Λίγο πριν πριν πέσει η αυλαία για "Το Σώσε" συναντηθήκαμε με τον κύριο Βλαδίμηρο Κυριακίδη για να μας μιλήσει για την εμπειρία του στο θεατρικό σανίδι και φυσικά για τι άλλο; Για το έργο που χαρακτηρίστηκε ήδη από την πρώτη στιγμή η επιτυχία της χρονιάς.
Παρόλο που το ραντεβού μας είχε προσδιοριστεί για τις 19:30 συναντηθήκαμε ως δια μαγείας στις 19:15 στο Θέατρο Αριστοτέλειον της Θεσσαλονίκης. Χαμογελάσαμε με το απίστευτο timing, μας κέρασε καφέ και μας φρόντισε με το παραπάνω. Κάπως έτσι ξεκίνησε η συζήτηση. Το τι επακολούθησε δεν περιγράφεται. Μία συνέντευξη εφ΄ όλης της ύλης, με πολλά ενδιαφέρονται off the record από έναν Βλαδίμηρο Κυριακίδη, που δεν διστάζει να μιλήσει για ότι τον απασχολεί. Το ευχαριστούμε θερμά που δέχτηκε να συνομιλήσει μαζί μας. Τον ευχαριστούμε θερμά για το υπέροχο απόγευμα του Μάη...
Τελευταία ανεβάσματα μιας επιτυχημένης παράστασης. Πως νιώθετε;
Πλήρης... ημερών (γελάει). Κάθε παραγωγή και κάθε παράσταση είναι μία καινούρια γέννα. Πιστεύω ότι αυτό το παιδί που γεννήσαμε -από τον Οκτώβριο μέχρι τώρα- πήγε καλά. Τα κατάφερε, επιβίωσε, ωρίμασε, μεγάλωσε. Μαζί με τις πρόβες κλείνουμε εννέα μήνες, συνυπολογίζοντας τη Θεσσαλονίκη. Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος, γιατί καμιά φορά δεν ξέρεις τι αποδοχή μπορεί να έχει αυτό που έχεις στο μυαλό σου, αλλά ευτυχώς είχε πολύ μεγάλη αποδοχή και το ευχαριστηθήκαμε όλοι.
Πρωταγωνιστείτε και σκηνοθετείτε την παράσταση. Τι σας ώθησε στο να σκηνοθετείτε τα έργα που παίζετε;
Η σκηνοθεσία είναι μία γενικότερη ανάγκη για να έχω την συνολική εποπτεία της παράστασης και το δικαίωμα στο λάθος και στο σωστό, στην επιτυχία και στην αποτυχία. Το κομμάτι της σκηνοθεσίας με ενδιαφέρει αν και περισσότερο με ενδιαφέρει το ερμηνευτικό κομμάτι, γιατί προτιμώ την παιδικότητα του ηθοποιού παρά τη σοβαρότητα του σκηνοθέτη. Από την άλλη και αυτή η δουλειά -γιατί περί δουλειάς πρόκειται- είναι άκρως γοητευτική. Αυτό όμως που με ώθησε στο να σκηνοθετώ και να πρωταγωνιστώ είναι η εσωτερική μου ανάγκη να καταθέσω το δικό μου όραμα. Μερικές φορές δεν μπορείς να εμπιστευτείς το όραμά σου σε κάποιον άλλο, γιατί δικαιωματικά δεν θα μπει στη λογική και στην ανάγκη σου να το εξετάσει. Δεν ζητάω από τους άλλους να καταλάβουν αυτό που έχω στο μυαλό μου. Όταν σκηνοθετώ μπορώ καλύτερα να εκφράσω αυτό που νιώθω εγώ.
Είναι η πρώτη φορά που παίζετε με τον κύριο Γιώργο Κωνσταντίνου. Τι κερδίσατε μέσα από αυτή τη συνεργασία και πόσο σημαντική είναι η συνεργασία νεότερων ηθοποιών με ηθοποιούς μιας άλλης γενιάς;
Η εκτίμησή μου στον κύριο Κωνσταντίνου κρατάει από παλιά. Ο Γιώργος Κωνσταντίνου είναι αυτό που λέμε "οι ηθοποιοί της παλιάς φουρνιάς" με απίστευτη πειθαρχία, σκέψη και επαγγελματικότητα. Δεν υπονοώ ότι αυτό εκλείπει σήμερα. Όταν όμως μετά από τόσα χρόνια θητείας στο ελληνικό θέατρο, στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση συμπεριφέρεται σαν να ξεκινάει τώρα τότε αυτό σημαίνει ότι έχει τεράστια γνώση μέσα του. Δεν θα πω ότι ήταν ένα παιδάκι ή ένας στρατιώτης, αλλά ότι ήταν ένας απίστευτος επαγγελματίας. Ένας ευφάνταστος ηθοποιός, που πάντα θαύμαζα, ήθελα να παίξω μαζί του και μου δόθηκε η ευκαιρία. Ένας εξαιρετικός συνεργάτης από τον οποίο έμαθα πολλά.
