Η Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη είναι μια τολμηρή νεαρή ηθοποιός, που έρχεται στη Θεσσαλονίκη με το μονόλογό της στην παράσταση "Ωκεανός" (σε σκηνοθεσία ενός από τους καλύτερους φωτιστές στην Ελλάδα, του Σάκη Μπιρμπίλη) για να ταράξει τα ψέματα που κρύβουμε μέσα μας. Ταυτόχρονα όμως, και για να φωτίσει τις αλήθειες που εξορίσαμε στην άβυσσο των ωκεανών της ψυχής μας. Μαζί της μιλήσαμε για το βαθιά "θρησκευτικό" και ποιητικό έργο του Alessandro Baricco "Ωκεανός", την εμπειρία που κέρδισε από αυτό, καθώς και για τη ζωή την ίδια.
Παρόλο που ακολουθήσατε το επάγγελμα της υποκριτικής, έχετε αποφοιτήσει και από Νομική Σχολή. Υπήρξε κάποιο σημείο στη ζωή σας που να σας κέρδισε ολοκληρωτικά το θέατρο και να είπατε "Μόνο αυτό θέλω";
Υπήρξαν πολλές στιγμές που είπα "αυτό χαίρομαι να κάνω και σ’ αυτό μπορώ να αφιερωθώ".
Είστε η μοναδική ηθοποιός που θα παίξετε στην παράσταση "Ωκεανός", η οποία θα ανέβει σύντομα στο Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών. Πώς σας φάνηκε η εμπειρία του μονολόγου;
Στην παράσταση καλούμαι να ενσαρκώσω τρεις ρόλους. Μιας τρίμορφης θεάς, ενός γιατρού και ενός νέγρου ναύτη. Αισθάνομαι σαν παιδί που παίζει, ή σαν παππούς που αφηγείται μια προσωπική ιστορία. Όλα είναι τόσο σοβαρά και ανάλαφρα ταυτόχρονα. Είναι μεγάλο ρίσκο και πρόκληση να επιτύχω κάθε φορά αυτή τη λεπτή ισορροπία, χωρίς να παρασύρομαι.
Από το Δελτίο Τύπου της παράστασης, προκύπτει ότι στο μονόλογο σας ερμηνεύετε κυρίως δύο άντρες, μοναδικούς επιζώντες ενός ναυαγισμένου πλοίου. Ήταν μια πρόκληση για εσάς ο διπλός αυτός ρόλος, πόσο μάλλον από τη στιγμή που είστε ολομόναχη επί σκηνής;
Δραματουργικά, η παράσταση στήθηκε πάνω σε αυτή την απλή, αλλά δομική σκέψη. Θεωρώ ότι δεν είναι η φόρμα και το είδος μίας παράστασης που δυσκολεύουν το θεατή να παρακολουθήσει ένα έργο, αλλά ο τρόπος και ο στόχος των δημιουργών.
Το έργο "Ωκεανός" έχει γραφτεί από τον Ιταλό συγγραφέα Alessandro Baricco, μεταφραστεί από την Έλενα Ταχμαζίδου και σκηνοθετηθεί από τον Σάκη Μπιρμπίλη. Ωστόσο, η δομή του δεν είναι αυτή ενός κλασικού θεατρικού έργου. Πιστεύετε το ελληνικό κοινό είναι εξοικειωμένο με τέτοιου είδους μεταμοντέρνες παραστάσεις;
Το κοινό είναι απόλυτα εξοικειωμένο να ακούει και να λέει ιστορίες.
Τι συμβολίζει το όνομα του έργου "Ωκεανός";
Πιστεύω πως συμβολίζει την ανθρώπινη φύση και ζωή. Απολύτως όμορφη, βαθιά, σκοτεινή, απρόβλεπτη, αδύνατον να εξερευνηθεί σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της.
Τι σημαίνει για εσάς ο ωκεανός ως στοιχείο της φύσης;
Το άπειρο, τη δύναμη, την αλήθεια, τη ζωή και άρα τη συνέχεια.
Μπορεί η δύναμη του να έχει θετικό και αρνητικό πρόσημο ταυτόχρονα;
Κάθε δύναμη έχει και την αντίρροπή της. Όλη η φύση δομείται πάνω σε αντιθέσεις, οπότε το πρόσημο είναι σε κάθε περίπτωση διττό.
Στο Δελτίο Τύπου της παράστασης, αναφέρεται ότι ένα παιδί ονειρεύεται να φτάσει την αλήθεια κι ένας γέρος που την είδε θα μείνει για πάντα απαρηγόρητος. Φαίνεται όλοι να αποζητάμε την αλήθεια, στην τελική, όμως, μήπως είναι καλύτερα να "τρώμε" το παραμύθι μας;
Η αλήθεια είναι τρομακτικά μεγαλειώδης και αφόρητη, θα πει στο τέλος ο Τόμας. Ο Σαβινύ βλέπει την αλήθεια στο Θεό. Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που με συγκινούν περισσότερο στο έργο αυτό.
Ο Σάκης Μπιρμπίλης είναι ένας από τους καλύτερους φωτιστές στην Ελλάδα. Αυτό μπορούμε με άνεση να το διακρίνουμε και στην παράσταση αυτή που σκηνοθέτησε. Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του τεχνητού ή φυσικού φωτισμού στον "Ωκεανό";
Νομίζω ότι ο Σάκης άφησε τη βιρτουοζική τεχνική του στους φωτισμούς και επικεντρώθηκε στο φυσικό φως των κεριών, που αποτελούν άλλωστε και μέρος του σκηνικού χώρου.
Αν βρισκόσασταν εσείς πεινασμένη πάνω σε μια σχεδία, μαζί με ακόμα έναν άνθρωπο, ποιο ρόλο πιστεύετε ότι θα ενσαρκώνατε τότε, αυτόν του κανιβάλου ή αυτόν του θύματος;
Και τους δύο. Ένας άνθρωπος είναι ένας κόσμος ολόκληρος.
Ο Σάκης Μπιρμπίλης έχει αναφέρει ότι ο "Ωκεανός" είναι βαθιά θρησκευτικό και ποιητικό έργο. Συμμερίζεστε την άποψη του, αν ναι γιατί;
Είναι ένα έργο βαθιά θρησκευτικό, γιατί εξυψώνει και προσπαθεί να συγχωρέσει αυτό το έλλογο ζώο που λέγεται άνθρωπος. Ταυτόχρονα, είναι και άκρως ποιητικό, γιατί το καταφέρνει μέσω μίας συνθήκης στην οποία φαντάζει αδύνατον να βρεθεί κάποιος από εμάς, αλλά που, όποιος το παρακολουθήσει, αργά ή γρήγορα ταυτίζεται με τους ρόλους και τις καταστάσεις.
Σε τόσο νεαρή ηλικία, έχετε κατορθώσει πολλά. Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας κάποιο από τα μελλοντικά σας σχέδια;
Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε πρόβες για το έργο "Δάφνις και Χλόη", που θα παρουσιαστεί στο μικρό θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μπογδάνου, στις 19 και 20 Ιουλίου.
Συνέντευξη: ΣΤΕΛΛΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΙΔΟΥ
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: O "Ωκεανός" του Αλεσάντρο Μπαρίκο έρχεται στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών
