ΕΠΙΚΑΙΡΑ

6/recent/ticker-posts

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΚΟΥΝΤΙΝΑΚΗΣ: ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΣΟΥ ΑΣΘΜΑΙΝΕΙΣ



Οι περισσότερος κόσμος δηλώνει πως δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή χωρίς την αναπνοή. Ο Αλέξανδρος Γκουντινάκης δηλώνει πως δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή χωρίς τον χορό. Τονίζει όμως πως για να κάνεις τέχνη σήμερα ασθμαίνεις. Το βαρύ βιογραφικό του στο κομμάτι της χορευτικής κίνησης αλλά η πληθώρα των παραστάσεων που μας έχει έως τώρα χαρίσει κάνουν τις συστάσεις περιττές. Αυτή την περίοδο, χορογραφεί την παράσταση "Ασθμαίνω" και μας μιλά για το εγχείρημα αυτό και όχι μόνο.

Τί πραγματεύεται το έργο "Aσθμαίνω";

Μιλάει για τη ζωή δυο καλλιτεχνών στη Γερμανία, της Lavinia Schulz και του Walter Holdt. Αυτοί οι άνθρωποι, ενώθηκαν και έκαναν τέχνη πολύ μπροστά για την εποχή τους. Ως εικαστικός ο ένας και ως χορευτής ο άλλος δημιούργησαν ιδιαίτερα κουστούμια και χορογραφίες. Είχαν την φιλοσοφία ότι το χρήμα μολύνει την τέχνη σε σημείο που κατέληξαν να μην έχουν να φάνε. Παρόλα αυτά η βασική τους ιδεολογία ήταν πως η τέχνη βρίσκεται πάνω απ' όλα. Το έργο είναι δραματικό. Σαν παραγωγή το επιλέξαμε γιατί βλέπουμε πως ακόμα και σήμερα παρά τις δυσκολίες, υπάρχουν άνθρωποι που παλεύουν γι αυτό, είτε λέγεται τέχνη, είτε λέγεται έρωτας ή αποτελεί οτιδήποτε θεωρεί ο καθένας πρότυπο στη ζωή του.

Για τον θεατή ο τίτλος ενός έργου είναι η άκρη του μίτου της Αριάδνης που αν τον ακολουθήσει θα προσεγγίσει την πηγή της έμπνευσής. Από που προέκυψε το "Ασθμαίνω" ως ονομασία της παράστασης; Τι συμβολίζει;

Είναι δύσκολο να κάνεις τέχνη. Πόσο μάλλον στην εποχή των δυο χαρακτήρων. Υπάρχει βέβαια και ένας παραλληλισμός με το σήμερα. Ακόμα και σήμερα όταν είσαι αφιερωμένος στην τέχνη σου "ασθμαίνεις". 

Πως προσέγγισες χορογραφικά το έργο;

Θέλησα η κίνηση να βγει οργανικά και φυσικά μέσα από τα σώματα των παιδιών και να μην φέρω κάτι ξένο πάνω τους. Και μέσα από αυτή την κίνηση επιδίωξα να αποτυπώσουν την αλήθεια της στιγμής χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάνουν κάτι ρεαλιστικό. Χρησιμοποίησα αυτοσχεδιασμούς, release, contact partnering. Επιδίωξα δηλαδή το συναίσθημα μαζί με την ενέργεια να βγει μέσα από τα κορμιά τους. Για παράδειγμα στην αίσθηση της ευχαρίστησης να κάνουν κάτι χαρούμενο που θα τους οδηγήσει στην έκσταση. 

Σημαντικό κομμάτι της παράστασης είναι τα κουστούμια. Επηρέασε καθόλου αυτό τη σύλληψη των δικών σου ιδεών γύρω από τη δόμηση της χορογραφίας;

Ήταν μια πρόκληση. Υπήρξαν εμπόδια γιατί μίκρυνε αυτόματα η κινησιολογική γκάμα αλλά αυτό σε πήγαινε παράλληλα και κάπου αλλού, έβλεπες με άλλα λόγια που σε πάει το κουστούμι. Είμαι όμως τυχερός γιατί από την αρχή δούλεψα με τα κουστούμια οπότε έδρασα γνωρίζοντας αυτή τη συνθήκη . Είπα στους πρωταγωνιστές "βάλτε τα να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε". Επίσης, η Lavinia Schulz και του Walter Holdt, ο ένας ως εικαστικός τότε και ο άλλος ως χορευτής είχαν δημιουργήσει κάποιες χορογραφίες για τέτοια κουστούμια βασισμένες τις διαστάσεις του χώρου. Αυτό ήταν μια επιρροή που υπάρχει ως ένα βαθμό και στην παράσταση.


