό. Έχοντας όμως αποκτήσει νέες συνήθειες που δεν ταιριάζουν με τις συνήθειες που έχουν οι άνθρωποι που ζουν σε αυτό το σπίτι. Όσο να πεις ο καθένας χρειάζεται τον χώρο του και κάνει ότι πρέπει για να τον διεκδικήσει.

Λίγο πριν σας ευχαριστήσουμε θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε για τα μελλοντικά σας σχέδια και αν αυτά είναι ανακοινώσιμα…

Τα βραχυπροθέσμα σχέδια είναι ότι την Δευτέρα 9 και τρίτη 10 Δεκεμβρίου στο Θέατρο Αμαλία στις 21:00 παρουσιάζουμε τη "Γκρίνια μου". Τα όχι και τόσο μακροπρόθεσμα σχέδια μου είναι ότι το "Πίσω στους γονείς σου" που θέλω να πιστεύω πως θα χαρίσει με τη σειρά του άφθονο γέλιο στους θεατές του. 

Συνέντευξη: ΕΡΗ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΟΥ

Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: Παράταση για την ανατρεπτική κωμωδία "Γκρίνια μου" του Στέργιου Σαραγιώτη στο Θέατρο Αμαλία