ΕΠΙΚΑΙΡΑ

6/recent/ticker-posts

Εμμ. Κοντογιώργου & Κασσ. Τζάρτζαλου - Συνέντευξη συντελεστών του έργου "Με δύναμη από την Κηφισιά"


"Άβυσσος η ψυχή της γυναίκας" λέει ένα παλιό ρητό. Και αυτό το ρητό είναι που παίρνει ζωή μέσα από την παράσταση "Με δύναμη από την Κηφισιά" που θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν οι Θεσσαλονικείς φίλοι του θεάτρου την Δευτέρα 3/9 και την Τρίτη 4/9 στο Φεστιβάλ της Μονής Λαζαριστών. Η Εμμανουέλλα Κοντογιώργου, σκηνοθέτις και συγγραφέας θεατρικών έργων, μίλησε στην Townsendia για το περιεχόμενο της νέας παράστασης την οποία σκηνοθετεί και η οποία επικεντρώνεται στην παρουσίαση ενός μέρους της γυναικείας ψυχοσύνθεσης, αφού δίνει έμφαση στα διλήμματα μπροστά στα οποία μπορεί να βρεθούν οι γυναίκες. Επίσης, δεν παραλείπει να κάνει μια ανασκόπηση εφ΄ όλης της ύλης, μιλώντας μας για την ίδια, το χώρο της σκηνοθεσίας γενικότερα, καθώς και για τα μελλοντικά της σχέδια. Για τη συνέχεια, η ηθοποιός Κασσάνδρα Τζάρτζαλου, στο ρόλο της Φωτεινής, μιας από τις γυναίκες που διχάζονται από τα διλήμματα αυτά, μας μιλά για τον εαυτό της, την ενσάρκωση του ρόλου και το δικό της επαγγελματικό μέλλον αντίστοιχα.


Κυρία Κοντογιώργου, πως ξεκίνησε το ταξίδι σας στο χώρο του θεάματος και τι ήταν αυτό που σας ενέπνευσε να ασχοληθείτε;

Δεν ανήκω στη συχνή περίπτωση, να το θέλω δηλαδή από μικρή. Ενώ είχα αποφασίσει να μην σπουδάσω στο πανεπιστήμιο, την τελευταία χρονιά του λυκείου, ένα βράδυ πήγα στο θέατρο. Με συγκλόνισε τόσο πολύ η ενέργεια, οι ποιότητες, ο τρόπος που βίωνα μια ιστορία μέσα από το σώμα και την παρουσία των ηθοποιών, που αμέσως αποφάσισα ότι το μόνο που θέλω είναι να μπορέσω κάποτε να προκαλέσω στον άλλον μια τέτοια εμπειρία.

Σε λίγες ημέρες και πιο συγκεκριμένα στις 3 και 4 Σεπτεμβρίου, θα παρακολουθήσουμε στο Φεστιβάλ της Μονής Λαζαριστών το έργο «Με δύναμη από την Κηφισιά» του οποίου είστε σκηνοθέτις. Τι ήταν αυτό που σας παρακίνησε να αναλάβετε τη σκηνοθεσία της συγκεκριμένης παράστασης;

Μια πρακτική παράμετρος είναι ότι φέτος το φεστιβάλ στο θεατρικό κομμάτι, είναι αφιερωμένο στο ελληνικό έργο. Βρήκα την ευκαιρία λοιπόν, να ασχοληθώ με ένα από τα λίγα νεοελληνικά έργα που αγαπώ και με έχει απασχολήσει πολύ. Είναι ίσως το μόνο κείμενο που έχω διαβάσει γύρω στις δέκα φορές κι αυτό γιατί δεν έχω συναντήσει ξανά άλλο κείμενο που να προσεγγίζει με τόση αμεσότητα και αλήθεια τη γυναικεία ψυχολογία, χωρίς φτιασίδια και εξιδανικεύσεις.

Με ποιον τρόπο προσεγγίζετε σκηνοθετικά το έργο και τι μήνυμα θέλετε να βγει προς τα έξω;

Η ανάγκη μου να σκηνοθετήσω αυτό το έργο, είναι η προσέγγισή μου και το απάντησα παραπάνω. Μετά, ήθελα όλο το έργο να δίνει την εικόνα ενός επικείμενου ταξιδιού, εξ’ ου και το σκηνικό από βαλίτσες που μοιάζει έτοιμο να «φύγει» από τη σκηνή ανά πάσα στιγμή. Το μήνυμα είναι κάτι πολύ προσωπικό και αφορά τον καθένα που θα δει την παράσταση. 

