Ο πολιτισμός και ο αθλητισμός στην Ελλάδα συνδέονται άρρηκτα εδώ και αιώνες. Δεν είναι λίγες οι φορές, που πολλοί αθλητές, μετά τη λήξη της αθλητικής τους καριέρας, αποφασίζουν να ασχοληθούν με τον πολιτισμό και τη διάδοσή του, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία.
Εξάλλου όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, ο πολιτισμός δεν έχει όρια και συνδέει όλους του ανθρώπους του κόσμου.
Αυτό ακριβώς είναι και το μήνυμα του κορυφαίου αθλητικού και πολιτιστικού γεγονότος, των Ολυμπιακών Αγώνων.
Η Ελλάδα είναι πολύ υπερήφανη και στον τομέα του αθλητισμού, στον οποίο τα τελευταία χρόνια επανήλθε δυναμικά, ύστερα από μια σειρά ετών που, όπως φάνηκε, αντιμετώπιζε ορισμένα προβλήματα.
Από τη Βούλα Πατουλίδου, την Ειρήνη Αϊνδιλή, την Πηγή Δεβετζή, την Αθανασία Τσουμελέκα, τη Φανή Χαλκιά φτάνουμε σήμερα στην Άννα Κορακάκη, στην Κατερίνα Στεφανίδη, στη Βούλα Παπαχρήστου και σε πολλές ακόμη αθλήτριες που ξεχώρισαν με μετάλλιο ή χωρίς με τις προσπάθειές τους.
Δυναμικό παρόν κάνουν και οι άνδρες. Οι αθλητές όπως οι: Πύρρος Δήμας, Ιωάννης Μελισσανίδης, Κώστας Φιλιππίδης, Λευτέρης Πετρούνιας αλλά και δεκάδες άλλοι, μας έκαναν να κρατήσουμε πολλές φορές την ανάσα μας και να ζητοκραυγάσουμε μαζί τους σε κάθε προσπάθειά τους για το καλύτερο.
Ας ξεκινήσουμε όμως από τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες που έλαβαν χώρα στην Αθήνα, το 1896, που μέσω των αγώνων αυτών, μοιράζονται παγκοσμίως στοιχεία πολιτισμού από όλες τις χώρες που συμμετέχουν και διοργανώνουν αυτό το γεγονός.
Πρόκειται τον Σπύρο Λούη, τον Έλληνα μαραθωνοδρόμο που έτρεξε στην πρώτη μεγάλη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων στη σύγχρονη ιστορία.
Ο Σπύρος Λούης γεννιέται στις 12 Ιανουαρίου 1873 σε μια φτωχή για τα δεδομένα της εποχής οικογένεια.
Ο πατέρας του είναι νερουλάς, τότε που ακόμα δεν υπήρχε κεντρική ύδρευση και ο μικρός Σπύρος τον βοηθά κουβαλώντας το νερό.
Μετά την απόφαση να αναβιώσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ξεκινούν οι προετοιμασίες για την διοργάνωση των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα.
Ένα από τα αγωνίσματα ήταν ο μαραθώνιος, άθλημα που δεν έχει διοργανωθεί ποτέ μέχρι τότε. Οι Έλληνες είναι ενθουσιασμένοι για το νέο άθλημα και παίρνουν την απόφαση να οργανώσουν προκαταρκτικούς αγώνες για τους Έλληνες αθλητές που θέλουν να δηλώσουν συμμετοχή.
Διοργανωτής των προκαταρκτικών, είναι ο συνταγματάρχης του στρατού Παπαδιαμαντόπουλος, ο οποίος ήταν διοικητής του Λούη κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας (1893-1895). Ο πρώτος προκαταρκτικός, που ήταν συγχρόνως και ο πρώτος Μαραθώνιος αγώνας, διοργανώνεται στις 22 Μαρτίου.
Νικητής αναδεικνύεται ο Χαρίλαος Βασιλάκος με 3 ώρες και 18 λεπτά. Ο Σπύρος Λούης συμμετέχει στους δεύτερους προκαταρκτικούς, δύο εβδομάδες αργότερα. Ο Παπαδιαμαντόπουλος που θυμόταν τον Λούη για την αντοχή του στο τρέξιμο, τον πείθει να δηλώσει συμμετοχή και ο Σπύρος Λούης διασχίζει την τελική γραμμή στην πέμπτη θέση, πίσω από το νικητή Δημήτριο Δεληγιάννη.
Ο μαραθώνιος πραγματοποιείται στις 10 Απριλίου ή στις 29 Μαρτίου, σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο που ήταν τότε σε χρήση στην Ελλάδα.
Ο Παπαδιαμαντόπουλος δίνει το σήμα εκκίνησης στον Μαραθώνα. Δεκατρείς δρομείς από την Ελλάδα και τέσσερις αθλητές από άλλα έθνη, ρίχνονται στη μάχη του αθλητισμού στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες που διοργανώθηκαν εκεί ακριβώς όπου ανήκουν, στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αθήνα.
Ο Γάλλος Αλμπέν Λερμιζιό (Albin Lermusiaux) που είχε κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο στα 1500 μέτρα, μπαίνει νωρίς μπροστά και προηγείται.