Τελικά στην παράσταση θα δούμε καθαρό σωματικό θέατρο;

Θα την χαρακτήριζα καλύτερα ως σκηνική σύνθεση γιατί εμπεριέχει τον λόγο των κουστουμιών, live μουσική, χοροθέατρο αλλά και σωματικό θέατρο. Εδώ το στοίχημα είναι λόγος και συναίσθημα να βγαίνουν μαζί από το σώμα.

Πως επηρεάζει η ψυχή μας το σώμα μας;

Το σώμα και η ψυχή είναι ένα. Όλα είναι σώμα. Δεν πιστεύω στον διαχωρισμό της καρδίας, του μυαλού με την ψυχή, όλα είναι κομμάτια του σώματος.

Πως επηρεάζει η μουσική το σώμα μας κατ' επέκταση, δεδομένου πως και στην ίδια την παράσταση θα δούμε επί σκηνής δυο πολύ καταξιωμένους μουσικούς καλλιτέχνες οι οποίοι έχουν δημιουργήσει ένα πιο πρωτότυπο και αυτοσχεδιαστικό αποτέλεσμα.

Η μουσική παράγει δόνηση, και η δόνηση το σώμα. Επίσης τα ακούσματα δημιουργούν συναισθήματα. Στην παράσταση υπάρχουν σημεία που θα θέλαμε η μουσική να κάνει αντίθεση με αυτά που διαδραματίζονται ενώ σε αλλά να συμβαδίζει και να υπογραμμίζει. Τους ζορίσαμε λίγο όλους. Μουσική και χορογραφία δημιουργήθηκαν ταυτόχρονα. Το ένα έδινε πάτημα στο άλλο και έτσι φτιάχτηκε το συγκεκριμένο αποτέλεσμα.

Ύστερα από τη θέαση του έργου, της αλληλεπίδρασης των σωμάτων πάνω στη σκηνή με τί αίσθημα ή τέλος πάντων με ποιές σκέψεις θέλει να φύγουν οι θεατές; 

Το μήνυμα που θα θέλαμε να βγάλουμε προς τα έξω είναι ότι όπως και τότε έτσι και τώρα υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που θεωρούν ότι η τέχνη είναι πάνω απ΄όλα και πληρώνουν και το τίμημα γι αυτό.

Εσύ είσαι ένας από αυτούς;

Όχι στον βαθμό που ήταν η Lavinia Schulz και του Walter Holdt. Γιατί εγώ θέλω και να πληρώνομαι μέσα από την τέχνη μου. Παρόλα αυτά όλοι εμείς οι καλλιτέχνες, ιεραρχικά βάζουμε πολύ ψηλά τη δουλεία συγκριτικά με άλλα πράγματα στη ζωή. Δηλαδή ακόμα και αν έχει συμβεί κάτι πολύ τραγικό στην προσωπική σου ζωή αν είσαι μουσικός θα πρέπει να παίξεις μουσική στην παράσταση, είσαι χορευτής να χορέψεις, αν είσαι performer να παίξεις να χορέψεις να τραγουδήσεις και να το κάνεις και καλά.


Όταν πας να περάσεις το όραμά σου μέσα από τα σώματα των χορευτών, ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που συναντάς; Υπάρχουν σώματα που αντιστέκονται στο δικό σου όραμα;

Αντιμετωπίζω δυσκολία όταν έχω κάτι ακριβές στο μυαλό μου και θέλω να γίνει έτσι. Όταν υπάρχει ο χρόνος, προσπαθώ αυτό να το βρίσκω μέσα από τους ίδιους τους χορευτές και όχι πάνω στο δικό μου σώμα και μετά σε αυτούς γιατί το κάθε σώμα έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες. Μου αρέσει και να δυσκολεύεται ένα σώμα, αλλά αν δυσκολεύεται, αυτό θέλω θα το αφήσω να φαίνεται επί σκηνής.