Η παράσταση σύμφωνα με τους ειδικούς είναι η επιτυχία της χρονιάς. Για εσάς, τι σημαίνει επιτυχία;
Επιτυχία για εμένα είναι να πείσω τον θεατή να ξυπνήσει το πρωί και να πει "τι έχω να κάνω το βράδυ; Ας πάω να δω "Το Σώσε" ή ας πάω να δω το Βλαδίμηρο". Αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία, διότι ο θεατής είναι πανέξυπνος. Λειτουργεί με τις αισθήσεις του και όχι με τη λογική του. Σίγουρα δεν μπορείς να τον ξεγελάσεις με κάτι πιο μέτριο. Είτε θα του αρέσει είτε όχι. Είναι ένα μεγάλο στοίχημα και μία ιδιαίτερη τιμή να σε επιλέγει. Άρα, για να μην τον προδώσω σε αυτό που ήρθε να δει οφείλω οι μηχανές μου να είναι 100% στο φουλ. Η επιτυχία μερικές φορές μπορεί ναι είναι ο καλύτερος σύμβουλος μπορεί όμως να είναι και ο χειρότερος σύμβουλος. Μπορεί να αφεθείς στην επιτυχία και να μην σε αφορά να εξελιχθείς μέσα στο χρόνο. Εγώ δεν ανήκω σε αυτούς που επαφίενται. Θέλω να γυμνάζομαι χρόνο με το χρόνο και να κάνω τα λάθη μου. Από την άλλη όμως να γίνομαι και καλύτερος και να μαθαίνω από αυτά τα λάθη. Για αυτό τον λόγο η επιτυχία δεν μου λέει και πολλά. Με ενδιαφέρει η δουλειά σαν δουλειά και να υπάρχω σαν δουλειά σε βάθος χρόνου.
Η επιτυχία ανεβάζει συνήθως τον πήχη για τις επόμενες δουλειές. Αυτό πόσο μπορεί να σας αγχώσει;
Κάνοντας αυτή τη δουλειά από το 1980 δεν με αγχώνει εδώ και πολλά χρόνια. Εγώ ξέρω ότι αυτό που έχω στο μυαλό μου το κάνω πράξη. Από εκεί και πέρα αυτό που είναι να συμβεί θα συμβεί. Ή θα αρέσει στον κόσμο ή δεν θα αρέσει. Σαφώς όταν περνούν τα χρόνια πρέπει να αποδεικνύω ότι σωστά έπραξαν και ήρθαν να δουν τα έργα που ανέβασα. Αυτό απαιτεί εργασία, μελέτη και όχι έκπτωση σε αυτά που κάνω.
Τι σημαίνει η Τέχνη του Θεάτρου για εσάς;
Καταρχάς είναι μεν ένα βιοποριστικό επάγγελμα, αλλά δεν παύει η Τέχνη του Θεάτρου να βγάζει την ποίηση από μέσα μας. Η Τέχνη του Θεάτρου στοχεύει πιο βαθιά στον άνθρωπο. Δείχνει μέσα σε ένα δίωρο μια άλλη κατάσταση, μεταφέρει ουσιαστικά το κοινό σε αυτή και ο κάθε θεατής βγάζει τα δικά του συμπεράσματα. Όμως η Τέχνη του Θεάτρου στοχεύει στην ποίηση. Στοχεύει σε αυτά που έχουμε ξεχάσει, σε αυτά που έχουμε μέσα μας κρυμμένα, σε αυτά που δεν έχουμε εκπαιδεύσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Και αυτή είναι η λογική του να κάνεις θέατρο. Διαφορετικά δεν έχει νόημα. Εγώ τουλάχιστον δεν κάνω θέατρο ούτε για να κάνω εισπράξεις, ούτε για να κάνω επιτυχίες. Κάνω θέατρο για να εκφράσω αυτά που νιώθω, ο θεατής να φύγει ευχαριστημένος και να αναλογιστεί αυτά που είδε. Ουσιαστικά ο στόχος του θεάτρου είναι να βγει η ποίηση μέσα από τον κάθε άνθρωπο.