Είστε η ιδρύτρια της εταιρείας θεάτρου «Σπίτι της». Τι ευελπιστείτε να πετύχετε στο χώρο της τέχνης μακροπρόθεσμα μέσα από αυτή σας την πρωτοβουλία;

Να δώσω βήμα σε νέους ανθρώπους που έχουν μια ιδιαίτερη κλίση σε αυτό να κάνουν παραστάσεις γιατί οι ευκαιρίες είναι περιορισμένες. Οι νέοι άνθρωποι είναι το μέλλον του θεάτρου και έχουν περισσότερα να πουν. Φυσικά είναι τρομερά δημιουργική η σύμπραξη νέου και παλιού αίματος και μακάρι να προκύψει κάποια στιγμή.

Ποια είναι τα πιο σημαντικά στοιχεία που θα πρέπει να διαθέτει κάποιος αν θέλει να ασχοληθεί με το χώρο της σκηνοθεσίας;

Δεν ξέρω αν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να απαντήσει σε αυτήν την ερώτηση, το έχω σπουδάσει αλλά είναι τρομερά μικρός ο χρόνος που ασχολούμαι με αυτό. Μπορώ να σας πω μόνο πως προέκυψε η ανάγκη να σκηνοθετήσω παρόλο που δεν το είχα σκεφτεί ποτέ, πάντοτε είχα μόνο την υποκριτική στο μυαλό μου. Έχω δει παραστάσεις του έργου, το έχω μελετήσει πολύ και πάντοτε απορούσα γιατί το ανεβάζουν έτσι. Έβλεπα γυναίκες να «δείχνουν» ότι είναι πλούσιες, ελαφρόμυαλες με αποτέλεσμα να χάνεται η ουσία του έργου: Μια ειλικρινής σοβαρότητα απέναντι σε αυτό που τους συμβαίνει. Έτσι προκύπτει και το χιούμορ, όταν ο ηθοποιός κατανοεί τη σοβαρότητα του κειμένου. Έτσι αποφάσισα να σκηνοθετήσω, επειδή έπιανα συνεχώς τον εαυτό μου να σκέφτεται «δε γίνεται να είναι έτσι». Αυτή πιστεύω είναι μια καλή αρχή. Μετά υπάρχουν πολλοί τομείς που πρέπει να καλλιεργηθούν αν δεν υπάρχει μια έμφυτη κλίση: η δουλειά με τους ηθοποιούς, η αισθητική αντίληψη, η δραματουργία των θεατρικών κειμένων, μέχρι και το πως μιλάει κανείς. 

Υπήρξαν στιγμές στην καριέρα σας, που δυσκολευτήκατε στην επικοινωνία με συναδέλφους σας; Αν ναι, πως τις ξεπεράσατε;

Σε αυτήν τη συνεργασία όχι, δεν υπήρξαν. Και είναι η πρώτη φορά που το λέω αυτό. Έτυχε να συνεννοηθούμε πολύ γρήγορα και να βρούμε η μια στην άλλη ένα στοιχείο που θεωρώ πια απαραίτητο για την επιτυχία μια παράστασης: Τη θέληση για αυτή τη δουλειά, χωρίς καμία ατζέντα. Πολλές φορές έχω αισθανθεί σε συνεργασίες να υπάρχει κάτι άλλο που υπερισχύει, ένα άγχος -που πολλές φορές δεν το καταλαβαίνει αυτός που το έχει να βγάλουμε χρήματα, να γίνουμε γνωστοί, ανασφάλειες κάθε είδους που είναι η αρχή του τέλους. Για εμάς αυτή η παράσταση είναι επιτυχία για πολλούς λόγους, άσχετα με το αποτέλεσμα, γιατί πετύχαμε προσωπικούς μας στόχους.     

Γνωρίζουμε πως εκτός από τη σκηνοθεσία ασχολείστε και με τη συγγραφή θεατρικών έργων. Το πρόσφατο συγγραφικό σας έργο με τίτλο «Καύσωνας» είχε μεγάλη επιτυχία και προσπαθούσε να μεταδώσει ένα πολύ ιδιαίτερο νόημα σχετικά με τη σημερινή κοινωνία και τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Χαίρομαι πολύ που ο «Καύσωνας» δοκιμάστηκε στη σκηνή αλλά πια το βλέπω σαν μια παιδική προσπάθεια, καθώς ήταν και το πρώτο έργο που έγραψα. Σαν την πρώτη τάξη του σχολείου. Φέτος θα είναι η δεύτερη χρονιά μου στην ομάδα συγγραφής του Εθνικού Θεάτρου και έχω στόχο να ασχοληθώ όλη τη χρονιά με τη συγγραφή ενός έργου, με τη βοήθεια της ομάδας. Αυτόν τον καιρό τελειώνω ένα έργο που προέκυψε την περασμένη χρονιά, με τίτλο «Αντικριστά» και το έχω προτείνει ήδη σε ένα σκηνοθέτη που αγάπησε και στήριξε πολύ το κείμενο και σε λίγο καιρό θα είμαι σε αναζήτηση θεάτρου στην Αθήνα. Ελπίζω να ανέβει, γιατί κι εγώ είμαι πολύ στενά συνδεδεμένη με αυτό το κείμενο, αισθάνομαι ότι βρήκα κάτι εκεί, έναν δικό μου τρόπο γραφής · αυτό είναι άλλωστε και αυτό που ψάχνει ένας συγγραφέας με τη γραφή του.


Κυρία Τζάρτζαλου, πως προέκυψε η υποκριτική στη ζωή σας; 

Κατά λάθος. Ευτυχώς όμως. Πριν από λίγα χρόνια άρχισα να συμμετέχω σε θεατρικές ομάδες και, σχεδόν χωρίς να το καταλάβω, το ένα έφερε τ' άλλο και βρέθηκα στη δραματική σχολή και τώρα εδώ.

Τι ήταν αυτό που σας έπεισε να συμμετάσχετε στην παράσταση «Με δύναμη από την Κηφισιά»;

Το έργο αυτό μου είχε κινήσει πολύ το ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή, για τις τόσο λεπτές ισορροπίες στις οποίες ακροβατούν οι κωμικοτραγικοί του χαρακτήρες. Και μάλιστα διαβάζοντάς το φανταζόμουν τι ωραία που θα ήταν να παίξω κάποια στιγμή σε κάποιο ανέβασμά του, οπότε όταν έγινε η πρόταση, ήταν τέτοια η χαρά που δε  χρειαζόταν δεύτερη σκέψη.

Με ποιον τρόπο θα προσεγγίσετε το ρόλο της Φωτεινής; Ποια είναι η Φωτεινή;

Με αλήθεια και φαντασία, τι άλλο; Την αλήθεια που αποκαλύπτεται μέσα από το ίδιο το κείμενο και τη φαντασία πάνω σε έναν τόσο εμμονικό χαρακτήρα όπως αυτόν της Φωτεινής. Η Φωτεινή είναι ένας άνθρωπος που το νευρικό του σύστημα έχει χτυπήσει κόκκινο και υποφέρει. Από έμμονες ιδέες και φοβίες. Η Φωτεινή  δρα κόντρα ακριβώς σ’ αυτά που  λέει. 

Υπήρξαν δυσκολίες στην ερμηνεία του χαρακτήρα;

Φυσικά. Υπάρχει σ’ αυτό το έργο η παγίδα να παίξεις αυτά που λέγονται κι όχι αυτά που αποσιωπούνται. Κι έτσι ο κίνδυνος να καταλήξεις σε σάχλες είναι μεγάλος. Αυτό που κέρδισα μέσα από αυτή τη μελέτη είναι να εμπιστεύομαι τις λέξεις και να μην τις παραβιάζω κι έτσι να χαίρομαι τη στιγμή που μου αποκαλύπτονται. 

Πιστεύετε πως το θέμα του έργου είναι αντιπροσωπευτικό των σημερινών σχέσεων μεταξύ των ζευγαριών;

Σίγουρα ναι. Ίσως και ακόμη πιο αντιπροσωπευτικό από όταν γραφόταν το έργο. Προσωπικά γνωρίζω ανθρώπους που είναι ακριβώς όπως και οι χαρακτήρες του έργου και αντιμετωπίζουν αυτά τα προβλήματα. Και γι’ αυτό παραμένει αναλλοίωτο αυτό το έργο. Γιατί όσα και να πετύχουν οι άνθρωποι σε επίπεδο σπουδών, καριέρας και κοινωνικής καταξίωσης, το να πετύχεις μια υγιή ανθρώπινη ερωτική σχέση θα είναι πάντοτε το δυσκολότερο επίτευγμα για τον άνθρωπο και ειδικά στην εποχή υπερπληροφόρησης και της εικονικής πραγματικότητας που ζούμε που  μας καθιστά πανικόβλητους και χαμένους μέσα στις τόσες επιλογές. Αυτές οι γυναίκες ψάχνουν την ελευθερία τους με γνώμονα τη  σχέση τους με τους άντρες, η  ελευθερία όμως είναι πρωτίστως προσωπική επιλογή πιστεύω.


Τι κερδίζετε μέσα από τη δουλειά σας;

Χαρά.

Τα δικά σας μελλοντικά επαγγελματικά σχέδια;

Αυτό το διάστημα εκτός από το "Με δύναμη από την Κηφισιά", βρίσκομαι σε πρόβες και  για ένα άλλο νεοσύστατο θεατρικό έργο με κεντρικό θέμα τη μάστιγα του ίντερνετ που  θα ανέβει από τον Οκτώβριο στην Αθήνα.

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο των καλλιτεχνών και εστάλησαν από τις ίδιες.

Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: "Με δύναμη από την Κηφισιά" από την Εταιρεία Θεάτρου "Σπίτι Της"