Τους φάρους σε 30 περιοχές της επικράτειας ανοίγει για το κοινό το Πολεμικό Ναυτικό, σήμερα, Κυριακή 21 Αυγούστου, με την ευκαιρία του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Φάρων. Οι φάροι θα είναι προσβάσιμοι για το κοινό από τις 10:00 π.μ. έως τις 19:00 μ.μ. και είναι οι ακόλουθοι:
1. Αγ. Νικόλαος – Κέα
2. Ακρωτήρι – Θήρα
3. Αρκίτσα – Φθιώτιδα
4. Αυλίδα – Βοιωτία
5. Βασιλίνα – Εύβοια
6. Βρυσάκι – Λαύριο
7. Γερογόμπος – Κεφαλονιά
8. Γουρούνι – Σκόπελος
9. Δρέπανο – Αχαΐα
10. Δρέπανο – Χανιά
11. Κασσάνδρα – Χαλκιδική
12. Κατάκολο – Ηλεία
13. Κερί – Ζάκυνθος
14. Κρανάη – Γύθειο
15. Λάκκα – Παξοί
16. Μεγάλο Έμβολο – Θεσσαλονίκη
17. Μελαγκάβι – Λουτράκι
18. Πλάκα – Λήμνος
19. Σκινάρι – Ζάκυνθος
20. Σουσάκι – Κορινθία
21. Σπαθί – Σέριφος
22. Ψαρομύτα – Φωκίδα
23. Κοκκινόπουλο – Ψαρά
24. Αλεξανδρούπολη – Αλεξανδρούπολη
25. Ταίναρο – Λακωνία
26. Κόπραινα – Άρτα
27. Κακή Κεφαλή – Χαλκίδα
28. Θεσσαλονίκη
29. Μονεμβασιά – Λακωνία
30. Ντάνα – Πόρος
Μάλιστα, στα πλαίσια της επίσκεψης τους, οι πολίτες θα έχουν τη δυνατότητα να ενημερωθούν αναφορικά με τη σημασία των φάρων και των υπολοίπων ναυτιλιακών βοηθημάτων στη ναυσιπλοΐα καθώς και για την προσφορά των φαροφυλάκων. Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον γεγονός αν αναλογιστεί κανείς την ιστορία πίσω από κάθε φάρο.
Ποια είναι όμως η εξέλιξη των φάρων μέσα στα χρόνια;
Όλα ξεκινούν από την αρχαιότητα , όταν οι θαλάσσιοι δρόμοι των Αιγυπτίων και των Φοινίκων απαιτούσαν, τα πλοία να κινούνται κοντά στις ακτές και μόνο , κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ήταν η εποχή, που οι άνθρωποι άρχισαν να διαβάζουν τα αστέρια ,για τον καλύτερο προσανατολισμό τους κατά τη ναυσιπλοΐα και για μην προσκρούουν σε βράχια και ξέρες. Έτσι λοιπόν, εμφανίστηκαν οι πρώτοι φάροι που δεν ήταν τίποτα άλλο από μεγάλες φωτιές που άναβαν σε επικίνδυνα σημεία για να διευκολύνουν την πορεία των πλοίων. Οι φωτιές αυτές όμως απαιτούσαν διαρκή φροντίδα, καύσιμα και συνεχή ανθρώπινη παρουσία γι’ αυτό και λίγο αργότερα, με την ανάπτυξη της ναυσιπλοΐας αντικαταστάθηκαν από ισχυρότερους σηματοδοτικούς μηχανισμούς.
Ένας από τους διασημότερους ,για την αρχαιότητα φάρους, που έχει καταγραφεί στα Επτά Θαύματα του Κόσμου, ήταν ο Κολοσσός της Ρόδου· ένα γιγάντιο άγαλμα του θεού Ήλιου ,ο οποίος κρατούσε στο χέρι του ένα δοχείο με φωτιά μέσα σε αυτό. Ο εντυπωσιακότερος όμως ,ήταν αυτός της Αλεξάνδρειας ( ένα από τα Επτά Θαύματα του Κόσμου) .Κατασκευάστηκε το 280 π.Χ.΄ από τον Σώστρατο τον Κνίδο στη μικρή νήσο Φάρο και ήταν τόσο φημισμένος, ώστε η ονομασία της νήσου έγινε συνώνυμη της κατασκευής.
Οι Ρωμαίοι κατασκεύασαν τους πρώτους πύργους με φάρους ,που έκαιγαν ξύλα. Λίγο αργότερα, κοντά στο 1200 μ.Χ., οι φάροι απέκτησαν την μορφή με θάλαμο στην κορυφή για προστασία της φωτιάς. Το 1782 μ.Χ. ο Εμέ Αργκάν, επινόησε τον κυκλικό καυστήρα με δέκα φυτίλια που έκαιγαν λάδι συνεχώς για δέκα ημέρες ,ενώ στα τέλη του 18ου αιώνα ,ο Γιόνας Νόρεμπεργκ, ανακάλυψε ένα είδος λαμπτήρα με φως που αυξανόταν από περιστρεφόμενους καθρέφτες στην κορυφή κάθε κατασκευής. Σήμερα βέβαια, όλοι οι φωτιστικοί μηχανισμοί των φάρων και των αυτόματων πυρσών του Ελληνικού Φαρικού Δικτύου λειτουργούν με σύγχρονα φωτοβολταικά η ηλεκτρικά φωτιστικά συστήματα.
Στο μυαλό μας, κάθε φάρος είναι συνυφασμένος με τον φαροφύλακα του, μορφή που ισορροπεί ανάμεσα στο θρύλο και την περιπέτεια. Ο φαροφύλακας, απαραίτητος για την τεχνική συντήρηση του φάρου, είναι ήρωας στο συνοριακό κόσμο Γης και θάλασσας. Αν και η τεχνολογία έχει εκτοπίσει το επάγγελμά του, δεν μπορεί να διαγραφεί από φύλακας – προστάτης των ναυτικών μας.
Ο φάρος, το μάτι του καπετάνιου, αλλά και ο φάρος, το μάτι του μοναχικού φαροφύλακα, που επιμένει να δηλώνει πως είναι εκεί, με συντροφιά τις εικόνες από πλοία και βάρκες που χάνονται στον ορίζοντα, αποτελούν στοιχεία της ναυτικής μας παράδοσης που αξίζει κανείς να δει και να γνωρίσει από κοντά...Ραντεβού λοιπόν, στον κοντινότερο φάρο.
Της Άννας Λαμπροπούλου
Της Άννας Λαμπροπούλου
