ΕΠΙΚΑΙΡΑ

6/recent/ticker-posts

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ : ΟΙ ΡΟΛΟΙ ΠΟΥ ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟ ΣΑΝΙΔΙ


Από τη Θεσσαλονίκη στο Λονδίνο,από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη και από εκεί πάλι πίσω. Μια σημαντική καριέρα από μια αξιόλογη προσωπικότητα.Ο Γιώργος Αυγερινός, παρουσιάζει στην πόλη μας το έργο του, "Το Κέρας του Ρινόκερου" και μας μιλά για το εγχείρημα αυτό αλλά και για τη ζωή του πάνω στο σανίδι.

Έχετε γράψει εικοσιπέντε θεατρικά έργα μεγάλης διάρκειας. Ποιο στοιχείο έχει "Το Κέρας του Ρινόκερου" , που ανέδειξε την ανάγκη σας να το προτιμήσετε και να το παρουσιάσετε στο θεατρόφιλο κοινό της Θεσσαλονίκης;

Oλα τα έργα που έχω γράψει επικεντρώνονται σε κοινωνικά ζητήματα που μας απασχολούν και σε συγκρούσεις χαρακτήρων που εμπνέονται από αυτά. ‘Έτσι και ‘Το Κέρας του Ρινόκερου’ θίγει έμμεσα κοινωνικά ή ανθρώπινα προβλήματα έχοντας ως μοχλούς τους δύο χαρακτήρες του. Αυτό που το διαφοροποιεί από τα άλλα έργα που έχω γράψει είναι ότι σε αυτό συνδυάζονται και έρχονται στην επιφάνεια πράγματα που είναι εδώ και αρκετό καιρό επίκαιρα, όπως η οικονομική κρίση και η αναγκαστική και άκαρπη μετανάστευση, με επίκεντρο αυτή τη φορά Έλληνες μετανάστες και όχι μετανάστες άλλων χωρών στην πατρίδα μας. Το έργο αναμοχλεύει μία κατάσταση που επί δεκαετίες ζούσαμε εμείς οι Έλληνες ως μεταναστευτικός λαός, αλλά που τα τελευταία χρόνια είχε ξεχαστεί και επανήλθε στο προσκήνιο με τον πιο άσχημο τρόπο ως επακόλουθο της τραγικής οικονομικής κρίσης που βιώνουμε. 

Στο συγκεκριμένο έργο σας βλέπουμε και στη θέση του δημιουργού, και του σκηνοθέτη αλλά και του ηθοποιού .Από πού προκύπτει αυτός ο συγκεντρωτισμός;

Είναι κάτι που το κάνω επί σειρά ετών και πραγματικά το διασκεδάζω. Είναι για μένα μία πρόκληση, η οποία εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε έργο που ανεβάζω. Ο τρόπος δηλαδή που απαιτείται για να κρατήσω τις διάφορες ‘ισορροπίες’ συνδυάζοντας και τους τρεις αυτούς ρόλους. Ο λόγος που γίνεται όμως αυτό, εκτός από το ότι εντρυφώ σε όλη αυτήν την διαδικασία, έχει να κάνει πολλές φορές και με άλλα στοιχεία, όπως οι ανάγκες της εκάστοτε παραγωγής, οι δικές μου προσωπικές ανάγκες και το πώς οραματίζομαι το κάθε μου έργο να παίρνει σκηνικά ‘σάρκα και οστά’, και άλλα ίσως περισσότερο δευτερεύουσας σημασίας στοιχεία σχετικά με την υλοποίηση της κάθε παράστασης και τα μηνύματα που αποσκοπεί να στείλει στους θεατές. Γενικά είμαι της άποψης ότι αυτό που μπορείς να το κάνεις μόνος σου μη το αναθέτεις σε άλλους. Δεν ξέρω αν αυτό σημαίνει ότι είμαι συγκεντρωτικός στην δουλειά μου σε άσχημο τρόπο. Πρακτικά όμως είναι κάτι που προσωπικά μου έχει αποδώσει καρπούς και το συνεχίζω όσο μπορεί να υπάρξει κάποια ωφέλεια από αυτό και εφόσον δεν βλάπτει φυσικά τον συγκεκριμένο τρόπο που οραματίζομαι την κάθε παράσταση.

Tα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείστε και στο χώρο της θεατρικής διδασκαλίας. Πως βλέπετε την νέα γενιά ηθοποιών και το μέλλον του ελληνικού θεάτρου κατ' επέκταση;

Η θεατρική διδασκαλία δεν είναι μία νέα υπόθεση για μένα. Έχω διδακτική εμπειρία περίπου 20 ετών, στο εξωτερικό και στον ελλαδικό χώρο από το 2010 που επέστρεψα μόνιμα εδώ. Σίγουρα οι νέες γενιές έχουν να δώσουν πολλά στο θέατρο και αυτό είναι κάτι που το πιστεύω με πεποίθηση. Το θέατρο είναι μία ‘ζωντανή’ διαδικασία που μεταλλάσσεται αέναα και με γρήγορο ρυθμό, και έτσι ακριβώς αλλάζουν πολύ γρήγορα και τα διάφορα στοιχεία που θεωρούμε ως δεδομένα της θεατρικής πράξης και εμπειρίας, γιατί όλα αυτά συμβαδίζουν και επηρεάζονται από τις κοινωνικές αλλαγές στο τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας. Ίσως τα κίνητρα των νέων ανθρώπων που ασχολούνται με το θέατρο σήμερα να είναι διαφορετικά, σε σχέση με κάποιες άλλες παλαιότερες εποχές. Έχω παρατηρήσει ότι η θεατρική εμπειρία πλέον τείνει να μεταλλαχτεί από κάποιους ηθοποιούς ή σκηνοθέτες, σε μια εμπειρία ‘σουπερμάρκετ’, κάτι δηλαδή με το οποίο ασχολούμαστε σε μεγάλη έκταση για να κοινωνικοποιηθούμε, να προβάλλουμε τους εαυτούς μας και να είμαστε μέρος του κοινωνικού γίγνεσθαι, χωρίς την ιδιαιτερότητα και την καλλιτεχνική ευαισθησία που θα πρέπει να διακρίνει τον χώρο αυτό. Φυσικά υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος, όπου δημιουργείται ‘θέατρο’ για άλλους ‘βαθύτερους’ λόγους. Και αυτό είναι το θέατρο που τείνει να εκλείψει, αλλά που όταν υπάρχει αποτελεί μία απίστευτη εμπειρία για όλους μας.


Παρατηρείτε να υπάρχει θεατρική παιδεία στη χώρα μας ανάλογη με αυτή στο εξωτερικό;

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένα υψηλό επίπεδο θεατρικής διδασκαλίας στη χώρα μας, κυρίως κρατικής, αλλά δυστυχώς πιστεύω ότι η θεατρική παιδεία εδώ δεν είναι τόσο διαδεδομένη όσο στο εξωτερικό. Στην Αμερική και Αγγλία, όπου έχω ζήσει για πολλά χρόνια, η θεατρική παιδεία βρίσκεται παντού και σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης. Δεν υπάρχει κολέγιο, πανεπιστήμιο, πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια εκπαίδευση χωρίς θεατρική διδασκαλία. Θα πρέπει να δημιουργηθεί μία ΄πλατφόρμα’ στην Ελλάδα όπου το θέατρο θα υπάρχει σε όλες τις πτυχές της παιδείας και να γίνει πιο προσιτό στους μαθητές με πιο οργανωμένο τρόπο, όχι αποσπασματικά και τυχαία.

Νιώθετε να σας ανανεώνει περισσότερο ένας καινούργιος ρόλος ή μια νέα συγγραφική δημιουργία;

Και τα δύο θα έλεγα. Προσωπικό μου όνειρο ήταν να γίνω ηθοποιός και έτσι ξεκίνησα το θεατρικό μου ταξίδι με αυτό το όραμα. Η πρώτη μου ιδιότητα είναι αυτή του ηθοποιού. Αλλά με τα χρόνια αγάπησα και την θεατρική συγγραφή όσο τίποτα άλλο. Για να είμαι ειλικρινής, παλαιότερα ένας καινούργιος ρόλος να μου ήταν ίσως πιο σημαντικός, αλλά βιώνοντας στην πράξη πλέον ποιό από αυτά τα δύο στοιχεία θα έπαιζε σημαντικότερο ρόλο για μένα, έφτασα σταδιακά στο συμπέρασμα να κατανοήσω ότι πολύτιμο για μένα θα ήταν η ισορροπημένη συνύπαρξη και των δύο αυτών πραγμάτων στο τρόπο που θα ήθελα να εκφράσω το εσωτερικό μου όραμα για το θέατρο.