Στο Πικέρμι, ο Σπύρος Λούης σταματά σε ένα καφενείο και ζητά ένα ποτήρι κρασί, λέγοντας ότι θα τους φτάσει και θα τους προσπεράσει όλους πριν το τέλος.
Μετά το 32ο χιλιόμετρο, ο Λερμιζιό καταρρέει από την εξάντληση. Το προβάδισμα ααναλαμβάνει τώρα ο Αυστραλός Τέντι Φλακ που νωρίτερα είχε πάρει μετάλλιο στα 800 και 1500 μέτρα.
Ο Έλληνας μαραθωνοδρόμος αρχίζει να ελαττώνει την απόσταση, μέχρι που και ο Αυστραλός, που δεν ήταν συνηθισμένος στις μεγάλες αποστάσεις, καταρρέει μερικά χιλιόμετρα αργότερα, αφήνοντας το τελικό προβάδισμα στον Λούη.
Εν τω μεταξύ, στο στάδιο, η ατμόσφαιρα είναι τεταμένη, ειδικά όταν ένας αγγελιοφόρος με το ποδήλατο βιάστηκε να φέρει την είδηση ότι ο Αυστραλός βρίσκεται στην πρώτη θέση.
Ξαφνικά φτάνει και ένας άλλος αγγελιοφόρος, που τον είχε στείλει κάποιος αστυνόμος μόλις ο Σπύρος Λούης μπαίνει μπροστά και αναγγέλει ότι ένας Έλληνας ήταν πρώτος στον αγώνα δρόμου.
Οι χιλιάδες θεατές άρχισαν να πανηγυρίζουν και να τον παροτρύνουν φωνάζοντας «Έλλην, Έλλην».
Ο Σπύρος Λούης μπαίνει στο στάδιο, όπου τον υποδέχεται ο λαός μαζί με δυο πρίγκιπες, τον κατοπινό διάδοχο του θρόνου Κωνσταντίνο και τον πρίγκιπα Γεώργιο και του προσφέρουν κρασί, γάλα, μπύρα, αυγά πασχαλινά, πορτοκαλάδα και άλλα δώρα.
Πολλοί του τάζουν από κοσμήματα ως δωρεάν ξύρισμα στο κουρείο για πάντα.
Δεν έχει γίνει γνωστό αν τελικά τα πήρε όλα αυτά τα δώρα.
Ο βασιλιάς Γεώργιος ρωτά τον Σπύρο Λούη τι δώρο θα ήθελε να του προσφέρει, και εκείνος του απαντά: «Ένα γαϊδουράκι να με βοηθάει να κουβαλάω το νερό».
Ο Έλληνας μαραθωνοδρόμος τερματίζει στο μαραθώνιο με χρόνο 2 ώρες, 58 λεπτά και 50 δεύτερα.
Μετά τους Ολυμπιακούς, επιστρέφει στο χωριό του και δεν συμμετέχει σε κάποιον άλλον αγώνα.
Αποφασίζει να ζήσει μια ήρεμη ζωή, εργαζόμενος ως αγρότης, και αργότερα ως τοπικός αστυνομικός.
Το 1936 ο Σπύρος Λούης πραγματοποιεί την τελευταία δημόσια εμφάνισή του, όταν προσκαλείται ως τιμητικός φιλοξενούμενος από τους διοργανωτές των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1936, που διοργανώθηκαν στο Βερολίνο.
Λίγους μήνες πριν από την Ιταλική εισβολή στην Ελλάδα, στις 26 Μαρτίου 1940 ο Σπύρος Λούης, ο Έλληνας ολυμπιονίκης στους πρώτους σύγχρονους ολυμπιακούς αγώνες, φεύγει από τη ζωή.
Αξίζει να σημειωθεί πως πολλές αθλητικές λέσχες και κέντρα πολιτισμού στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, φέρουν το όνομά του, όπως το κύριο στάδιο στο Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθήνας, στο οποία διεξήχθησαν οι θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, καθώς επίσης και η λεωφόρος που περνά απ'έξω.
Στο Μόναχο, τέλος, το όνομά του φέρει η λεωφόρος Spiridon-Louis-Ring που περνάει από το Ολυμπιακό Πάρκο της Γερμανίας.
Αναμφίβολα ο Σπύρος Λούης αποτελεί παγκόσμιο σύμβολο αθλητισμού και πολιτισμού.
Μέσα από τη νίκη του, το 1896, κατάφερε τόσο να φέρει το χρυσό μετάλλιο στη χώρα που γέννησε το θεσμό των Ολυμπιακών Αγώνων, όσο και να διατυμπανίσει το μήνυμα του πολιτισμού παγκοσμίως με την απλότητα, την τόλμη, την πυγμή και τη θέληση που διέθετε ως Έλληνας αθλητής.
Χαρακτηριστικά που είναι απαραίτητα και στον τομέα του πολιτισμού και της διάδοσής του.
Με πληροφορίες από το sansimera.gr
Πηγές φωτογραφιών: mixanitouxronou.gr, ipaideia.gr, iefimerida.gr, ellasellas.gr
Σύνταξη: ΓΑΒΡΙΗΛ ΧΑΤΖΗΝΟΠΟΥΛΟΣ
