ΟΙΔΙΝΟΥΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΑΡΙΔΗ - ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

O I Δ Ι Ν Ο Υ Σ

του Θανάση Τριαρίδη

τελευταίες παραστάσεις

έως τις 18 Δεκεμβρίου 2016

(αγάπη είναι αυτό που δεν πρέπει να καταλάβεις)

Συνεχίζονται έως και τις 18 Δεκεμβρίου 2016 οι παραστάσεις του έργου ΟΙΔΙΝΟΥΣ, του Θανάση Τριαρίδη στο BlackBox με το οποίο έχει συνδεθεί ποικιλότροπα ο Θεσσαλονικιός συγγραφέας: τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος, ο οποίος μαζί με την Ευτυχία Γιακουμή, έχουν επωμισθεί τους δύο ρόλους του έργου, σε μια εφιαλτική όσο και λυτρωτική καταβύθιση στην άβυσσο της αγάπης.

Περίληψη του έργου

Αν ο μυθικός Οδίπους οφείλει το όνομά του στα πρησμένα πόδια του (οιδί-πους) καθώς ο ίδιος ο πατέρας του γονείς του τον σημαδεύει ως βρέφος για να τον οδηγήσει στον θάνατο, ο Οιδίνους του εν λόγω έργου είναι αυτό που έχει ένα ανεξέλεγκτα πρησμένο μυαλό (οιδί-νους).

Το δράμα (το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί σε πρώτο βαθμό ένα αστικό δράμα δωματίου) ξεκινάει ένα πρωί όπου ένα ζευγάρι φιλολόγων ετοιμάζεται να γιορτάσει τα 18α γενέθλια του γιου τους. Πολύ γρήγορα ωστόσο μια σειρά αλλόκοτων λεπτομερειών αποκαλύπτουν μια φριχτή πραγματικότητα: πως ο γιος του ζευγαριού έχει πεθάνει ως βρέφος και πως ο «ενηλικιωμένος γιος» δεν είναι τίποτε άλλο από ένα role game του πατέρα - ένας ρόλος που κρατάει επί δεκαοχτώ χρόνια. Πολύ σύντομα αποκαλύπτεται πως τα πράγματα έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο, πως ο νοερός «γιος» έχει «ενσαρκωθεί», και θα διεκδικήσει τα τραγικά όπλα της ανθρωπινότητάς του: τον φόνο του πατέρα, την (επαν)ένωση με την μητέρα, την ανθρώπινη τραγωδία.

Ένα εφιαλτικό ψυχολογικό θρίλερ όπου ο Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή συναντάει το Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ του Έντουαρντ Άλμπι. Ή (και) ένα έργο για την αφύσικη συνθήκη της οικογένειας, για τον ανυπόφορο εαυτό, για τις παραισθητικές ταυτότητες της Δύσης, για την άβυσσο της ακατανόητης αγάπης.

Ταυτότητα παράστασης

Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης

Σκηνοθεσία: Λάζαρος Γεωργακόπουλος

Μουσική: Χρήστος Διαμαντής

Βοηθός σκηνοθέτη & δραματολογική ανάλυση: Ροζαλί Σινοπούλου

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Ερμηνεύουν: Λ: Λάζαρος Γεωργακόπουλος // Ι: Ευτυχία Γιακουμή

Στοιχεία Παράστασης

Πρεμιέρα: Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

Παραστάσεις: Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00, Κυριακή στις 19:00

Διάρκεια παραστάσεων: 6-18 Δεκεμβρίου 2016

Διάρκεια: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Τιμές Εισιτηρίων: 14€ (γενική είσοδος), 10€ (Φοιτητικό, νεανικό (κάτω των 22), άνω των 65 και ανέργων.