Πως βλέπετε την κατάσταση στα ελληνικά θέατρα σήμερα;
Η κρίση μας έκανε καλό. Συσπειρωθήκαμε, αποδείξαμε για άλλη μία φορά ότι το θέατρο επιβιώνει και στα πιο δύσκολα χρόνια. Ακόμη και στον πόλεμο όταν από έξω έπεφταν βόμβες μέσα έβλεπαν μία παράσταση. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε το αντίδοτο. Πιστεύω ότι τα τελευταία χρόνια ο κόσμος βγαίνει και παρακολουθεί παραστάσεις. Φυσικά και δεν μιλάω μόνο για τη δική μου παράσταση, αλλά γενικώς για όλες τις παραστάσεις. Ο κόσμος ακολουθεί το θέατρο, του αρέσει να βγαίνει και να βλέπει παραστάσεις. Και δεν εννοώ μόνο εμπορικές, εννοώ και καλλιτεχνικές. Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα παραστάσεων που το παρακολουθεί ο κόσμος. Το θέατρο πάει καλύτερα.
Μετά από όλα αυτά τα χρόνια στο θεατρικό σανίδι, στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο, τι είναι αυτό που ονειρεύεστε;
Μακάρι το όνειρό μου να ήταν ένα. Είναι πολλά τα όνειρά μου, αλλά ουσιαστικά δεν ξέρω τι ονειρεύομαι. Κάθε χρόνο προγραμματίζω κάτι που μπορεί να με εκφράσει. Σε βάθος χρόνου όμως δεν έχω τόσο μεγάλο χρονοδιάγραμμα. Δεν νομίζω το όνειρό μου να είναι κάτι συγκεκριμένο. Πολλά πράγματα περνάνε από το μυαλό μου που θα ήθελα να τα κάνω πράξη και θα τα κάνω.
Είστε ένας ηθοποιός ιδιαίτερα αγαπητός και σαφώς αναγνωρίσιμος. Τι φέρνουν αυτά τα χαρακτηριστικά μαζί τους;
Όλα αυτά με βάζουν στη διαδικασία να εξελιχθώ και να γίνομαι όλο και καλύτερος. Η αναγνωρισιμότητα, η οποία βέβαια μου αρέσει ήρθε -και αυτό είναι που χαίρομαι- μέσα από σκληρή δουλειά. Δεν ήρθε απλώς μέσα από μία τηλεοπτική, κινηματογραφική ή θεατρική επιτυχία. Χαίρομαι που ο κόσμος με εμπιστεύεται για να δει κάτι άλλο ή να δει αυτό που παρουσιάζω εγώ. Η αναγνωρισιμότητα ή η επιτυχία όμως δεν είναι σύμβουλοί μου για να συνεχίσω αυτό που κάνω. Δεν επαφίεμαι στην φιλαυτία μου ή στον ναρκισσισμό μου, αλλά στη δουλειά μου. Θέλω να γίνομαι καλύτερος σε βάθος για αυτό και σκέφτομαι κάθε φορά το επόμενο βήμα να είναι ισοδύναμο με αυτό που έχω κάνει μέχρι τώρα.
Πόσο θα έπρεπε να απασχολούν τα νούμερα των σίριαλ τον κάθε ηθοποιό;
Παλαιότερα όταν κάναμε σίριαλ γνωρίζαμε ότι θα φροντίσουμε να κάνουμε καλά τη δουλειά μας και τα νούμερα απασχολούσαν μόνο το κανάλι και τους διαφημιστές. Εμείς οι ηθοποιοί δεν μαθαίναμε τι νούμερα κάναμε. Όταν μια μέρα πήγα στον μπακάλη της γειτονιάς μου και με ρώτησε τι νούμερα είχαμε κάνει την προηγούμενη μέρα σκέφτηκα ότι χάσαμε το παιχνίδι. Δεν αφορά κανέναν θεατή αν κάνουμε νούμερα ή όχι. Ο θεατής και στην τηλεόραση έχει δύο επιλογές το να με δει ή όχι. Μπήκαμε σε μία εμπορευματοποίηση των πραγμάτων και σε μία πιο χυδαία φάση της τέχνης. Αν δηλαδή δεν κάνεις νούμερα δεν αξίζεις να κάνεις αυτή τη δουλειά. Αυτό σκοτώνει τον καλλιτέχνη.