Σώματα που αντιστάθηκαν σε αυτό που ήθελα υπάρχουν. Όταν ξεκινήσαμε με την Νατάσα Αραμπατζή το χοροθέατρο 'Ανιλιν ήμασταν πωρωμένοι νέοι και πολλές φορές ζητούσαμε να βγει κάτι πολύ συγκεκριμένο με αποτέλεσμα κάποιοι άνθρωποι να φύγουνε. Δεν αντιτάχθηκαν απλά, αλλά δεν θέλησαν ή δεν άντεξαν να συνεχίσουν στην ομάδα.

Εδώ και πολλά χρόνια δημιουργείς τέχνη στη Θεσσαλονίκη και είσαι πλέον πολύ γνωστός για αυτό. Ποιο χαρακτηριστικό λοιπόν κάνει το κοινό να ξεχωρίζει μια χορογραφία του Αλέξανδρου Γκουντινάκη ανάμεσα σε τόσες άλλες χορογραφίες;

Δεν έχω κάτσει να το σκεφτώ, όμως βλέποντας τις δουλείες μου, τα έργα μου, όλα έχουν μια τάση που πάει κάπου. Κυρίως έχουν μια τάση ωμότητας της κίνησης. Μου αρέσει να βγάζει μια αγριάδα η κίνηση. Πάντα βέβαια κινείσαι και βάσει του τί ζητάει το έργο. Σε παλιές μου παραστάσεις με την Νατάσα Αραμπατζή που χορογραφούσαμε και σκηνοθετούσαμε παράλληλα υπήρχε πολύ ωμότητα μέσα θέλοντας να αναδείξουμε συγκεκριμένες κοινωνικές καταστάσεις. DV8, Wim Vandekeybus από Ultima Vez είναι σίγουρα επιρροές μου.


Τί τροφοδοτεί τη δημιουργικότητά σου;

H τρέλα μου και η αγάπη μου γι αυτό που κάνω. Αυτή η αγάπη με κρατάει, αυτό που κάνω το κάνω γιατί περνάω καλά. Όταν σταματήσω να περνάω καλά τότε το σταματάω. Έχω την αυτογνωσία και μπορώ να αντιληφθώ πότε μια κατάσταση παύει να με ευχαριστεί. Να και εγώ κατά μια έννοια μοιάζω με τους Lavinia Schulz και τον Walter Ηοldt υπό την έννοια πως εγώ έχω αυτή την "κατάρα", πρέπει να περνάω καλά μέσα από την τέχνη που κάνω ξέχωρα από τα λεφτά.

Τί θα συμβούλευες τα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τον χορό;

Να μην σταματήσουν ποτέ να κάνουν αυτό που αγαπάνε. Μια είναι η λύση: συνεχής τριβή με το αντικείμενο ακόμα και αν πολλές φορές το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που τους ικανοποιεί. Αν μέσα από αυτή τη δουλεία αυτοεκπληρώνεσαι, εξελίσσεσαι, ηρεμείς πρέπει να το κάνεις και ας λένε οι άλλοι ότι θέλουνε. Δεν πρέπει να επηρεάζονται από τις κριτικές των άλλων αλλά να κάνουν αυτό που τους γεμίζει και αγαπούν.

Τί να περιμένουμε από τον Αλέξανδρο Γκουντινάκη στο μέλλον; 

Τα πάντα... και τα κοάλα (γέλια). Υπάρχει στα σκαριά μια συνεργασία με τον Γιάννη τον Τσιαβό, αλλά δεν μπορώ να πω περισσότερα γι'αυτό ακόμα. Επίσης ανεβαίνει ξανά η πιο ώριμη παράστασή μας από το χοροθέατρο Άνιλιν, το ντουέτο "ΧΧΧΨ" με την Νατάσα Αραμπατζή, αυτό τον Ιούνιο στην Αθήνα. Παράλληλα τρέχω τα ανοιχτά μαθήματα "Περί χορού και άλλων δαιμονίων" κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή 14:30 - 15:30 στο Στούντιο 29Α και τέλος κάνω κινησιολογία στους Parsifal, ένα θεατρικό εργαστήρι του Γιάννη Διδασκάλου και του Γιάννη Τσιαβού, το οποίο είναι ένα καινούργιο επίτευγμα που ασχολείται με το σωματικό θέατρο όπου κάνουμε πραγματικά πολύ καλή δουλεία.

Συνέντευξη: ΑΝΝΑ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ

Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: Η LANDART THEATER ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ 'ΑΣΘΜΑΙΝΩ' ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΕΤΟΝ