ΕΠΙΚΑΙΡΑ

6/recent/ticker-posts

ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΨΩΜΑΤΑΚΗ: Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΥΚΝΩΜΕΝΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ


Η παράσταση "Τι λείπει;" που κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη στο Θέατρο Αυλαία, έρχεται να μας αφυπνίσει, να μας συνεπάρει στο ρυθμό των διαφορετικών ειδών μουσικής και να μας υπενθυμίσει μέσα από την πλοκή της τι είναι τελικά αυτό που λείπει στον καθένα.

Μια παράσταση που βασίζεται στο βιβλίο «Το κομμάτι που λείπει συναντά το Μεγάλο Ο» του Shel Silverstein αλλά με έναν μοναδικό συνδυασμό 8 χορευτών και 2 ηθοποιών.

Η Townsendia συνομίλησε με την κυρία Μαριάνθη Ψωματάκη που υπογράφει τη χορογραφία και τη σκηνοθεσία και σας καλεί να έρθετε στους ρυθμούς της παράστασης και να ανακαλύψετε μαζί μας τα μυστικά της.. 

«Τι λείπει;» ο τίτλος της παράστασης. Τι είναι αυτό που η παράσταση θα παρουσιάσει στο κοινό;

Η παράσταση μας είναι η ιστορία ενός ανθρώπου. Μια ιστορία που συμπυκνώνει τις συναντήσεις της ζωής του, οι οποίες τον οδηγούν να περάσει δρόμους μοναξιάς, μοιράσματος, έντασης, απόρριψης, θαυμασμού, βίας, συντροφικότητας και να βρει μέσα του τη φωνή, τη δύναμη και τη σιγουριά να σταθεί απέναντι στον εαυτό του και στους άλλους.

Το έργο βασίζεται στο βιβλίο «Το κομμάτι που λείπει συναντά το Μεγάλο Ο» του Shel Silverstein όπου μιλά για τη μοναξιά και την ανάγκη να ανήκεις. Την ανάγκη να βρεις αυτό που σε συμπληρώνει, ώστε να “κυλήσεις” στη ζωή μαζί του. Στην παράσταση θα υπάρχουν κομμάτια από το βιβλίο και την ιστορία του.

Το έργο μας είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο και για μας υπάρχει μια αντιστοιχία στον κάθε ρόλο με αυτόν του βιβλίου. Όμως η δραματουργική επεξεργασία και οι αυτοσχεδιασμοί των ερμηνευτών μας οδήγησαν να φτιάξουμε τη δική μας ιστορία, που έχει εντελώς διαφορετική τροπή και εξέλιξη. Άλλωστε δεν στοχεύουμε στην αναπαράσταση ή διασκευή του έργου του Silverstein. Το ωραίο σ' αυτό το βιβλίο είναι η αφαιρετικότητά του που αφήνει περιθώρια για πολλές ερμηνείες, σκέψεις και εκδοχές αυτής της απίστευτα καθημερινής ιστορίας που αφορά τον κάθε έναν από εμάς.


Με ποια αφορμή ορμώμενοι επιλέξατε το συγκεκριμένο βιβλίο και όχι κάποιο άλλο;

Η ιδέα προέκυψε πριν από δύο χρόνια όταν ετοιμαζόμουν να κάνω παράσταση βασισμένη σ' αυτή την ιστορία, στο πλαίσιο της σχολής χορού, στην οποία εργάζομαι. Αποφάσισα τότε ότι έχω την ανάγκη να ασχοληθώ περισσότερο με τα θέματα που θίγει αυτή η ιστορία και να μην περιμένω να έρθει η ευκαιρία, αλλά να την φτιάξω εγώ: να κάνω τη δική μου εκδοχή αυτής της ιστορίας. Έτσι, απευθύνθηκα σε επαγγελματίες χορευτές και ηθοποιούς, συγκέντρωσα γύρω μου σημαντικούς για μένα συνεργάτες και το επιχείρησα. Για μένα το θέατρο, ο χορός, η φωνή είναι πεδία αναζήτησης και δημιουργίας που μπορούν να συνδυαστούν δυναμικά και να επιτρέψουν την άμεση επικοινωνία με το κοινό.

Οι συναντήσεις με τους άλλους, με το διαφορετικό, το ανοίκειο, με ποιον τρόπο θα εκφράζονται στην παράσταση;  

Κυρίως, με τα διαφορετικά είδη χορού που υπάρχουν σε αυτή την παράσταση και έρχονται αντιμέτωπα με την υποκριτική ή το τραγούδι. Στοιχεία μη οικεία, έρχονται σε επαφή, δένονται και οδηγούν σε ένα αναπάντεχο αποτέλεσμα. 


Ο χορός ως ένας κώδικας επικοινωνίας και δημιουργίας. Οι κινήσεις χρησιμοποιούνται αντί για λέξεις. Πόσο δύσκολο είναι αυτό για τον άνθρωπο; Πιστεύετε πως ο χορός μπορεί να εκφράζει συναισθήματα και αλήθειες που οι άνθρωποι δεν θα έλεγαν ποτέ με λέξεις;

Πιστεύω απόλυτα ότι ο χορός είναι ένα μέσο εξαιρετικά ειλικρινές για την έκφραση τόσο των συναισθηματικών καταστάσεων όσο και των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων. Τα σώματα, τα βλέμματα, ο τρόπος που προσεγγίζονται προδίδουν την αλήθεια των ανθρώπων. Είναι ένας ολοκληρωμένος και εξαιρετικά αποκαλυπτικός κώδικας επικοινωνίας, αν σου δοθεί η ευκαιρία να εξοικειωθείς μαζί του και -γιατί όχι;- να τον χρησιμοποιήσεις. Δεν είναι αυτή πάντοτε η περίπτωση ανάμεσα στους καθημερινούς ανθρώπους, αλλά για μας "χορός" είναι ο τρόπος που στέκομαι στο λεωφορείο δίπλα σε έναν ανεπιθύμητο συνεπιβάτη, στο μπαρ περιτριγυρισμένος από κόσμο, δίπλα στον σύντροφο μου όταν θέλω ή όχι να έρθω κοντά του. Το σώμα, οι αισθήσεις, το συναίσθημα είναι εκεί τα λένε όλα, χωρίς να χρειάζονται λόγια.

