ΕΠΙΚΑΙΡΑ

6/recent/ticker-posts

ΤΑΣΟΣ ΣΑΓΡΗΣ: ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟ ΝΑ ΠΑΡΑΓΕΙ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΑ ΒΙΩΜΑΤΑ


Η παράσταση ΝΥΧΤΑ! της Rebecca Prichard σε σκηνοθεσία Τάσου Σαγρή και πρωταγωνίστριες την Σίσσυ Δουτσίου και την Λίλη Τσεσματζόγλου είναι ένας ύμνος για την ελληνική underground θεατρική σκηνή και το ελληνικό  in-yer-face-theater. Ένα έργο που δεν είναι φλύαρο, αλλά τα λέει όλα. Ένα θέατρο που δεν θέλει να δειχτεί, αλλά δεν μπορεί και να μην τραβήξει τη προσοχή. Ένα θέατρο που δεν έχει ανάγκη την κοινωνία, αλλά το έχει αυτή. 

Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για την ιστορία του θεατρικού έργου «Νύχτα»;

Η Νύχτα είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ βασισμένο στο βραβευμένο θεατρικό έργο Yard Gall της Αγγλίδας συγγραφέας Rebecca Prichard. Μια δυστοπική φουτουριστική παράσταση για το άμεσο μέλλον. Μια παρέα κοριτσιών αρνούνται όλους τους επιβεβλημένους κανόνες και ζουν μόνο την Νύχτα αναζητώντας τρόπους για να βγάζουν χρήματα χωρίς να δουλεύουν, να κάνουν σεξ χωρίς να πληγωθούν, να δοκιμάσουν όλες τις ουσίες χωρίς να πεθάνουν, να διαπράξουν όλες τις απαγορευμένες πράξεις χωρίς να συλληφθούν. Με αυτό τον τρόπο διαγράφουν μια απελπισμένη διαδρομή που μαρτυρά την δύναμη και το πάθος, όπως και την εύλογη απόγνωση, τα αδιέξοδα και την θλιβερή βία της ζωής των νέων ανθρώπων σήμερα. Μοναξιά και απαθή βλέμματα. Κινηματογραφικές αναμνήσεις, οργισμένες νύχτες καταστροφών, κλοπές και μαζικοί εμπρησμοί, προαύλια νοσοκομείων και κρατητήρια, σειρήνες περιπολικών και αιχμηρά αντικείμενα, χάπια ecstasy και χαρτοπόλεμος από κάλπικα χαρτονομίσματα.

Η «Νύχτα» είναι παραγωγή του Ινστιτούτου Πειραματικών Τεχνών. Θα μας πείτε τι ακριβώς είναι αυτό το ινστιτούτο;   

Το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών είναι μια πλατφόρμα δημιουργικής έκφρασης και έρευνας στα πεδία του θεάτρου, της εικαστικής performance, των multi media εγκαταστάσεων, της ποιητικής επιτέλεσης και της θεωρίας της Τέχνης. Το Ινστιτούτο όντας μια ανοιχτή συνάντηση ποιητών-συγγραφέων, σκηνοθετών, ηθοποιών, τεχνικών/συντελεστών, performance artists, φωτογράφων, εικαστικών του video art και αναλυτών της σύγχρονης Τέχνης, των media και της επικοινωνίας, έχει σκοπό την κατάθεση ερμηνευτικού και εκπαιδευτικού έργου, την καλλιέργεια της ριζοσπαστικής θεωρίας /καλλιτεχνικής πράξης και την επικοινωνία με ένα ευρύτερο κοινωνικό σώμα που θα υπερβαίνει τα στεγανά και τους περιορισμούς της εμπορευματικής και καθεστωτικής κυρίαρχης κουλτούρας.

Πριν ανέβει η θεατρική παράσταση «Νύχτα» στη Θεσσαλονίκη, έπαιξε πρώτα στην Αθήνα. Πώς σας φάνηκε η ανταπόκριση του κόσμου;

