Με μεγάλη χαρά και ανυπομονησία, περιμένουμε να παρακολουθήσουμε την άκρως επιτυχημένη παράσταση "Εφημερίς των Κυριών, Τ’ όνειρο". Μέσα από αυτή την ευκαιρία, καταφέραμε να γνωρίσουμε μια ιδιαίτερα αξιόλογη ηθοποιό, την Βίκυ Μαραγκάκη, που μας γοήτευσε με την προσωπικότητά της. Η Βίκυ Μαραγκάκη, ενσαρκώνοντας το υπαρκτό πρόσωπο της πρώτης γυναίκας δημοσιογράφου, Καλλιρρόης Σιγανού - Παρρέν, μίλησε στην Townsendia για την ουσία της γυναικείας φύσης, για τη σύνδεση των γυναικών στο πέρασμα των αιώνων και για την διαχρονικότητα των αγώνων για τα γυναικεία δικαιώματα.
Γύρω από ποια βασική θεματική κινείται η θεατρική παράσταση "Εφημερίς των Κυριών, Τ’ όνειρο";
Οι δύο κεντρικές ηρωίδες, είναι η ποιήτρια Σαπφώ της αρχαιότητος, και η Καλλιρρόη Παρρέν, η πρώτη γυναίκα δημοσιογράφος, εκδότρια εφημερίδας και "φεμινίστρια", με την έννοια ότι αγωνίστηκε για τα γυναικεία δικαιώματα και τη χειραφέτηση της γυναικάς και όχι μόνο, αλλά και για τα παιδιά. Αποτέλεσε μια σπουδαία προσωπικότητα που συνδέεται έντονα με το σήμερα. Το έργο έχει τρεις χρονολογικούς άξονες, την αρχαιότητα, τα τέλη του 19ου και αρχές 20ου αιώνα και το σήμερα. Στην ουσία, πρόκειται για έναν διάλογο μεταξύ των δύο γυναικών, σαν να βρίσκονται σε ένα όνειρό, με αυτόν τρόπο προκύπτει και το όνομα του έργου. "Εφημερίς των κυριών" ήταν το όνομα της εφημερίδας που εξέδιδε η Καλλιρρόη Παρρέν και σαν ένα όνειρο, διότι σαν πραγματικότητα ποτέ δεν θα μπορούσε να υπάρξει αυτή η συνάντηση των δύο γυναικών, χωρισμένων από τόσους αιώνες.
Πώς θα περιγράφατε τον χαρακτήρα που ενσαρκώνετε, την Καλλιρρόη Παρρέν;
Η Καλλιρρόη Παρρέν είναι ένα υπαρκτό πρόσωπο με αληθινά στοιχεία. Πρόκειται για την Καλλιρρόη Σιγανού – Παρρέν με καταγωγή από την Κρήτη. Παρρέν ήταν το επώνυμο του συζύγου της, ο οποίος ήταν αγγλογαλλικής καταγωγής, αλλά γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Εκείνος ίδρυσε το Αθηναϊκό πρακτορείο ειδήσεων. Η Καλλιρρόη είχε τελειώσει το Αρσάκειο, είχε διδάξει ως δασκάλα και κατόπιν άρχισε την ενασχόληση της με την εφημερίδα. Ήταν ιδιαίτερα δραστήρια, ίδρυσε το Λύκειο των Ελληνίδων, το ΠΙΚΠΑ, πρωτοστάτησε σε απεργία των κλωστοϋφαντουργών στον Πειραιά, ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας για τις εργάτριες, να καθιερωθεί η αργία της Κυριακής, το οχτάωρο, να μπορούν να υπάρχουν κάποιες διευκολύνσεις για τις μητέρες. Επίσης, "πολέμησε" για την αναγνώριση του πατρός προς το τέκνον, ένα μείζων θέμα για την κοινωνία του τότε. Έθεσε προς συζήτηση το θέμα της ψηφοφορίας για τις γυναίκες, ήταν η πρώτη που ξεκίνησε τέτοια βήματα, στον Γούναρη, στον Τρικούπη. Επρόκειτο για μια γυναίκα με τόλμη, που θα μπορούσε άνετα να εφησυχαστεί στον δικό της τρόπο ζωής, που ήταν καθαρά αστικός, αλλά παρόλα αυτά εκπροσωπούσε τις Ελληνίδες σε διεθνή συνέδρια, έκανε φοβερό έργο θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια της τη ζωή. Για αυτό το λόγο σκέφτηκε και η δημιουργός του έργου, η Έλενα Παλαιολόγου, την σύνδεση με την Σαπφώ, την οποία η ίδια η Καλλιρρόη ανέφερε πολύ συχνά σε άρθρα της.
