ΕΠΙΚΑΙΡΑ

6/recent/ticker-posts

Πέτρος Πέτρου: Συνεχίζω για την κάθε μαγική στιγμή που ακούγεται το τρίτο κουδούνι


Ο Πέτρος Πέτρου είναι ένας άνθρωπος, που δείχνει να αγαπά βαθιά την Τέχνη του. Τη στηρίζει και εξελλίσσεται μέσα από αυτή. Μοναδικός με τον τρόπο του, συμμετέχει στην παράσταση ''Ιωάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν'', και μας μιλά για αυτό και για το θέατρο γενικότερα.

Συμμετέχετε στο μοναδικό έργο του Ερρίκου Ίψεν ‘’Ιωάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν’’. Πείτε μας λίγα λόγια για το έργο μέσα από την προσωπική σας οπτική.

O "Ιωάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν" του Ιψεν είναι γραμμένος και παιγμένος πρώτα στην Γερμανία, στο τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα και πρόκειται για μια εξαντλητική κριτική του καπιταλισμού.

Ο Ίψεν, μέσα από το κείμενο αυτό, έχει συμπυκνώσει τις ζωές των επτά ηρώων του και καταφέρνει να δώσει κάθαρση στο δράμα του καθενός με τον καλύετερο τρόπο. Ένα εργο συμβολικό και παράλληλα τόσο πραγματικό και σημερινό, που υψώνει έναν καθρέφτη στη σύγχρονη κοινωνία μας. Συμβολίζει τα δεινά, που προέρχονται από την τρέλα της εξουσίας.

Ενσαρκώνοντας τον Έρχαρτ, γιο του Μπόρκμαν, πώς θα χαρακτηρίζατε ένα άτομο, που μεγάλωσε με το πρότυπο του κεντρικού ήρωα;

Ο Έρχαρτ είναι ο γιος του Μπόρκμαν και της Γκούνχιλντ. Ένα παιδί που μεγάλωσε σε ένα σπίτι χωρίς αγάπη και κατανόηση από τους γονείς του. Μεγάλωσε με "αγάπη", όπως ήθελε η μητέρα του, για να καλύψει ανάγκες δικές της και να εκδικηθεί τον άντρα της. Μεγάλωσε με την αγάπη της θείας του και προσπαθούσε να "καταλάβει" τη ζωή μέσα από καταστάσεις, όχι αληθινές, αλλά να καλύψουν οι αλλοι τις δικές τους ανάγκες. Ένας νεαρός που, στο τέλος του έργου, φεύγει από το σπίτι του με δύο γυναίκες, όπως και μεγάλωσε. Το πρότυπό του δεν είναι κανένα μελος από την οικογένειά του, αλλά προσπαθεί να φτιάξει το "δικό" του πρότυπο οικογένειας, που δεν είχε ποτέ.


Υπήρξαν δυσκολίες στην προετοιμασία σας, ώστε να ‘’γίνετε’’ ο Έρχαρτ;

Είχα την τύχη να είμαι με αξιόλογους συναδέλφους με χρόνια εμπειρίας στο θέατρο που, με τον τρόπο τους αλλα και με την δική τους μέθοδο προσέγγισης, με βοήθησαν να προετοιμάσω τον ρόλο του Έρχαρτ.

O δημιουργός του συγκεκριμένου έργου είχε δηλώσει μεταξύ άλλων ότι ‘’τα χρήματα μπορεί να είναι ο φλοιός πολλών πραγμάτων αλλά όχι ο πυρήνας’’. Θεωρείτε οτι αυτό το αντιλαμβάνονται οι ήρωες στην παράσταση;

Το αντιλαμβάνεται και το χρησιμοποιεί ο Μπόρκμαν ως μέσο, για να δώσει δουλειά στους ανθρώπους, για να γίνουν ευτυχισμένοι. Σίγουρα το αντιλαμβάνονται όλοι οι ήρωες, αλλά ο καθένας μέσα από τα δικά του ''θέλω'' για τη ζωή. Ο μόνος που δεν αναφέρεται στο χρήμα είναι ο Έρχαρτ, θέλει μόνο να ζήσει, αλλά χωρίς να δουλέψει.

Στο έργο του Ίψεν, το σκηνικό φέρει όλα τα δεινά μιας κοινωνίας, που μοιάζει έντονα με αυτήν, που ζούμε σήμερα; Εσείς, ως καλλιτέχνης αλλά και πολίτης, ποια κοινά σημεία θα εντοπίζατε;

Δυστυχώς, ζούμε σε μια εποχή με ψέμα και υποκρισία. Υπάρχει το προσωπικό συμφέρον με οποιοδήποτε κόστος αλλά και η δίψα για την εξουσία, χωρίς να υπολογίζει κάποιος οικογένεια, αξίες, σεβασμό και αξιοπρέπεια. Ο θεατής, κατά την διάρκεια της παράστασης, σίγουρα θα ακούσει φράσεις, που θα του θυμίσουν σημερινές καταστάσεις και γεγονότα.


Έχοντας διανύσει μία μεγάλη πορεία στο χώρο της υποκριτικής, τι είναι αυτό, που σας συγκινεί ως σήμερα για να συνεχίζετε; 

Είμαι στο χώρο του θεάτρου από το 2001, που τελείωσα την Δραματική Σχολή. Νιώθω τυχερός για τις συνεργασιες που είχα και για τους ρόλους που υποδύθηκα. Συνεχίζω (παρά τις δυσκολίες στο επάγγελμα μας τα τελευταία χρόνια) για την κάθε μαγική στιγμή που ακούγεται το τρίτο κουδούνι και ξεκινάει η παράσταση. Είναι τρόπος ζωής για τον ηθοποιό και δεν μπορείς να το περιγράψεις.

Υπήρχε κάποιο έργο, το οποίο σας συγκινεί από το ξεκίνημά σας και θα θέλατε ή έχετε ήδη συμμετάσχει σε αυτό;

Κάθε έργο και κάθε ρόλος είναι ξεχωριστός. Δύο έργα που μου αρέσουν πολύ και θα ήθελα κάποια στιγμή να μου δοθεί η ευκαιρία να είμαι σε κάποιο ανέβασμά τους είναι το ''Ρομπέρτο Τσούκκο" και "Κάθε Πεμπτη κύριε Γκριν", αν και για το πρώτο μεγάλωσα (χαμόγελα).

Επιστρέφοντας στον ‘’Μπόρκμαν’’, παρατηρούμε ότι ‘’γνωρίζει ότι θα ηττηθεί, αλλά δεν παραδίδεται’’. Ποια είναι η άποψή σας για αυτήν τη στάση ζωής;

Σαν άνθρωπος, διαπίστωσα κι εγώ, κατά την διάρκεια των προβών ότι έζησα καταστάσεις, που αν και γνώριζα ότι δε θα κέρδιζα, δεν τα παράτησα μεχρι τέλος. Νομίζω έχει να κάνει με την φύση του ανθρώπου. Τόλμη και πείσμα γίνονται ένα με κάθε κόστος. Καλύτερα να φτάσω μεχρι τέρμα σε καποιο θέμα παρά να εχω αμφιβολίες "εάν" και "μηπως". Λάθος μεγάλο τις περισσότερες φορές, αλλά γίνεται!


Κλείνοντας, υπάρχουν κάποια μελλοντικά σχέδια, που θα μπορούσατε να ανακοινώσετε επαγγελματικά; 

Κλείνει ενας κύκλος στην Θεσσαλονίκη με τον "Μπορκμαν", που ξεκίνησε πέρυσι με την πρεμιέρα του έργου εδώ και είμαι πολύ χαρούμενος. Ευχομαι να είμαι καλά και σύντομα να βρεθώ και πάλι εδώ, που λατρεύω αυτή την πόλη με ένα νέο ξεκίνημα.


Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: "Ιωάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν" του Ερρίκου Ίψεν στο Θέατρο Αυλαία