Ποτέ δεν με απασχόλησαν τα νούμερα γιατί έχω κάνει και δουλειές που ο κόσμος δεν ήρθε να με δει και δεν με παρακολούθησε στην τηλεόραση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αυτή η δουλειά δεν ήταν καλή. Ας μιλήσω για "Το Νησί" που κατά τη γνώμη μου είναι το καλύτερο σίριαλ που έχει περάσει από την ελληνική τηλεόραση. Μια εξαιρετική δουλειά που δεν έκανε τα αναμενόμενα νούμερα. Έτσι αποφασίστηκε να μην γίνει ξανά μια τέτοια δουλειά στην Ελλάδα. Δυστυχώς είμαστε μία πολύ μικρή χώρα και σαν εξαγώγιμο προϊόν δεν μπορούμε να πουλήσουμε παγκοσμίως -όπως συμβαίνει στο εξωτερικό- άρα δεν θα συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια και κατά συνέπεια είμαστε έρμαια των διαφημιστών. Έχει όμως και μία λογική. Το κάθε ιδιωτικό κανάλι είναι μία ιδιωτική επιχείρηση. Όταν το προϊόν δεν φέρνει το αποτέλεσμα που επιθυμεί τότε το κανάλι αλλάζει κατεύθυνση. Δεν το κακίζω αυτό. Κακίζω όμως μία κρατική τηλεόραση, η οποία δεν έχει να παρουσιάσει τίποτα. Κακίζω γιατί εκεί είμαι μέτοχος και εγώ. Και εγώ -όπως όλοι μας- πληρώνω τον φόρο μου για την κρατική τηλεόραση, αλλά δεν συμβαίνει τίποτα, δεν γίνεται ο κατάλληλος προγραμματισμός.
Δεν μπορώ όμως να μην αναγνωρίσω το γεγονός ότι και στην τηλεόραση -πλέον- γίνονται καλύτερα βήματα. Έχει χαθεί η προχειρότητα στις δουλειές, γίνονται πιο σημαντικά βήματα, έχει αλλάξει η ερμηνευτική γραμμή των ηθοποιών, προτείνουν κάτι πιο καινούριο και πιο μοντέρνο από αυτό που ξέραμε παλαιότερα. Πιστεύω ότι όλα χωράνε σε μία κοινωνία και ο κόσμος αποφασίζει τι είναι καλό ή κακό άρα τα νούμερα αφορούν μόνο τους διαφημιστές και όχι εμένα.
Είστε ικανοποιημένος από τις διαδρομές σας στην τέχνη και στη ζωή σας;
Ναι, είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος. Έχω μάθει από την επιτυχία, αλλά έχω μάθει και από την αποτυχία. Έχω πάρει πολλά μαθήματα. Είμαι πολύ ευτυχισμένος, επειδή κοιτάω μόνο τη δουλειά μου. Από εκεί και πέρα αυτό που με συνθλίβει είναι η πραγματικότητα που ζούμε όλοι μας σαν Έλληνες. Και όπως έλεγε στην ταινία του Βούλγαρη ο Σαββόπουλος "αν δεν το μπορούμε εμείς Παντελή πως θα το μπορέσουν οι πολιτικές".