Τιμή προπώλησης μέχρι 31 Οκτωβρίου: 7 €

Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Seven spots, Reload και στο ταμείο του BlackBox

Ώρες ταμείου: Δευτέρα – Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00

Έγραψαν για την παράσταση:

► Ο Θεσσαλονικιός συγγραφέας βρήκε έναν ιδιοφυή τρόπο να συνομιλήσει με ένα εμβληματικό πρόσωπο του αρχαίου δράματος, ακολουθώντας τη δομή ενός εξίσου εμβληματικού έργου του σύγχρονου θεάτρου, του "Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ" του Έντουαρντ Άλμπι, προκειμένου να αποκαλύψει τις γκρίζες ζώνες της ταυτότητας και της οικογενειακής ζωής. [...] Η λιτή και φορτισμένη συγκινησιακά παράσταση ενός έργου-σπουδή στο είναι και στο φαίνεσθαι μας βυθίζει αριστοτεχνικά στο υποσυνείδητο των ηρώων. (Μ. Κρύου, Αθηνόραμα)

► Ολική επαναφορά για τον Θανάση Τριαρίδη που μετά την αποκάλυψη του στον «Μένγκελε» μας δίνει ένα ακόμα δείγμα συμπυκνωμένης συγγραφικής ευφυΐας, εφορμώντας από την σημαντικότερη, για πολλούς, αρχαία τραγωδία του Σοφοκλή τον «Οιδίποδα». Αναπαράγοντας βασικά μοτίβα που συνοδεύουν τα έργα του(..) παραδίδει το έργο στον ακούραστο ως φαίνεται κοινωνό του, Λάζαρο Γεωργακόπουλο. Μετά την ερμηνεία του στον «Μένγκελε» ο ηθοποιός αναλαμβάνει και σκηνοθετικά καθήκοντα ερμηνεύοντας με υψηλές αξιώσεις συνάμα τον διπλό ανδρικό ρόλο. (Σ. Χαραμή, monopoli)

► Τυχερός ο Θανάσης Τριαρίδης. Σε καλά σκηνοθετικά χέρια έχουν πέσει όσα έργα του -έργα όλα για δυο πρόσωπα- έχουν ανεβεί. Και σε καλούς ηθοποιούς, να συμπληρώσω. Η καλή του τύχη συνεχίζεται. Είδα, στο «Θησείον» επίσης, το έργο του «Οιδίνους», έργο ενδιαφέρον, όπου ο συγγραφέας έξυπνα δένει σε κάτι καινούργιο τον μύθο του Οιδίποδα με το εύρημα του «παιδιού» -που υπάρχει/δεν υπάρχει- απ’ το «Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ;» του Άλμπι. Ε, ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος που υπογράφει τη σκηνοθεσία αναδεικνύει το έργο με μια ρωμαλέα παράσταση στην οποία οι ηθοποιοί, που ερμηνεύουν τους δυο ρόλους, δίνουν την ψυχή τους. (Γ. Σαρηγιάννης, Το Τέταρτο Κουδούνι)

► Η παράσταση, σκηνοθετημένη με απόλυτη ευκρίνεια, αναδεικνύει τις σκοτεινές μεταπτώσεις των δύο ηρώων, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει ελληνική δραματουργία που έχει πλέον αφήσει πίσω της τη βαρετή ηθογραφία. Ερμηνευτικό επίτευγμα για τους ηθοποιούς, που γεμίζουν με συναίσθημα κάθε στιγμή του ψυχολογικού αυτού θρίλερ. (Α. Λακασάς, Καθημερινή)

► Ο «Οιδίνους» είναι παράσταση που προβληματίζει κι απευθύνεται στα βαθύτερα ένστικτα που αφορούν στην οικογένεια, μια κοινωνική σύμβαση τόσο θεμελιώδη όσο και επικίνδυνη για τον ψυχισμό του καθενός. Η παράσταση θα σας ακολουθεί για καιρό. (Α. Παχή, lifebook.gr)

► Η παράσταση, σ' ένα σκληρό και ζοφερό σύμπαν, θα σας συγκλονίσει. (X. Κιούση, Newsbeast)

► Η περίπτωση του Τριαρίδη στο θέατρό μας είναι έτσι κι αλλιώς ιδιαίτερη: Το θέατρό του δεν διεκδικεί εξ αρχής τη σκηνική μεταφορά του (αν και παίζεται συχνά, με επιτυχία, και από ηθοποιούς ολκής). […] Πρόκειται για μια πολύ ιδιαίτερη μοναχική- περίπτωση συγγραφέα του θεάτρου μας, που επιμένει να ακολουθεί τον δικό του δρόμο. Νομίζω ότι η σκηνή μας μπορεί να κερδίσει από αυτόν.(Γ. Ιωαννίδης, Εφημερίδα των Συντακτών)

