Είναι νέα, ωραία, πετυχημένη. Με σπουδές στα Γαλλικά, στα Ιταλικά, στην υποκριτική, στη σκηνοθεσία και στη θεατρολογία. Συμμετείχε σε παραστάσεις στο Λονδίνο και στην Αθήνα, πρωταγωνίστησε σε ταινίες, ενώ παράλληλα δάνεισε τη φωνή της σε δεκάδες voiceover στα ελληνικά, αγγλικά και ιταλικά για τηλεοπτικές σειρές, παιχνίδια και σειρές μαθημάτων ξένων γλωσσών. Και να που ήρθε η ευκαιρία να συνομιλήσουμε με την μοναδική Μελίνα Θεοχαρίδου. Με αφορμή τον εξαιρετικό μονόλογο "Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα", συναντηθήκαμε μαζί της και μιλήσαμε για τι άλλο; Για υπέροχα πράγματα!
"Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα" ένας μονόλογος που συγκινεί. Μιλήστε μας για την παράσταση...
Είναι ένας μονόλογος που δεν είναι ακριβώς μονόλογος, γιατί παίζεται μαζί με το κοινό. Είναι μια κωμωδία, που δεν είναι μόνο αστεία αλλά και συγκινητική. Είναι ένα έργο που πραγματεύεται ένα θέμα σκοτεινό, την κατάθλιψη, με τρόπο φωτεινό…
Ένα κοριτσάκι μόλις επτά ετών, που προσπαθεί να βγάλει τη μητέρα του από την κατάθλιψη δείχνοντάς της κάθε μέρα από ένα υπέροχο πράγμα. Πώς μπορεί να χαρακτηριστεί αυτή η πράξη σύμφωνα με εσάς;
Είναι μια πράξη αγάπης, αθωότητας, γλυκιά, τρυφερή, υπέροχη.
Είναι μια πράξη αγάπης, αθωότητας, γλυκιά, τρυφερή, υπέροχη.
Ένα παιδί μίας τρυφερής ηλικίας, που παίρνει ουσιαστικά τον ρόλο του ενήλικα και φροντίζει τη μητέρα του. Ποιες πιστεύετε μπορεί να είναι η συνέπειες στην ανάπτυξή του και γιατί όχι στη μετέπειτα ζωή του;
Στο έργο, η ηρωίδα λέει ότι "Έρευνες δείχνουν πως τα παιδιά από μητέρες με κατάθλιψη έχουν άσχημη αντίδραση στο άγχος. Όταν η μητέρα είναι απούσα το παιδί πρέπει να υπερασπιστεί μόνο του τον εαυτό του. Αυτό συνήθως αλλάζει τη χημεία του εγκεφάλου. Το παιδί δεν ξέρει πια πότε να καθίσει να το παλέψει και πότε να τρέξει μακριά." Αυτό όντως φαίνεται να υποστηρίζεται από τις τελευταίες μελέτες στην επιστήμη της ψυχολογίας.
Από τη μία πλευρά, η ηρωίδα του έργου, αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα - παγώνει, μένει στήλη άλατος κάθε φορά που συμβαίνει κάτι κακό στη ζωή της, ανήμπορη να αντιδράσει άμεσα. Από την άλλη πλευρά, αυτή η επαφή της με την κατάθλιψη της μητέρας της, είναι και αυτό που την παρακινεί να ξεκινήσει τη λίστα με όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα, ένα παιχνίδι από το οποίο αντλεί και εκείνη, και οι άνθρωποι γύρω της σιγά σιγά, πολλή χαρά. Και τελικά αυτό είναι που τη σώζει όταν έρχεται και η ίδια αντιμέτωπη με την κατάθλιψη…
Υπήρξε κάτι που ίσως σας τρόμαξε ή σας φόβισε στο να αποδεχτείτε έναν τόσο απαιτητικό μονόλογο;
Όταν διάβασα το έργο, αμέσως είχα την έντονη επιθυμία να το παίξω. Δεν το σκέφτηκα δεύτερη φορά, δεν άφησα κανένα φόβο να τρυπώσει στο μυαλό μου. Ήξερα πως το διαδραστικό στοιχείο θα ήταν μια πρόκληση - ότι θα έπρεπε να εξασκηθώ στην τέχνη του αυτοσχεδιασμού, που ήταν κάτι που δεν είχα ξανακάνει σε αυτό το βαθμό. Όμως δεν υπήρχε περίπτωση να σταθεί εμπόδιο αυτό, να με βάλει σε δεύτερες σκέψεις. Ήταν τόσο δυνατή η έλξη μου σ’αυτό το έργο και σε αυτό τον χαρακτήρα, που βούτηξα απευθείας στα βαθιά.
Πέρα από ηθοποιός είστε και σκηνοθέτις. Παρόλα αυτά η παράσταση σκηνοθετήθηκε, αν δεν κάνουμε λάθος, από την καλή σας φίλη Ιόλη Ανδρεάδη. Πείτε μας για το αν υπήρξαν δυσκολίες αφενός να σας σκηνοθετεί κάποια άλλη σκηνοθέτιδα και αφετέρου όταν η σκηνοθέτιδα αυτή αποτελεί ένα ουσιαστικό κομμάτι της ζωής σας.