H Αθήνα έχει περίπου 250 σκηνές που παίζουν κάθε βράδυ. Αυτό είναι βέβαια πολύ γοητευτικό γιατί δείχνει πως υπάρχει μια underground θεατρική σκηνή η οποία σιγά-σιγά αναπτύσσεται όλο και περισσότερο. Οι νέοι άνθρωποι δοκιμάζουν πράγματα, φόρμες, παραστάσεις, διάφορα εκφραστικά μέσα. Η παράσταση στην Αθήνα νομίζω πως αγκαλιάστηκε από τον κόσμο. Για πρώτη φορά είχαμε και ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας. Αυτό δείχνει μάλλον ότι στα 10 χρόνια που κάνουμε θέατρο δημιουργήθηκε σιγά-σιγά μια γενιά κόσμου ο οποίος μας παρακολουθεί. Και αυτό μας δίνει δύναμη για να συνεχίσουμε. Η Αθήνα είναι ένας χώρος που αποτελεί μια δίνη η οποία παράγει πολλά πράγματα και δημιουργεί καταστάσεις. Είμαι ένας άνθρωπος που μεγάλωσε στο κέντρο της πόλης. Με φίλους συχνάζαμε στα Εξάρχεια και τη πλατεία Βικτωρίας από μικροί. Αγαπάω την πόλη μου, για μένα είναι η βασική πηγή έμπνευσης μου.

Γενικά, όταν είστε στην διαδικασία δημιουργίας μιας καινούριας θεατρικής παράστασης, ποιες είναι οι φιλοδοξίες σας και ποιοι οι φόβοι σας;

Γενικά η διαδικασία εφεύρεσης της καινούριας παράστασης είναι μία διαδικασία που τη μοιραζόμαστε και με τα υπόλοιπα παιδιά από το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών και με τους φίλους-συντρόφους από το Κενό Δίκτυο. Και οι δύο ομάδες είναι μια μεγάλη παρέα, ένα πεδίο διαλόγου, συζήτησης και ανάλυσης της πραγματικότητας στα πλαίσια μιας κοινότητας. Αυτό που προσπαθούμε πάντα όταν ψάχνουμε την καινούργια παράσταση είναι να βολιδοσκοπήσουμε το πνεύμα της εποχής, τα προβλήματα και τους φόβους των ανθρώπων γύρω μας στη συγκεκριμένη περίοδο. Αναζητούμε μια φόρμα η οποία θα μπορεί να μιλήσει στις καρδιές των ανθρώπων, να δημιουργεί έντονα βιώματα και να θέτει ερωτήματα τα οποία θα απαντηθούν εκ των υστέρων από τους θεατές. 

Τι σημαίνει για εσάς επιτυχία; 

Η επιτυχία για εμένα, κατά βάση, είναι μια συνθήκη επικοινωνίας. Γι’ αυτό και αφιερώνουμε τόσο πολύ χρόνο κάνοντας σε μεγάλο βαθμό την επικοινωνία των παραστάσεων μόνοι μας και κυρίως με αφίσες και φυλλάδια, έναν τρόπο δηλαδή πιο προσωπικό και πιο άμεσο από τις πληρωμένες καταχωρίσεις στις εφημερίδες και τις mainstream ιστοσελίδες. Σκοπός είναι να βρούμε τους ανθρώπους στους οποίους αυτή η παράσταση θα είναι απαραίτητη. Επιτυχία είναι να καταφέρουμε να συναντηθούμε με τους ανθρώπους οι οποίοι χρειάζονται τη παράσταση και η παράσταση να καταφέρει να τους πάει ένα βήμα πιο πέρα στη ζωή τους. Είτε θέτοντας ερωτήματα είτε δίνοντας κάποιες απαντήσεις. Κυρίως για μας η επιτυχία είναι ένα ζήτημα επαφής και δημιουργίας μιας κοινότητας η οποία θα αγκαλιάσει την παράσταση και θα επικοινωνήσει με αυτήν. 


H προηγούμενη παράσταση που ανεβάσατε ήταν η «Ψύχωση» της Βρετανίδας θεατρικής συγγραφέως Sarah Kane, η οποία ήταν από τους κορυφαίους εκφραστές του θεατρικού ρεύματος “In-yer-face-theater”. Τώρα επιλέξατε το έργο «Νύχτα» της Rebecca Prichard, συνεχίστρια του ρεύματος αυτού. Ποιοι είναι οι λόγοι που σας ελκύουν θεατρικές παραστάσεις τέτοιου είδους; 

