Το Townsedia φιλοξενεί για ακόμη μια φορά έναν σημαντικό ηθοποιό και ωραίο άνθρωπο, τον κ. Αλέκο Συσσοβίτη. Ο ίδιος πρωταγωνιστεί στη θεατρική παράσταση "Κραυγη" του Τένεσι Ουίλιαμς,μαζί με την κα Μάνια Παπαδημητρίου στο θέατρο Blackbox στις 2, 3 και 4 Δεκεμβρίου. Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα έργα του Ουίλιαμς και ταυτόχρονα ιδιαίτερα. Για να δούμε τι μας είπε ο κ. Συσσοβίτης:
Πείτε μας λίγα λόγια για την θεατρική παράσταση "Κραυγή", του Τένεσι Ουίλλιαμς, που ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη με εσάς στο ρόλο του Φελίς.
Είναι ένα αυτοβιογραφικό έργο του Τένεσι Ουίλιαμς. Στοχάζεται τι είναι το θέατρο, ποια είναι η ζωή και αν μπορούμε να αλλάξουμε ως άνθρωποι. Είναι μια ιστορία δύο χαρακτήρων, του Φελίς και της αδερφής του Κλαιρ, που τρέφουν μεγάλη αγάπη μεταξύ τους. Αναγκάζονται να παίξουν θέατρο παρόλο που τους εγκατέλειψε ο υπόλοιπος θίασος. Η "Κραυγή" αναφέρεται στα δύσκολα παιδικά χρόνια που βίωσαν δύο αδέλφια εξαιτίας ενός δυσάρεστου γεγονότος. Παρουσιάζει το πώς μπορούν να ανταπεξέλθουν στα προβλήματα της κοινωνίας και στο πώς αλλάζουν οι άνθρωποι μαχόμενοι για επιβίωση.
Εντοπίζετε κοινά σημεία μεταξύ του Φελίς και του εαυτού σας;
Ναι, εντοπίζω. Όσο ξένο και να είναι αυτό, όλοι μας μεγαλώνοντας παιδιά προσπαθούμε να αλλάξουμε χαρακτήρα και να ωριμάσουμε με έναν διαφορετικό τρόπο. Ειδικότερα κάποιοι που έχουμε ζήσει δύσκολα παιδικά χρόνια προσπαθούμε να αποποιηθούμε το παρελθόν, κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο. Όση επιτυχία και να έχει κανείς, ένα μεγάλο κομμάτι του χαρακτήρα του και της ιδιοσυγκρασίας του θα είναι αφιερωμένο στο παρελθόν του, αφήνοντας ανεξίτηλες πληγές.
Το έργο "Κραυγή" έχει χαρακτηριστεί από τον δημιουργό του «το καλύτερο έργο μου μετά το Λεωφορείο ο Πόθος». Συμφωνείτε μαζί του;
Συμφωνώ κάθετα. Εγώ προσωπικά δεν είχα μεγάλη αδυναμία στα έργα του Τένεσι. Έβλεπα την ευαισθησία, την ανθρωπιά και την θεατρικότητα της γραφή του αλλά όταν διάβασα αυτό το έργο, αν δεν ήξερα ότι ήταν του Τένεσι, δεν θα πίστευα ότι το είχε γράψει αυτός. Είναι ένα έργο που ακουμπάει στη γραφή του το Θεάτρου του Παραλόγου, όπου το ενδιαφέρον σε τέτοιου είδους έργα, για να καταλάβουμε τι συμβαίνει στον ρεαλισμό μας, στη ζωή μας, στην πραγματικότητά μας, πρέπει να μεγεθύνουμε λίγο τα πράγματα με μεταφυσικό τρόπο. Αυτό συμβαίνει στη "Κραυγή" μπλέκοντας το θέατρο μέσα στο θέατρο. Τα δύο αδέρφια παίζουν την προσωπική τους ιστορία αλλά κάποια στιγμή χάνονται στο παρελθόν, στη μνήμη τους. Δεν καταλαβαίνουμε πότε παίζουν θέατρο και πότε αναφέρονται στην πραγματικότητα. Είναι σαν να γίνεται μια διεισδυτική ψυχαναλυτική προσέγγιση ενός ιατρού που βλέπει έναν ασθενή πάνω στα βιώματα και στο παρελθόν του...ακουμπούν τον κάθε θεατή.
Υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας ηθοποιός, έτσι ώστε να ονομάζεται επιτυχημένος;
Μπορεί. Εγώ νομίζω πως τα βασικότερα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει κάποιος για να ονομάζεται επιτυχημένος είναι μια τόλμη στο να μεταφέρει τη δική του αλήθεια, να αποκαλύψει τις δικές του θετικές και αρνητικές πτυχές πάνω στη σκηνή. Αν το κάνει αυτό για μένα είναι επιτυχημένος και δεν εννοώ να γίνει γνωστός αλλά να τελέσει έργον. Εμείς σας ηθοποιοί καλούμαστε να "ξεβρακωθούμε" ψυχολογικά επί σκηνής, στα θετικά και στα αρνητικά μας. Είναι πολύ λυτρωτικό όταν πετυχαίνεται αλλά είναι μια πορεία αρκετά δύσκολη και δεν συμβαίνει νωρίς.