Αν και οι δύο γυναίκες, η Σαπφώ και η Καλλιρόη, απέχουν χρονικά για ένα μεγάλο διάστημα, σχεδόν δυόμιση χιλιετίες, πώς καταφέρνουν να συνδεθούν μεταξύ τους;
Μέσα από τις συνθήκες του ονείρου. Κάποια στιγμή η ζωή της Καλλιρρόης φτάνει σε ένα σημείο καμπής, η ίδια είναι απελπισμένη, έχει απηυδήσει, δεν αντέχει άλλο τον πόλεμο που δέχεται και είναι έτοιμη να τα παρατήσει. Σε αυτήν την κομβική στιγμή, σαν σε όνειρο εμφανίζεται η Σαπφώ για να την εμψυχώσει, να την οδηγήσει. Μέσα από το διάλογο των δύο γυναικών, μαθαίνουμε βέβαια και για τη ζωή της Σαπφούς, για την οποία γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα. Στο σχολείο δε μαθαίνουμε τίποτα για γυναίκες όπως η Σαπφώ, πόσο μάλλον για την Καλλιρρόη Παρρέν, για τους αγώνες τους, για τη δράση τους. Η Σαπφώ ήταν μια καταπληκτική ποιήτρια και όχι μόνο, ήταν και πολλά ακόμα, ήταν παιδαγωγός, είχε ιδρύσει σχολές και φθονήθηκε και εκείνη με τη σειρά της για το έργο της.
Πώς πιστεύετε ότι συντίθεται η ουσία της γυναικείας φύσης μέσα από το θεατρικό έργο "Εφημερίς των Κυριών, Τ’ όνειρο";
Μέσα από το έργο διαφαίνεται ότι αυτές οι γυναίκες δέχτηκαν πολύ μεγάλο πόλεμο, λασπολογήθηκαν και δεν έμεινε τίποτα σαν υστεροφημία για ότι κατάφεραν να παραδώσουν στις επόμενες γενιές. Με το παράδειγμά τους, με τη δική τους ζωή και όχι μόνο, θα λέγαμε ότι οι γυναίκες θα πρέπει να στέκονται καλά στα πόδια τους, να μορφώνονται, να αγωνίζονται για τη ζωή τους, για τα δικαιώματα τους, να διαπαιδαγωγούν τα παιδιά τους με αρχές, ώστε έτσι να αποτελέσουν τους αυριανούς άντρες της κοινωνίας, που θα είναι άξιοι να δημιουργήσουν σωστές οικογένειες. Να ενδιαφέρονται για πράγματα ουσίας. Το έργο δεν είναι διδακτικό, με την έννοια ότι σου "κουνάει το δάχτυλο" για το πώς πρέπει να είσαι. Δείχνει πόσο σημαντική είναι η έμπνευση που παίρνεις από γυναίκες που ήταν μπροστά από την εποχή τους, δείχνοντας αληθινά πράγματα. Καταφέρνει να δώσει τροφή για σκέψη και να δημιουργήσει την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα. Πλήθος κόσμου μας λέει μετά την παράσταση, ότι τους δημιουργήθηκε η περιέργεια να ψάξουν για γυναίκες, όπως η Emily Davison, για τον Γούναρη, τον Τρικούπη και τον Παλαμά.