Mετά από τόσα χρόνια εμπειρίας στο σανίδι, μπορείτε να απαντήσετε αν τελικά η ερμηνεία της ζωής, είναι όσο δύσκολη είναι η ίδια η ζωή;

Οι ρόλοι που ‘ερμηνεύουμε’ στην ζωή μας είναι πολύ πιο δύσκολοι από την ερμηνεία στο σανίδι! Η ‘ερμηνεία της ζωής’, οι ρόλοι δηλαδή που αναλαμβάνουμε να διεκπεραιώσουμε στην πραγματική μας ζωή είναι το πιο δύσκολο εγχείρημα της ανθρώπινης φύσης. Οι ερμηνεία των ρόλων αυτών μέσα από την θεατρική εμπειρία, οι ‘ρόλοι’ που ενσαρκώνουμε δηλαδή στο σανίδι, ωχριά σε σχέση με τους ίδιους ή άλλους ρόλους που ‘ενσαρκώνουμε’ στην πραγματική μας ζωή. Στην πραγματικότητα οι αναλογίες αυτές λειτουργούν αντίστροφα. Στο σανίδι βρίσκεται η πραγματική ζωή και ενσαρκώνουμε την ανθρώπινη ψυχολογία όπως πραγματικά είναι. Αυτό είναι κάτι που το κάνουμε αβίαστα γιατί μας το υπαγορεύει η ίδια μας η φύση. Στην πραγματική μας όμως ζωή είμαστε αναγκασμένοι να ‘παίζουμε’ ρόλους που δεν μας τους υπαγορεύει η φύση μας, αλλά το ευρύτερο κοινωνικό γίγνεσθαι, ώστε να μπορούμε να λειτουργούμε όσο το δυνατόν πιο ‘ανώδυνα’ σε ένα κοινωνικό context στο οποίο θέλουμε να είμαστε αποδεχτοί.


Είστε χορτασμένος από την τέχνη σας;

Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές φτάνω σε σημεία κορεσμού και νιώθω ότι θέλω να κάνω ένα ΄διάλειμμα’. Το ‘διάλειμμα’ αυτό όμως, συνήθως δεν διαρκεί πολύ και πάλι πολύ σύντομα επιστρέφω, και πολλές φορές με δριμύτητα, στην θεατρική εμπειρία. Τελικά πιστεύω ότι δεν έχω ΄χορτάσει΄ ακόμα από όλο αυτό. Πιστεύω ότι θα συνεχίσω με τον ίδιο τρόπο μέχρι να είμαι πλέον σωματικά, ψυχολογικά και νοητικά ανήμπορος να συμμετέχω στο θέατρο.

Υπάρχουν σχέδια σας ανακοινώσιμα για το επόμενο διάστημα;

Θέλω να επικεντρώσω την προσοχή μου στα έργα που έχω γράψει. Με κάποια σειρά προτεραιότητας. Το επόμενο πιστεύω ότι θα είναι ένα πολιτικό θρίλερ με τίτλο ‘ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΣΙΣΥΦΟΥ’. Ήδη συζητώ με κάποιους ηθοποιούς για τον ένα από τους δύο χαρακτήρες. Είναι και αυτό το έργο με δύο χαρακτήρες όπως ‘Το Κέρας του Ρινόκερου’, αλλά με πολύ διαφορετική πλοκή. Μου αρέσει να γράφω θεατρικά με δύο χαρακτήρες. Φαίνεται πολύ πιο έντονο το στοιχείο της ‘σύγκρουσης’. Είναι σαν μία ‘μονομαχία’, όπου οι δύο χαρακτήρες δεν μπορούν να ‘κρυφτούν’, είναι εγκλωβισμένοι σε κάποια άμεση ‘απάντηση’ που τους την υπαγορεύει η σχέση ‘δράσης – αντίδρασης’ που δημιουργείται εκ των συνθηκών.

ΙΝFO:

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Γιώργος Αυγερινός
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: ΘΕΣΠΗΙΚΗ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΗ
ΠΑΙΖΟΥΝ: Γιώργος Αυγερινός, Αριστείδης Σιναπίδης
ΗΧΗΤΙΚΗ & ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: INCREMENTUM
ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: Αλέξανδρος Ακριτίδης
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Βασιλεία Καρίνα
PROP MASTER: Μαρία Βλάχου
ΦΩΤΑ - ΗΧΟΙ: 

Κάθε ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, ΣΑΒΒΑΤΟ & ΚΥΡΙΑΚΗ
Ώρα έναρξης: 21.00
Πρεμιέρα: Παρασκευή 5 Μάϊου 2017
ΤΙΜΕΣ εισιτηρίων: 9 ευρώ, 6 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων)
ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΑΤΟΣ

Συνέντευξη: Άννα Λαμπροπούλου