ΕΠΙΚΑΙΡΑ

6/recent/ticker-posts

Φαίη Ξυλά: Ο έρωτας είναι πάντα πηγή έμπνευσης


Διανύοντας μία εξαιρετική πορεία στο χώρο της υποκριτικής, η Φαίη Ξυλά αποδεικνύει γιατί το κοινό την ακολουθεί σε κάθε νέο επαγγελματικό της βήμα! Για δεύτερη χρονιά, μας συστήνεται ως ''Κλαρίσα Ντάλογουει'' και μας μιλά για την παράσταση, τον έρωτα, τη γυναίκα αλλά και το μέλλον!

Πρωταγωνιστείτε για δεύτερη χρονιά στην παράσταση ‘’Η Κυρία Ντάλογουεϊ’’. Πείτε μας λίγα λόγια για αυτήν, όπως αποτυπώνεται σε εσάς.

Για μένα, η συγκεκριμένη παράσταση είναι μια υπέροχη και δημιουργική συνάντηση με υπέροχους συνεργάτες και ένα σπουδαίο κείμενο. 

Στην παράσταση βλέπουμε μία καθημερινή μέρα της πρωταγωνίστριας, αλλά ουσιαστικά αναδεικνύεται όλη της η ζωή. Πόσο σημαντικό θεωρείτε να αντικρίζουμε το παρελθόν και τις επιλογές μας;

Νομίζω ότι μια αναδρομή στο παρελθόν, ένας απολογισμός, μπορεί να είναι χρήσιμος σε κάποιες φάσεις της ζωής μας, ώστε να επαναπροσδιορίσουμε. 

Η ύπαρξη του έρωτα διαδραματίζει καίριο ρόλο στη ζωή της Κλαρίσα Ντάλογουεϊ. Για εσάς, αποτελεί έναυσμα ή εμπόδιο, ώστε να πραγματοποιήσετε τα όνειρα σας;

Η ύπαρξη ή μη του έρωτα διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο στην ζωή κάθε ανθρώπου. Θεωρώ ότι ο έρωτας είναι πάντα πηγή έμπνευσης.


Η θέση της γυναίκας, που απασχολεί έντονα τη συγγραφέα, αποτελεί ζήτημα, που ψάχνει λύση προς την ισότητα και την ανάδειξή της. Ποια είναι η δική σας άποψη για το φεμινισμό της Γουλφ, σε συνδυασμό με τα σημερινά στοιχεία;

Τα θέματα, που θέτει η Γουλφ σε σχέση με την θέση της γυναίκας παραμένουν διαχρονικά, εφόσον οι γυναίκες (αν και σε κάποιες χώρες έχουν πετύχει πολλά), ακόμα παλεύουν για να κατοχυρώσουν κάποια δικαιώματα. Μην ξεχνάμε πως οι περισσότερες κοινωνίες είναι δομημένες από άνδρες, επομένως το οικοδόμημα έχει πρόβλημα από τα θεμέλια και θα πρέπει να χτιστεί με καινούρια βάση.

Έχει περάσει καιρός από την πρώτη σας επαφή με τον συγκεκριμένο ρόλο. Ποιες είναι οι προκλήσεις, που αντιμετωπίσατε ως ‘’Κλαρίσα’’ και σας ελκύουν μέχρι σήμερα;

Για μένα η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν το κείμενο. Με την έννοια ότι είναι ένα υπέροχο μυθιστόρημα, δηλαδή μη θεατρικό κείμενο, που κληθήκαμε να το ζωντανέψουμε κάνοντάς το θεατρική πράξη.

‘’Δεν μπορείς να βρεις γαλήνη αποφεύγοντας τη ζωή’’, είχε πει κάποτε η Βιρτζίνια Γουλφ. Εσείς, ως ηρωΐδα του έργου της, αλλά και ως άτομο, πώς εκφράζετε αυτή την άποψη;

Νομίζω ότι αυτή η φράση με εκφράζει τόσο ως ρόλο, όσο και σε προσωπικό επίπεδο.


Ούσα ηθοποιός με μεγάλη εμπειρία σε θέατρο, τηλεόραση και κινηματογράφο, τι είναι αυτό, που σας συγκινεί ακόμα, ώστε να συνεχίζετε απτόητη;

Αυτό που ακόμα με συγκινεί, είναι η χαρά του παιχνιδιού.

Όσοι έχουν δει την παράσταση, μιλούν για τα έντονα συναισθήματα που υπάρχουν κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά το πέρας της. Εσείς τί θα θέλατε να αποκομίσουν οι θεατές της Θεσσαλονίκης, βλέποντας την ‘’Κυρία Ντάλογουεϊ’’;

Προσδοκώ να νιώσουν αυτά τα πλούσια συναισθήματα που πηγάζουν από το κείμενο και να φύγουν με πολλά καινούργια ερωτήματα.

Λίγο πριν το τέλος της συζήτησης, ποια είναι η φράση ή το στοιχείο από το συνολικό έργο της Βιρτζίνια Γουλφ, που κρατάτε και θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;

«Το ορατό κομμάτι του εαυτού μας είναι φευγαλέο αν το συγκρίνεις με εκείνο το άλλο, το αόρατο, που απλώνεται παντού και ενδέχεται να επιβιώνει και μετά τον θάνατο. Να το ξαναβρίσκεις στο ένα ή στο άλλο πρόσωπο ή ακόμη να κατοικεί σε ορισμένα μέρη. Ίσως, ποιος ξέρει.»


Μετά από αυτόν το ρόλο, τι θα θέλατε να κάνετε στην επαγγελματική σας πορεία; Ποια είναι τα επόμενα βήματά σας;

Τώρα κάνω πρόβες για το «Πείραμα» της Ζέτη Φίτσιου σε σκηνοθεσία του Ανδρέα Φλουράκη, που θα κάνει πρεμιέρα στις 8 Νοέμβρη στο Μέγαρο Μουσικής και τον Φεβρουάριο θα ξεκινήσουμε παραστάσεις με την «Φαλακρή τραγουδίστρια» του Ιονέσκο, στο Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας, σε σκηνοθεσία της Μαίρης Ξανθοπουλίδου.