► Μετά από έργα όπου αναζήτησε τα όρια μέσα στα οποία κινούνται οι καταπιεστικές σχέσεις ενός ζευγαριού, μετά από έργα όπου επανατοποθέτησε τη συλλογική ευθύνη του δυτικού κόσμου απέναντι στο Ολοκαύτωμα, τώρα πρόσφερε στους σταθερούς συνεργάτες του από το χώρο του θεάτρου την ευκαιρία να ερμηνεύσουν πιθανές νέες απόψεις για το πώς η βάση της κοινωνίας μας –η οικογένεια- έχει διαμορφωθεί από την εποχή του Σοφοκλή μέχρι σήμερα. «Οιδίνους», λοιπόν. Αν Οιδίπους σημαίνει αυτός που έχει πληγωμένα πόδια, Οιδίνους είναι αυτός που έχει πληγωμένο νου. (Μ. Κοντολέων, fractalart.gr)

► Δεν είναι μια τραγωδία για έναν πατέρα που δεν μπόρεσε να δεχτεί τον θάνατο του γιου του. Είναι μια τραγωδία για έναν άντρα που προσπαθεί να επανεφεύρει τον εαυτό του και στην πορεία αυτοκαταστρέφει και παλιό και νέο από την αδυναμία του να δεχτεί τη δική του απλότητα. Πώς είναι δυνατόν να μην προσκυνάς το μεγαλείο που είναι η διάνοια του Θανάση Τριαρίδη μετά από αυτό; (Μ. Βαμβούνης, gkoultoura)

► Μετά τον «Μένγκελε», ο Θανάσης Τριαρίδης μας παραδίδει ένα ακόμη συγκλονιστικό εφιαλτικό ψυχολογικό θρίλερ, που αυτή τη φορά περιστρέφεται γύρω από τη ζωτική νοσηρότητα της οικογένειας με άξονα αναφοράς την αρχαία τραγωδία του Σοφοκλή, «Οιδίπους Τύραννος». (Χ. Φαραζή, tospirto)

Θανάσης Τριαρίδης

Ο Θανάσης Τριαρίδης γεννήθηκε το 1970 στη Θεσσαλονίκη. Υπήρξε ακτιβιστής για τα κοινωνικά δικαιώματα των τσιγγάνων στα χρόνια 1996-2001 και από το 2009 είναι αντιρρησίας συνείδησης. Από το 2000 έχει εκδώσει περισσότερα από 35 βιβλία με αφηγήσεις και δοκίμια – ανάμεσά τους τα μυθιστορήματα Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα (2000), τα μελένια λεμόνια * η διαθήκη των γκαβλωμένων ανθρώπων (2005), Τα χλωρά διαμάντια * το δειλινό των γκαβλωμένων ανθρώπων, Βιβλίο Πρώτο, δειλινά 1-333 (2011). Επίσης έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 300 αισθητικά και πολιτικά δοκίμια και άρθρα, ενώ έχει φτιάξει και επιμεληθεί διάφορα εκδοτικά σχήματα, σειρές και περιοδικά. Από το 2007 οργανώνει κύκλους σεμιναρίων πάνω σε θέματα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Όλα τα βιβλία του και όλα τα δημοσιευμένα κείμενά του βρίσκονται στην ιστοσελίδα http://triaridis.gr/

Έχει εκδώσει (έντυπα ή ηλεκτρονικά) δεκατέσσερα θεατρικά έργα: La ultima noche ή οι καρχαρίες (2010), Ηistoria de un amor ή τα μυρμήγκια (2011) και Μένγκελε (2012), Liberté (2013), Égalité (2013), Fraternité (2013), Humlet (2013), Οιδίνους (2013), Zόοτ (2013), Lebensraum (2014), Zyklon ή το πεπρωμένο (2014), Lacrimosa ή το απέπρωτο (2014), Dämmerung (2015), O Νανουριστής (2015). Έξι από αυτά έχουν ανεβεί σε σκηνές της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, του Βερολίνου και άλλων πόλεων και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά και τα γερμανικά.