Πώς θα σχολιάζατε την κρίση, σε πολλούς τομείς, που βιώνει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια; Επηρεάστηκε το επάγγελμα του ηθοποιού;
Σαφέστατα. Οι τέχνες, ιστορικά, χρηματοδοτούνταν από αυτούς που είχαν χρήματα. Πάντα την τέχνη της υποστήριζαν οι αστοί, οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Επίσης την υποστήριζε και το κράτος, κάποιο Υπουργείο Πολιτισμού, γιατί η τέχνη κάνει τέχνη, δεν κάνει εμπόριο για να βγάλει λεφτά και αναγκαστικά κάποιος πρέπει να την ταΐσει. Στις μέρες μας δεν υπάρχουν χρήματα ούτε στο Υπουργείο Πολιτισμού ούτε και στους ιδιώτες για να μπορέσουν να σιγοντάρουν τις τέχνες όπως παλαιότερα. Νομίζω ήταν από τις πρώτες δουλειές που προσβλήθηκαν. Στην Αθήνα βέβαια υπάρχει έντονη δραστηριότητα στο Θέατρο παρ όλη τη μάχη επιβίωσης του. Είναι η πρώτη πόλη στον κόσμο με τόσες πολλές θεατρικές παραστάσεις, φτάνοντας τις 1.500 παραγωγές τη σεζόν.
Είναι γεγονός πως η τηλεοπτική σειρά "Είσαι το ταίρι μου", έχει αφήσει το δικό της στίγμα στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Ποια είναι τα συναισθήματά σας όταν την βλέπετε σε επανάληψη;
Καταρχάς δε βλέπω τηλεόραση γιατί πλέον ο χρόνος μου είναι αλλού. Αλλά έχω μια δυσκολία να αποδεχτώ όλο αυτό το αγκάλιασμα της ελληνικής κοινωνίας απέναντι σε σειρά που για εμάς είναι παρελθόν, συνέβη πριν 17 χρόνια. Θα προτιμούσα ο λαός να ενδιαφέρεται περισσότερο για αυτά που κάνουμε τώρα. Αυτό το λέω γιατί υπάρχει εξέλιξη των καλλιτεχνών αλλά και των κοινωνιών οπότε άλλοι είναι οι προβληματισμοί αυτής της εποχής. Ωστόσο αντιλαμβάνομαι ότι κάποιες δημιουργίες αφήνουν το στίγμα τους. Είμαι πολύ χαρούμενος που συμμετείχα σε αυτήν τη μεγάλη επιτυχία, ήμασταν τυχεροί που βρεθήκαμε εκεί. Μακάρι να ξαναέρθουν παρόμοιες μέρες και να ξαναδούμε κάτι τέτοιο στην ελληνική τηλεόραση.
Κάνοντας ένα μικρό απολογισμό, υπήρχαν στιγμές στη ζωή σας που μετανιώσατε για κάποιο επαγγελματικό σας βήμα; Πώς το αντιμετωπίσατε;
Θα ήταν αφύσικο να μην έχουμε μετανιώσει για κάτι που έχουμε κάνει. Νομίζω είναι στη φύση του ανθρώπου να πράττει και μετά να καρπώνεται οφέλη ή να μετανιώνει για αυτό που έκανε. Ο Σωκράτης έλεγε κάτι πάρα πολύ σημαντικό: θα μετανιώσουμε ούτως ή άλλος για οποιαδήποτε επιλογή πήραμε σε σχέση με αυτήν που κάναμε. Έχω μετανιώσει για μία ή δύο θεατρικές δουλειές. Όσον αφορά την τηλεόραση, ακόμη και στις σειρές που κόπηκαν, τις υποστήριζα. Βέβαια το γεγονός ότι μετάνιωσα για κάτι δεν με σταματά στο να ξαναδοκιμάσω και να ξαναμετανιώσω.
Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια του Αλέκου Συσσοβίτη;
Σαν άνθρωπος δεν κάνω σχέδια πέρα από τα επαγγελματικά γιατί είναι βιοποριστική και καλλιτεχνική ανάγκη. Δεν κοιτάω μακρόχρονα το μέλλον γιατί έχω δει ότι συνήθως αυτά που φαντάζομαι δεν είναι αυτά που συμβαίνουν. Επίσης μου αρέσει να έχω την τόλμη να μην σχεδιάζω μακρυά και να αφήνω τη ζωή να μου τα φέρνει και να με εκπλήσσει.
Για περισσότερες πληροφορίες για το έργο πιέστε εδώ: ΚΡΑΥΓΗ