Ποιο είναι το μήνυμα της παράστασης; Τι θα θέλατε να μείνει στην μνήμη των θεατών φεύγοντας;
Το κοινό φεύγει νιώθοντας την ανάγκη να ψαχτεί περισσότερο, όχι μόνο για τις δύο αυτές γυναίκες, αλλά για όλα τα γεγονότα της εποχής, που περιβάλλουν αυτές τις δύο γυναίκες σε σχέση με το σήμερα. Να εμπνευστούν από την τόλμη τους, για το πόσο μπροστά από την εποχή τους ήταν. Μας ενδιαφέρει καταρχάς να χαρούν μια παράσταση, ωραία, προσεγμένη, δουλεμένη με μεράκι, με καλά υλικά. Έχουμε πολύ ωραία πρωτότυπη μουσική, γραμμένη από την Αρετή Κοκκίνου, όπου ερμηνεύει υπέροχα τραγούδια σε στίχους της Έλενας Παλαιολόγου, η Μόρφω Τσαιρέλη. Έχουμε μια φοβερή τσελίστρια, την Ειρήνη Αναστασίου, χορό επί σκηνής σε χορογραφίες της Φένιας Μπότση και ερμηνεύει η Αλίντα Μπλέτα. Είναι κατά τη γνώμη μου μια παράσταση που αξίζει να δει κανείς.
Εσείς ποια γυναίκα θεωρείτε το δικό σας ίνδαλμα; Ως Βίκυ Μαραγκάκη, ποια θα ήταν η δική σας "Σαπφώ";
Δεν μπορώ να πω, πως είχα κάποιο συγκεκριμένο πρότυπο στη ζωή μου, το οποίο ήθελα να ακολουθήσω και να μιμηθώ, αλλά θαυμάζω βαθιά πολλές προσωπικότητες, όπως τη Μαρία Κάλλας για παράδειγμα, ή την Καλλιρρόη Παρρέν, την οποία γνώρισα ενδελεχώς μέσα από το έργο και πιστεύω ότι μπορεί να αποτελέσει ένα πρότυπο για όλες μας. Θαυμάζω ανθρώπους με φωτεινό πνεύμα που κάνουν καλό στην ανθρωπότητα. Υπάρχουν πάρα πολλοί σπουδαίοι δημιουργοί, σπουδαίοι επιστήμονες, άνθρωποι με αξία, που αποτελούν πηγή έμπνευσης και θαυμασμού. Σε προσωπικό επίπεδο, προσπαθώ κάθε φορά να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ, κάθε φορά με τα μέσα που διαθέτω.
Θα θέλατε να συμπληρώσετε κάτι για την υποκριτική, την παράσταση ή γενικότερα το ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία;
Είμαι πολύ χαρούμενη που θα παίξουμε τώρα, στις 20 και 21 του Μαΐου στο θέατρο Αμαλία στη Θεσσαλονίκη, στις 21:00. Την εξαιρετική σκηνοθεσία της παράστασης έχει αναλάβει η Ισμήνη Σακελλαροπούλου, την παραγωγή η κυρία Ανδρομάχη Παπαγιαννάκη. Επίσης, είμαι πολύ χαρούμενη για τη συνεργασία μου με τη Θεοδώρα Σιάρκου, που ερμηνεύει τη Σαπφώ. Τη συγκεκριμένη παράσταση είμαστε σε θέση να την ερμηνεύουμε για δεύτερη χρονιά. Πέρσι παίζαμε στη Βιβλιοθήκη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
Τι περιμένουμε να δούμε από εσάς στο μέλλον;
Έχω ακόμη κάποιες παραστάσεις με την παράσταση "Γκέμμα" στο Θέατρο Βρετάνια. Το καλοκαίρι έχω κάποιες παραστάσεις με το "Εφημερίς των Κυριών, T’ όνειρο" στη Λέσβο, την γενέτειρα της Σαπφούς.
Συνέντευξη: ΜΑΙΡΗ ΒΟΥΛΙΟΥΡΗ
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: "Εφημερίς των κυριών, Τ' όνειρο" - Μία ιδιαίτερη παράσταση στο Θέατρο Αμαλία