Δεν διστάσατε σε προηγούμενη συνέντευξή σας να δηλώσετε ότι δουλεύουμε για τις τράπεζες. Πόσο αισιόδοξος είστε για το μέλλον;
Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος, γιατί αυτή τη στιγμή οι υπερεξουσίες έχουν απαξιώσει τους πολιτικούς. Χρησιμοποιούν τον πολιτικό σαν μεσάζοντα και όχι σαν άνθρωπο με γνώση που μπορεί να διαφεντέψει τη μοίρα ενός λαού ή ενός έθνους. Είναι μεσάζοντες, για αυτό είχα πει ότι δουλεύουμε για τις τράπεζες όλοι μας. Είναι αποδεδειγμένο ότι οι υπερεξουσίες αποφάσισαν με το σκεπτικό "αφού αυτές εφαρμόζουν την εξουσία τι τους θέλουν τους πολιτικούς". Για αυτό και έχουμε τους πολιτικούς που έχουμε, οι οποίοι στην ουσία είναι υπάλληλοι. Τελευταίο παράδειγμα είναι ο "κόφτης" δεν μένει τίποτε άλλο να πούμε. Είναι μεγάλη αδικία που δεν μας υπολογίζουν. Πού να αναπνεύσει και ο πολιτισμός μέσα σε όλο αυτό το χάος... Προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να προτείνουμε μία άλλη πλευρά του νομίσματος. Δεν γνωρίζω όμως αν έχει αποτέλεσμα και για αυτό είμαι απαισιόδοξος. Η κάθε μας πράξη είναι πολιτική άρα δεν γίνεται η ίδια πολιτική να μας φτύνει κατάμουτρα.
Θα σας οδηγούσε αυτό εκτός Ελλάδας;
Ναι, βεβαίως και θα με οδηγούσε. Όλο αυτό όμως δεν έχει να κάνει με την τσέπη μου, με το πόσα λεφτά βγάζω και πόσα όχι. Έχει να κάνει με τη συνείδησή μου. Έχει να κάνει με το ότι είναι μία χώρα που δεν με σέβεται άρα δεν την σέβομαι και εγώ. Το παιχνίδι είναι αμφίδρομο και εγώ έχω μάθει να σέβομαι. Να σέβομαι την εξουσία, την πολιτική, τα πάντα. Μου μαθαίνει όμως σιγά-σιγά να μην σέβομαι αυτή την χώρα και να μιλάω και εγώ με πολιτική επιπέδου μπακάλικου. Η πολιτική δεν είναι αυτό που ήξερα παλιά. Το να οδηγηθώ εκτός Ελλάδας όμως δεν το σκέφτομαι μόνο εγώ. Όλοι μας σκεφτόμαστε ότι ίσως κάπου αλλού υπάρχει μια άλλη μοίρα, κάτι καλύτερο. Δεν ξέρω όμως αν αυτό υπάρχει στην Ευρώπη.
Είναι ουτοπία να σκεφτεί κανείς ότι ίσως έρθει κάποιος στην εξουσία που θα βοηθήσει την Ελλάδα;
Ναι, είναι ουτοπία πλέον. Όταν οι ίδιοι μιλάνε ευθαρσώς για το 2060, ναι είναι ουτοπικό. Δεν νομίζω ότι θα υπάρξει κάποια αλλαγή, αλλά ούτε και αυτή η φωτεινή προσωπικότητα, την οποία θα την αφήσουν ελεύθερη να κάνει αυτό που νομίζει. Γνωρίζω πολλούς πολιτικούς και σε κατ' ιδίαν συζητήσεις μένω άναυδος από τις γνώσεις τους και από τα οράματά τους. Δυστυχώς, η πολιτική αλλοτριώνει και σε απαξιώνει και στα μάτια του λαού έτσι όπως έχουν την έχουν καταντήσει.
Βλαδίμηρος Κυριακίδης... Πως φαντάζεστε τον εαυτό σας 10 χρόνια από σήμερα;
Σε 10 χρόνια από τώρα -που θα είμαι 65- φαντάζομαι τον εαυτό μου μέσα στο θέατρο και να παίζω τους ανάλογους ρόλους. Αυτό είναι το καλό στη δουλειά μας ότι υπάρχουν ρόλοι για όλες τις ηλικίες. Ως που να πεθάνεις μπορείς να συνεχίσεις να δημιουργείς, να ανακαλύπτεις και να πειραματίζεσαι.
Ποιος είναι ο επόμενος επαγγελματικός σας σταθμός;
Είναι πολλά τα σχέδιά μου. Λόγω κούρασης όμως έδωσα ένα περιθώριο στον εαυτό μου και θα ασχοληθώ λίγο αργότερα με αυτά. Σίγουρα θα υπάρξει η 4η χρονιά της "μουρμούρας" και ότι αφορά το θέατρο θα τακτοποιηθεί μόλις ολοκληρωθούν οι παραστάσεις.
Συνέντευξη-Φωτογραφίες: Έρη Χριστοφορίδου
Για περισσότερες συνεντεύξεις ακολουθήστε μας στο facebook πατώντας εδώ: Townsendia