Σύμπραξη του χορού και της υποκριτικής. Δύο είδη που μπορούν να συνυπάρξουν. Πόσο περίπλοκο μπορεί να γίνει το πάντρεμα διαφορετικών ειδών, του χορού και της υποκριτικής;

Νιώθω, και βέβαια έχει αποδειχθεί μέσα από τις διαφορετικές προσεγγίσεις της τέχνης του Χοροθεάτρου, ότι αυτές οι δύο μορφές τέχνης είναι πολύ κοντά και συχνά μπλέκονται η μία με την άλλη. Ένας ηθοποιός καλείται να έχει μια σωματική λειτουργία  και στάση εξαιρετικά ακριβή και ειλικρινή σε σχέση με το έργο και το ρόλο που ερμηνεύει. Ένας χορευτής, αντίστοιχα, καλείται να έχει μια ερμηνευτική ικανότητα και μια απόχρωση στις συναισθηματικές ή δραματικές καταστάσεις που το έργο και ο ρόλος του τον καλούν να ερμηνεύσει. Στο χοροθέατρο, αυτά αποτελούν βασικά ζητούμενα και οδηγούν στη σύμπραξη του χορού και της υποκριτικής!


Διαφορετικά είδη χορού σε μία σκηνή. Με ποιον τρόπο επιτυγχάνεται η μετάβαση από το ένα είδος στο άλλο.

Στην παράσταση, όπως είπαμε, τα διαφορετικά είδη χορού στοιχειοθετούν τα χαρακτηριστικά των διαφορετικών χαρακτήρων με τους οποίους συναντιέται και έρχεται αντιμέτωπος ο κεντρικός μας ήρωας. Συνυπάρχουν αρμονικά και συνομιλούν το ένα με το άλλο.

Πορείες στο χώρο και τον χρόνο. Πως «ταξιδεύει» η παράσταση στον χώρο και στον χρόνο;

Η παράσταση είναι το συμπυκνωμένο σύμπαν ενός ανθρώπου, που βλέπει όλες τις συναντήσεις της ζωής του να περνούν από μπροστά του, σαν να βλέπουμε, εμείς οι θεατές, το ίδιο σταυροδρόμι ή την ίδια πλατεία που διασχίσει καθημερινά και να παρατηρούμε πώς και πόσο τον επηρεάζουν αυτές οι συναντήσεις και πού τον οδηγούν τελικά.


Ποια συναισθήματα θέλετε να μείνουν στο κοινό μετά το τέλος της παράστασης;

Αυτό δεν μπορείς ποτέ να το προσδιορίσεις! Αν όμως καταφέρουμε να κάνουμε το κοινό μας να νιώσει ότι όλα είναι μέσα στο μυαλό μας και στις αποφάσεις μας, ότι τίποτα δεν μας λείπει για να κυλήσουμε και να προχωρήσουμε, θα έχουμε πετύχει τον βαθύτερο στόχο μας!

Βιογραφικό σημείωμα 

Η Μαριάνθη Ψωματάκη διδάσκει σύγχρονο χορό, αυτοσχεδιασμό και κινησιολογία σε ηθοποιούς και μουσικοκινητική αγωγή. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτος του Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Α.Π.Θ. Σπούδασε σύγχρονο χορό στο Παρίσι, όπου και απέκτησε το Κρατικό δίπλωμα διδασκαλίας χορού και το Μεταπτυχιακό δίπλωμα (DEA), Αισθητικής Τεχνολογίας και Καλλιτεχνικής Δημιουργίας.


Από το 1997 ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη ως χορεύτρια, χορογράφος και δασκάλα χορού σε επαγγελματικές και ερασιτεχνικές σχολές χορού, στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. στο Τ.Μ.Ε.Τ του Πανεπιστημίου Μακεδονία, στη Δραματική Σχολή του Κ.Θ.Β.Ε., όπως και στη δραματική σχολή Ίασμος, Βασίλη Διαμαντόπουλου.

Συνεργάστηκε ως χορεύτρια με τις ομάδες “Ballet Contemporain de Karin Waehner",  “Compagnie Épiphanie” στη Γαλλία, με το «Χοροθέατρο του Κ.Θ.Β.Ε.», την ομάδα «Vis Motrix» και την ομάδα Ευάνεμος  στην Ελλάδα.

Ως χορογράφος συνεργάζεται μόνιμα με την ‘Ασπα Φούτση στην παραγωγή χορευτικών παραστάσεων με την οποία ίδρυσαν το Χοροθέατρο Αδράστεια το 2007. Είναι ιδρυτικό μέλος της κολλεκτίβας Sempreviva (καλλιτεχνικό εργαστήρι για άτομα μεγαλύτερης ηλικίας). Στο θέατρο ως χορογράφος συνεργάστηκε με τους σκηνοθέτες Γιώργο Μπινιάρη, Γιάννη Ρήγα, Ταμίλα Κουλίεβα, Κορίνα Βασειλιάδου, Νίκο Αρμάο, Francesco Bonomo ( Ιταλία ), Διονύση Καραθανάση.
                                                                                                     
Συνέντευξη: Μαρία Γούσιου 

Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση: Τι Λείπει