Καμία δυσκολία. Πρώτον, γιατί όταν αναλαμβάνω ένα ρόλο σαν ηθοποιός με κάποιον άλλο να σκηνοθετεί, σημαίνει ότι τον/την εμπιστεύομαι, και αφήνομαι στα χέρια του/της για να με καθοδηγήσει. Αν οι ρόλοι είναι ξεκάθαροι από την αρχή, και υπάρχει επίγνωση των αρμοδιοτήτων του καθενός και αλληλοσεβασμός, τότε δεν υπάρχει καμία δυσκολία.
Όσο αφορά την φιλία μας, είχαμε πει με την Ιόλη από την αρχή ότι δεν θα αφήσουμε τίποτα να την επηρεάσει. Ότι δηλαδή αν είχαμε το παραμικρό πρόβλημα στην συνεργασία μας, δεν θα το κρατούσαμε μέσα μας, θα μιλούσαμε η μία στην άλλη ανοιχτά, και θα το λύναμε. Αυτό είναι σοφή τακτική σε οποιαδήποτε συνεργασία, ούτως ή άλλως. Με την Ιόλη, είμαστε αγαπημένες φίλες και στενές συνεργάτιδες εδώ και δέκα χρόνια. Έχουμε κοινούς κώδικες, αλληλοσυμπληρωνόμαστε. Αυτό σε κάθε περίπτωση διευκολύνει την συνεργασία. Είναι κάτι σπάνιο και πολύτιμο.
Διαβάζουμε πολύ καλές κριτικές ιδιαίτερα για τις εξαιρετικές σας υποκριτικές ικανότητες. Η δική σας σχέση με τα όσα γράφονται για τις παραστάσεις που συμμετέχετε γενικότερα ποια είναι;
Χαίρομαι πολύ όταν διαβάζω όμορφες κριτικές, όπως χαίρομαι και όταν ακούω όμορφα σχόλια από το κοινό. Θέατρο χωρίς θεατές δεν υπάρχει, οπότε όταν η δουλειά σου βρίσκει ανταπόκριση, αυτή είναι η πιο μεγάλη χαρά. Σημαίνει ότι πέτυχες τον στόχο σου. Γενικά, διαβάζω και ακούω όλες τις απόψεις για την κάθε παράσταση στην οποία συμμετέχω —ένα αρνητικό σχόλιο μπορεί να είναι χρήσιμο, να σε κάνει να συνειδητοποιήσεις κάτι που δεν είχες προσέξει, και να το αλλάξεις προς το καλύτερο. Βέβαια, υπάρχουν και περιπτώσεις ανθρώπων που κάνουν αρνητικά σχόλια από κακεντρέχεια. Αυτά τα προσπερνάς, δεν σε αφορούν.
Λάβατε μέρος σε παραστάσεις στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στο Λονδίνο, που όπως γνωρίζουμε το επίπεδο υποκριτικής, τεχνικής και σκηνοθεσίας είναι αρκετά υψηλό. Συγκρίνοντας με τη χώρα μας ποιες ελλείψεις παρατηρείτε στα ελληνικά θέατρα;
Καλλιτεχνικά δεν υπάρχουν ελλείψεις. Ταλέντο, μεράκι για δουλειά και τεχνογνωσία υπάρχουν και εδώ. Η μόνη διαφορά είναι ότι στο Λονδίνο μπορείς να βρεις περισσότερες παραστάσεις που πειραματίζονται με τα όρια μεταξύ θεάτρου και άλλων τεχνών. Παραστάσεις που βρίσκονται στα όρια μεταξύ θεάτρου και χορού, τσίρκου, εικαστικής τέχνης, διάλεξης κτλ.
Έχετε ένα μεγάλο βιογραφικό, παρά το νεαρόν της ηλικίας σας. Σίγουρα πίσω από αυτό κρύβεται και η σκληρή δουλειά και, να υποθέσουμε, κάποιες θυσίες. Πέρα από αυτά όμως αισθάνεστε τυχερή, που βιώσατε όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα;
Αισθάνομαι πάρα πολύ τυχερή. Το "Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα" ήταν και είναι δώρο ζωής. Η αγάπη του κόσμου, που εισπράττω μέσα από αυτή την παράσταση είναι πάρα πολύ συγκινητική και μου δίνει τεράστια ενέργεια και όρεξη να συνεχίσω. Αυτό το έργο είναι βάλσαμο στις ψυχές των ανθρώπων, και είναι μεγάλη μου τιμή που το μοιράζομαι με το κοινό εδώ στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Όπως αναφέραμε και πριν από λίγο συμμετείχατε σε υπέροχες συνεργασίες και σε εξαιρετικές δουλειές. Τι άλλο να περιμένουμε από εσάς; Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Πρώτα απ΄όλα, περισσότερο "Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα", μιας και οι παραστάσεις μας θα συνεχιστούν προσεχώς και σε άλλους σταθμούς σε Ελλάδα και Κύπρο. Μετά, με την επιστροφή μου στο Λονδίνο το καλοκαίρι, θα αρχίσω δουλειά πάνω σε δύο νέες παραστάσεις που θέλω να σκηνοθετήσω εκεί. Και φυσικά, θα δούμε και τι άλλο θα προκύψει!
Τη Μελίνα Θεοχαρίδου φωτογράφησαν οι:
Φωτογραφία 1η: Χρίστος Παναγίδης
Φωτογραφία 2η και 3η: Πάνος Μιχαήλ
Συνέντευξη: ΕΡΗ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΟΥ
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: 'ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ' ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝ
