Ενσαρκώνοντας την Έμμα Ρέγιες για δεύτερη χρονιά με απαράμιλλο πάθος και δυναμική, η εξαιρετική Μαρία Πρωτόπαππα μας μιλά, με αφορμή τις παραστάσεις της ''Έμμα'' στη Θεσσαλονίκη για τη δική της οπτική στο συγκεκριμένο έργο και για το ρόλο της Τέχνης στη ζωή της.
Πρωταγωνιστείτε ως "Έμμα" στο ομώνυμο έργο της Έμμα Ρέγιες για δεύτερη χρονιά. Πώς αισθάνεστε αναπαριστώντας αυτήν την καλλιτεχνική μορφή σε κάθε παράσταση;
Και μόνο που πλησιάζω με τη φαντασία μου έναν τόπο, μια εποχή τόσο μακρινά, και μόνο που υπονοώ τη μουσική εκείνης της γλώσσας και λέω αυτά που είδε εκείνο το Κοριτσάκι με τα μάτια του, πάω το ταξίδι που μ’ αρέσει. Διάλεξα την ιστορία, αγάπησα το πρόσωπο, λάτρεψα να βλέπω με τα μάτια εκείνου του παιδιού. Αγάπη νιώθω.
Στη θεατρική σας διασκευή φαίνεται το ενδιαφέρον σας ως το παιδί και την αφέλεια, αν μου επιτρέπεται ο όρος, με την οποία πορεύεται στη ζωή της. Τι σας ελκύει σε αυτήν την πλευρά της;
Δεν πορεύεται με αφέλεια. Η Ρέγιες, μεγάλη πια, μεταφέρει γραπτά -χωρίς καμία λογοτεχνική αξίωση- τα γεγονότα της παιδικής κι εφηβικής της ηλικίας, σα να βλέπει τα πάντα τώρα, μπροστά της, χωρίς το πρίσμα του κριτή. Βλέπεις τις εντυπώσεις της ανεπεξέργαστες, δεδομένες, αποδεδειγμένες, καθόλου μελοδραματικές. Δεν το παίζει μάρτυρας. Δεν αυτοοικτείρεται. Και κυρίως δεν επιδιώκει την… τέχνη. Είναι σπουδαία γι’ αυτό ακριβώς και απολαυστική.
Η φαντασία ήταν βασικό στοιχείο της Έμμα Ρέγιες. Στη δική σας ζωή, πόσο σημαντικό ρόλο έχει;
Η δική μου φαντασία δεν καλπάζει σε τόπους τόσο μαγικούς ή σκοτεινούς αλλά με βοηθάει να αυξάνω τον χώρο και το χρόνο για να χωράω να ανασάνω. Και να είμαι κάπως πιο… ολόκληρη.
Χάρη στη μοναδική ευφυΐα της, είχε καταφέρει να θαυμάζεται από εικαστικούς, όπως ο Ριβέρα και ο Πικάσο. Εσείς, ως ηθοποιός, σκηνοθέτις αλλά και άνθρωπος, έχετε όνειρο να θαυμάζεστε από κάποιον άνθρωπο της Τέχνης ή κοντινό σας πρόσωπο συγκεκριμένα;
Δεν έχω κάποιο πραγματικό πρόσωπο να απευθύνομαι, ίσως κομμάτια πολλών και του εαυτού μου. Αλλά ο θαυμασμός δεν ξέρω τί είναι. Ακριβώς... Ούτε τί προσφέρει. Παρουσία χρειαζόμαστε για να είμαστε καλά, μου φαίνεται. Τίποτα παραπάνω.
Η Έμμα Ρέγιες μεγάλωσε ορφανή, έχοντας στερηθεί τα υλικά αγαθά σε μεγάλο βαθμό, ενώ εσείς ζήσατε σε διαφορετικές κοινωνικές συνθήκες. Τα παιδικά χρόνια ήταν ένας παράγοντας, ώστε να ‘’ασχοληθείτε’’ με αυτήν περαιτέρω;
Όσο πιο πολύ απομακρύνομαι από την παιδική ηλικία, τόσο περισσότερο με έλκει το παιδικό βλέμμα. Αυτή η καινούργια αρχή, που μένει για πάντα χαραγμένη στην ανθρώπινη ψυχή και αποτελεί για πάντα το αποτύπωμα του, την ταυτότητα του. Δεν ήταν οι συνθήκες και τα γεγονότα που με συγκίνησαν στην Ρέγιες, αλλά το μαργαριτάρι μέσα της, η ελαφρότητα του είναι της και η αποδοχή των καταστάσεων, οι μηχανισμοί της φαντασίας της, που μέσα από διαδρομές, με τις οποίες δεν καταπιάνομαι ακριβώς ιστορικά, έστειλαν τη μοίρα της τόσο μακριά από εκεί που φύτρωσε. Επειδή… έτυχε (;). Τα παιδιά τα υποτιμούμε λίγο μου φαίνεται, ενώ είναι δημιουργοί εν δράση, αυτοδημιούργουνται μπρος στα μάτια μας. Τα λυπάμαι και τα συμπονώ βαθιά που είναι τόσο ανελεύθερα κι εξαρτημένα κι ελάχιστα εισακούγονται, ενώ η δυναμική τους είναι τρομακτική.
Η παράσταση "Έμμα" αποτελεί την έκτη σκηνοθετική σας προσπάθεια. Ποιο στοιχείο σας έκανε να αφήσετε ‘’ανυπόγραφο’’ το όνομα του σκηνοθέτη; Ποιος ήταν ο σκοπός αυτής της κίνησης;
Η εμπειρία, που θέλησα να φτιάξω για μένα και για τους θεατές, ήθελα να επικοινωνηθεί ως σκέτη, απλή δουλειά ηθοποιού-υποκριτή. Δεν περιείχε σκηνοθετική απόπειρα. Γι’ αυτό και όλο το αρχικό και μεγαλύτερο κομμάτι της δουλειάς επάνω στη δραματουργία και την ερμηνεία το επωμίστηκα συνεργαζόμενη με την ηθοποιό Κίττυ Παιταζογλου. Στο τελικό στάδιο χρειάστηκα βοήθεια από τη σκηνοθέτη Μαρία Ξανθοπουλίδου.
"Ταξίδευε πολύ και ξεκινούσε με ευκολία από την αρχή", αυτά είναι κάποια στοιχεία για τη Ρέγιες, που συναντά κανείς συχνά αν ψάξει για αυτήν. Η Μαρία Πρωτόπαππα, σαν άνθρωπος, πόσο μοιάζει σε αυτήν την περιγραφή;
Καθόλου δεν της μοιάζω. Με ευκολία ξεκινάω ξανά κάποια πράγματα και μ’ αρέσει να κάνω νέες αρχές. Αλλά δεν είμαι ούτε τόσο ελεύθερη ψυχικά, ούτε τόσο ανεξάρτητη ή ασταθής, ώστε να πω πως ταυτίζομαι εκεί με την Ρέγιες. Το αντίθετο. Με έλκει ακριβώς επειδή είναι διαφορετική και τη θαυμάζω που μπόρεσε να αφεθεί στη ζωή με ζωντανό το ένστικτό της.
Μιλώντας για τη συνολική πορεία σας στο χώρο, οι ρόλοι, που αναλαμβάνετε είναι δραματικοί κατά κόρον. Πόσο εύκολο είναι αυτό για έναν άνθρωπο, που "αλλάζει πρόσωπα" κάθε σεζόν;
Δραματικός σημαίνει "δρών", εκείνος που δρα πράττει, κινείται,, ψάχνει, ζητά, αντιδρά, αγωνίζεται… βάλτε όλα τα ενεργητικά ρήματα, που μπορείτε να σκεφτείτε. Είτε βαρύς, είτε ανάλαφρος είναι ένας ρόλος, οφείλεις να τον κάνεις δραστήριο. Αυτό ζητάει συμμετοχή και κόπο. Έχει όμως φοβερό ενδιαφέρον να ψάχνεις ανθρώπους και να χτίζεις χαρακτήρες. Μαθαίνεις πολλά. Εννοείται πως συχνά κουράζομαι και νιώθω απρόθυμη, αλλά έχω περιέργεια. Υπάρχουν τόσα να ανακαλύψεις.
Οι κριτικές για κάθε σας δουλειά είναι διθυραμβικές, όπως και οι εντυπώσεις από καλλιτέχνες και θεατές. Γνωρίζοντας ότι δεν τις παρακολουθείτε, θεωρείτε ότι δεν αποτελεί ελάχιστο έναυσμα ο θαυμασμός, που αισθάνονται για εσάς, ώστε να συνεχίζετε και να βελτιώνεστε;
Δεν παρακολουθώ τις κριτικές δεν σημαίνει πως δεν ακούω, δεν βλέπω, δεν μαθαίνω, κομμάτια τουλάχιστον, από τον αντίκτυπο που έχει κάθε δουλειά. Δεν σνομπάρω. Αντιθέτως. Κρατώ μεν μακριά τις εντυπώσεις των άλλων, όταν μου είναι χρήσιμο να συγκεντρωθώ, είμαι πρόθυμη δε να δεχτώ όλες τις απόψεις και τις γνώμες και να τις χρησιμοποιήσω, εάν το κρίνω εύστοχο. Ο θαυμασμός, όσο και η κακή κριτική με την κακή χρήση μπορούν, είτε να σε αναχαιτίσουν, είτε να σου δώσουν καύσιμο.
Οι θεατές της Θεσσαλονίκης σας περιμένουν ανυπόμονα τις επόμενες μέρες. Εσείς, όμως, πού αποβλέπετε επαγγελματικά για το μέλλον;
Η ''Έμμα'' θα συνεχίσει να παίζεται έως 2 Δεκεμβρίου στην Β’ Σκηνή της Οδού Κεφαλληνίας Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή κι έπειτα θα παίζω στου Λουίτζι Πιραντέλο "Να Ντύσουμε τους Γυμνούς" σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα, περίπου από μέσα Δεκέμβρη.
Συνέντευξη: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΟΥ
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: ''Έμμα'' στο Θέατρο Αυλαία