Παραστάσεις έργων του:

Historia de un amor ή τα μυρμήγκια, Ιανουάριος - Απρίλιος 2013, Θέατρο Olvio, Αθήνα. Συν-σκηνοθεσία και ερμηνεία: Πέμη Ζούνη και Κώστας Φιλίππογλου. Καλλιτεχνική συνεργασία Φρόσω Κορρού. Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Καμένου. Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου. Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης. Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη. Παραγωγή: Ρούλα Νικολάου.

La Ultima Noche ή οι Kαρχαρίες, Φεβρουάριος - Μάιος 2013, Θέατρο ΠΚ, Αθήνα. Σκηνοθεσία: Δημήτρης Γιαμλόγλου. Ερμηνεία: Μυρτώ Αλικάκη και Λεωνίδας Κακούρης. Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Καστανάς. Μουσική και ηχητικός σχεδιασμός: Δημήτρης Γιακουμάκης. Σκηνικά και κοστούμια Αιμιλίας Κακουριώτη. Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη. Παραγωγή: Ρούλα Νικολάου.

Μένγκελε, Ιανουάριος 2014 – Ιανουάριος 2016, Θέατρο Faust, Αθήνα / Θησείον – ένα θέατρο για τις τέχνες, Αθήνα / Θέατρο Αυλαία, Θεσσαλονίκη / Δημοτικό Θέατρο «Αντιγόνη Βαλάκου», Καβάλα / Θέατρο Λιθογραφείο, Πάτρα. Σκηνοθεσία: Κώστας Φιλίππογλου. Ερμηνεία: Λάζαρος Γεωργακόπουλος και Μυρτώ Αλικάκη. Βοηθός σκηνοθέτη και δραματολογική ανάλυση: Ροζαλί Σινοπούλου. Μουσική και ηχητικός σχεδιασμός: Δημήτρης Γιακουμάκης. Εικαστική επιμέλεια: Όλγα Μπρούμα. Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα. Παραγωγή: Θέατρο Faust και Εκδόσεις Ευρασία.

Zyklon ή το πεπρωμένο, Μάρτιος – Μάιος 2015, Θέατρο BlackBox, Θεσσαλονίκη / Θέατρο Αλκμήνη, Αθήνα. Σκηνοθεσία: Γιάννης Παρασκευόπουλος. Ερμηνεία: Ιωάννα Παγιατάκη και Κωνσταντίνος Γαβαλάς. Βοηθοί σκηνοθέτη: Εύα Κουμανδράκη και Φωτεινή Τσακίρη. Μουσική: Μάνος Μυλωνάκης. Σκηνικά-κουστούμια: Σοφία Παπαδοπούλου. Φωτισμοί: Γιάννης Παρασκευόπουλος. Παραγωγή: Θέατρο BlackBox και Θωμάς Χαρέλας.

Οιδίνους, Φεβρουάριος 2016, Θησείον – ένα θέατρο για τις τέχνες, Αθήνα. Σκηνοθεσία: Λάζαρος Γεωργακόπουλος. Ερμηνεία: Λάζαρος Γεωργακόπουλος και Άννα Μάσχα. Δραματολογική ανάλυση & βοηθός σκηνοθέτη: Ροζαλί Σινοπούλου. Μουσική: Χρήστος Διαμαντής. Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη. Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος. Παραγωγή: Εκδόσεις Ευρασία & Μανόλης Σάρδης - PRO4.

Lebensraum, Μάρτιος 2016, ΤΑΚ Aufbau Kreuzberg, Βερολίνο. Σκηνοθεσία: Έλενα Σωκράτους. Ερμηνεία: Κωστής Καλλιβρετάκης, Κωνσταντίνος Γεράκης. Σκηνικά: Βασιλική Χριστοπούλου. Φώτα: Σεσίλια Τσελεπίδη. Δραματουργική Ανάλυση: Γεράσιμος Μπέκας. Μουσική: Πάνος Βούλγαρης. Sound design: Daisy Chain. Βίντεο / Φωτογραφίες: Παναγιώτης Πασχαλίδης. Graphic design: Πέτρος Ζάβρακας. Μετάφραση στα γερμανικά: Mirja Lahidjanian και Maria Thomas. Επιστημονικός Συνεργάτης: Ευτυχία Παπαγιάννη. Συντονισμός: Χριστίνα Καμπέρη. Παραγωγή: , ΤΑΚ Aufbau Kreuzberg.