Το in-yer-face-theater ήταν ένα είδος το οποίο αναπτύχθηκε τις δεκαετίες του 80’ και του 90’ στη Βρετανία σε μια εποχή ανάδειξης του σκληρού προσώπου του νεοφιλελευθερισμού. Ήταν ένα κίνημα το οποίο προσπάθησε να διηγηθεί ιστορίες που συνήθως μέχρι τότε έμεναν κρυμμένες από τα μεγάλα ΜΜΕ και το mainstream θέατρο. Ήταν ένα θέατρο το οποίο πήγε πολύ βαθιά μέσα στα υπαρξιακά αδιέξοδα της εποχής μας. Από την μια μεριά ο βασικός λόγος είναι αυτός. Από την άλλη το in-yer-face-theater είναι η συνέχεια του θεάτρου της σκληρότητας του Antonin Artaud. Η θεωρία του είναι πολύ επιδραστική στο Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών, κυρίως για την αναζήτηση του ιερού στοιχείου. Η ανάδειξη του ιερού στοιχείου για μας έγκειται πρωταρχικά στην ερμηνεία. Δεν θέλουμε οι ηθοποιοί να υποκρίνονται., θέλουμε να πάνε βαθιά μέσα στο ψυχισμό τους και να μας φέρουν πλούσια στοιχεία και βιώματα, να τα μοιραστούν μαζί μας και να μας προκαλέσουν να φανερώσουμε τα δικά μας μυστικά. Πιστεύουμε ότι το θέατρο είναι ικανό να παράγει πολύ δυνατά βιώματα. Δηλαδή, μια έντονη συνθήκη που θα καταφέρει να συνεπάρει τους θεατές, να τους βοηθήσει να καταδυθούν στην άβυσσο της ψυχής τους και να έρθουν από αυτήν πίσω με μια αίσθηση κάθαρσης. Το in-yer-face-theater είναι ένα σύγχρονο θέατρο που καταφέρνει να παράγει πολύ αρχαίες αισθήσεις. 

Ένα από τα χαρακτηριστικά του θεατρικού ρεύματος “In-yer-face-theater” είναι οι ακραίες σκηνές βίας μεταξύ των ηθοποιών, που είναι ταυτόχρονα και ρεαλιστικά ωμές. Πιστεύετε ότι μέσω του σοκ που προκαλούν στους θεατές, είναι ευκολότερο να ευαισθητοποιηθεί το κοινό για σημαντικά κοινωνικά ζητήματα;  

Πιστεύω πως η καθημερινότητα είναι πολύ πιο σκληρή και βίαιη από οποιαδήποτε θεατρική πράξη. Ο καθημερινός εκβιασμός της εργασίας, η καθημερινή εκμετάλλευση την οποία όλοι νιώθουμε, ακόμα και στις πιο απλές στιγμές της ζωής μας, περιλαμβάνει βία και αποξένωση. Το In-yer-face-theater  χρησιμοποιεί σκηνές, αποσπάσματα από αυτή τη βία και τη δίνει πίσω στους θεατές με σκοπό να παράγει ένα σοκ που θα ήθελα να πιστεύω ότι είναι περισσότερο ένα ιερό δέος απέναντι στην ζωή. Δηλαδή ένα άνοιγμα ψυχικό το οποίο σε φέρνει αντιμέτωπο με τα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα και απαιτεί απαντήσεις. Οι απαντήσεις βρίσκονται μέσα στους θεατές, το θέατρο είναι εκεί για να θέτει τις ερωτήσεις. Αυτό σημαίνει ότι οι θεατές θα πάρουν μια έμπνευση, κάποια δεδομένα και αυτά θα πρέπει να τα διαπραγματευτούν με τον εαυτό τους, έτσι ώστε να βρούμε όλοι μαζί τρόπους να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο. Το θέατρο το οποίο παράγουμε είναι ένα θέατρο που απαιτεί την αλλαγή αυτού του κόσμου.

Κατά την διάρκεια της «Νύχτας», τραγούδια των Radiohead, των Prodigy, του Lou Reed και του Yann Tiersen συνοδεύουν αρμονικά την εξέλιξη της ιστορίας. Είναι αυτή η μελαγχολία που εκφράζουν, η ατμόσφαιρα που σκοπεύατε να γεννηθεί; 

Η παράσταση Νύχτα έχει πολύ έντονα κινηματογραφικά και μουσικά στοιχεία. Το μουσικό στοιχείο είναι αυτό το οποίο φέρνει μνήμες. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ζήσει νυχτερινές περιπέτειες και εμπειρίες παραπλήσιες με αυτές που περιγράφουν οι ηρωίδες και η μουσική είναι αυτή που δημιουργεί την ταύτιση. Επίσης, τοποθετεί την ιστορία σ’ ένα ιστορικό και χρονικό πλαίσιο, δημιουργώντας έναν κοινωνικό περίγυρο. Όπως έλεγαν και οι Doors “H μουσική είναι αυτή που μας φέρνει κοντά”. Αυτό είναι που επιδιώκουμε, να δημιουργήσουμε μια κοινότητα. 

Στη παράσταση αναφέρεται: «Το σκοτάδι απλώνεται πάνω από την Ευρώπη» συμβολίζοντας το σκοτάδι που κρύβει ο καθένας μέσα του. Κατά πόσο εσείς πιστεύετε ότι το σκοτάδι στη ψυχολογία συνδέεται με το σκοτάδι στη πολιτική; 

Η φράση «Το σκοτάδι απλώνεται πάνω από την Ευρώπη» είναι ένα σχόλιο για τον φασισμό. Είναι ένα σχόλιο για την κατάσταση του σκληρού ατομικισμού η οποία προσπαθεί να επιβληθεί σε όλη την Ευρώπη και η οποία τελικά καταλήγει να δημιουργεί υποδουλωμένους ανθρώπους, εθελόδουλους και υπάκουους, έτοιμους να  ακολουθήσουν την πεπατημένη και τις επιταγές της κυριαρχίας με ένα τρόπο ο οποίος καταλήγει να είναι φασιστικός. Η οικονομία είναι ο φασισμός. Το σκοτάδι πάνω από την Ευρώπη είναι κυρίως ο φιλελευθερισμός- ο ανταγωνισμός, η υπακοή, η υποταγή στους κανόνες, ο φόβος της επιβίωσης, η ανάγκη για ασφάλεια και απομόνωση, ο τρόμος απέναντι στο ξένο και το διαφορετικό, οι μέρες μας που χάθηκαν χωρίς να ζήσουμε τίποτα τελικά. 

Τέλος, ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Θα πάμε στην Κύπρο το πρώτο 15ήμερο του Μάιου να παίξουμε τη παράσταση στο Θέατρο Σατιρικόν στην Λευκωσία. Μόλις κυκλοφόρησε η νέα μου ποιητική συλλογή "Φαινομενολογία της Γκιλοτίνας" και είναι έτοιμος ο ομώνυμος δίσκος σε συνεργασία με τον Whodoes που θα κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες. Θα παίξουμε μαζί μια σειρά από συναυλίες στην Ελλάδα αλλά και στο Βέλγιο και την Γερμανία μέχρι το φθινόπωρο. Μετά ξεκινάει αυτή η μακρά περίοδος αναζήτησης και συζητήσεων για να βρούμε την επόμενη παράσταση. Η έρευνα αυτή πρόκειται να γίνει σε μια περίεργη περίοδο σύγχυσης και απομόνωσης. Οι άνθρωποι σε μεγάλο βαθμό βρίσκονται σε μια κατάσταση αμφιβολίας για τα πάντα, ενός φόβου για το άγνωστο που τους κρατά μουδιασμένους καθώς συντελείται μέσα τους και γύρω τους μια μαζική, βίαιη αλλαγή που δεν την επέλεξαν και δεν την επιθυμούν. Ίσως αυτή τη φορά θα πρέπει να αναζητήσουμε ένα θέατρο το οποίο να δώσει περισσότερες απαντήσεις από τις προηγούμενες παραστάσεις. Ίσως ήρθε ο καιρός να σταματήσουμε να μιλάμε για την "κρίση" και να μιλήσουμε για την ζωή μας. Νιώθω πως πρέπει να μιλήσουμε με πιο πολύ ειλικρίνεια και περισσότερη τόλμη για τις ζωές μας - και προσωπικά θα συνεχίσω προς αυτή την κατεύθυνση.  


Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: Η 'ΝΥΧΤΑ! (YARD GAL)' ΤΗΣ REBECCA PRICHARD ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ

Η παράσταση ΝΥΧΤΑ! της Rebecca Prichard σε σκηνοθεσία Τάσου Σαγρή και πρωταγωνίστριες την Σίσσυ Δουτσίου και την Λίλη Τσεσματζόγλου θα παιχτεί για 2 τελευταίες παραστάσεις την Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο ΑΥΛΑΙΑ την Παρασκευή 9 και το Σάββατο 10 Μαρτίου στις 23.00- πληροφορίες:  
Κρατήσεις:  2310237700