Στην κεντρική Ελλάδα και συγκεκριμένα στο τελείωμα της θεσσαλικής πεδιάδας, συναντάμε ένα τα πιο εντυπωσιακά μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς στον κόσμο. Βράχοι, φύση, ιστορία συνθέτουν το σκηνικό και ένα απέραντο δέος κατακλύζει τον επισκέπτη μόλις αντικρίσει τα Μετέωρα.
Σύμφωνα με γεωλόγους στην περιοχή εκβάλλει αρχικά ένας μεγάλος ποταμός, τα νερά του οποίου μεταφέρουν πέτρες και άλλα υλικά. Στη διάρκεια του χρόνου συμβαίνουν ποικίλες γεωλογικές μεταβολές, με αποτέλεσμα η περιοχή της Θεσσαλίας να μετατραπεί σε λίμνη. Στη συνέχεια δημιουργείται το άνοιγμα το Τεμπών, τα νερά εκβάλλουν στο Αιγαίο και η θεσσαλική πεδιάδα έρχεται πάλι στην επιφάνεια. Πριν από δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, παράλληλα με την δημιουργία των Άλπεων, αποσπώνται όγκοι βράχων από την οροσειρά της Πίνδου και ανάμεσά τους σχηματίζεται ο ποταμός Πηνειός. Οι ισχυροί άνεμοι και οι βροχοπτώσεις διαβρώνουν τους βράχους και αποκτούν την σημερινή τους μορφή.
Στους θεόρατους αυτούς βράχους καταφεύγουν άνθρωποι από τις επιδρομές της γύρω περιοχής αλλά και ερημίτες που αποζητούν την ψυχική γαλήνη και την επαφή με τον Θεό μέσα από την προσευχή. Οι βράχοι αρχίζουν να κατοικούνται από μοναχούς γύρω στο 950 - 970 μ.Χ. Αρχές του 1000 μ.Χ., ιδρύεται η Σκήτη του Αγίου Πνεύματος, ακολουθεί η ίδρυση της Σκήτης της Μεταμορφώσεως και το 1150 - 1160 μ.Χ. ιδρύεται η Σκήτη των Σταγών ή "Δούπιανη". Στις αρχές του 12ου αιώνα, στα Μετέωρα εγκαταστάθηκε μία πολιτεία ασκητών με κέντρο το ναό της Θεοτόκου, όπου συναθροίζονται οι μοναχοί για να προσευχηθούν και να συζητήσουν τα προβλήματά τους. Στα μέσα του 14ου αιώνα δημιουργείται η Ι. Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος από τον Όσιο Αθανάσιο, ο οποίος δίνει στο μεγάλο βράχο το όνομα Μετέωρο. Χάρη σε αυτόν τότε ονομάζονται σήμερα όλοι οι βράχοι Μετέωρα.
Τον 14ο – 15ο αιώνα, στην περιοχή αρχίζει να ακμάζει ο μοναχισμός και δημιουργούνται πολλά μοναστήρια (ο αριθμός τους τότε φτάνει τα 24). Οι πρώτοι μοναχοί αναρριχώνται στους βράχους με σκαλωσιές που τις στηρίζουν σε δοκάρια μέσα στους βράχους, χρησιμοποιώντας αργότερα ανεμόσκαλες και δίχτυ, ενώ στις αρχές του 20ου αιώνα κατασκευάζουν σκάλες. Μετά τον 17ο αιώνα λόγω ληστρικών επιδρομών αρχίζουν να παρακμάζουν κάποιες από τις μονές. Σήμερα είναι επισκέψιμες 6 από τις μονές (Ιερά Μονή Μεγάλου Μετεώρου (ή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος), Ιερά Μονή Βαρλαάμ, Ιερά Μονή Αγίου Στεφάνου, Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος, Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Αναπαυσά, και η Ιερά Μονή Ρουσάνου. Οι μονές της Αγίας Τριάδος και της Μεταμορφώσεως έχουν αναστηλωθεί.
Οι μονές των Μετεώρων έχουν ανακηρυχθεί από την Ουνέσκο ως μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς χάρη στην βυζαντινή αρχιτεκτονική τους και το πανέμορφο φυσικό τοπίο που τις περιβάλλει. Κάθε μονή είναι ξεχωριστή. Οι μονές είναι σαν να αιωρούνται πάνω στους γιγάντιους βράχους, οι οποίοι είναι σαν έργα τέχνης καθώς έχουν σμιλευτεί με διαφορετικό τρόπο με την πάροδο του χρόνου. Οι περισσότερες προσεγγίζονται ως ένα σημείο με το αυτοκίνητο και στη συνέχεια ακολουθούν σκαλάκια, δύσκολες ανηφόρες αλλά και στενά βραχώδη σοκάκια που μοιάζουν με σπηλιές... Το τοπίο, καθώς ανηφορίζετε στις μονές, είναι εκθαμβωτικό και αξίζει τον κόπο... Το πιο εντυπωσιακό όμως θέαμα θα το συναντήσετε στη μονή Αγίας Τριάδος, από όπου θα απολαύσετε την πανοραμική θέα όλης της πόλης με τα επιβλητικά βράχια να ξεπροβάλλουν και από τις 2 μεριές...
Η πόλη της Καλαμπάκας βρίσκεται περικυκλωμένη από τους θεόρατους βράχους. Καθώς διασχίζετε τον κεντρικό δρόμο ξεπροβάλλει από κάθε γωνιά ένας βράχος διαφορετικού σχήματος και ομορφιάς που σας υπενθυμίζει πόσο θαυματουργός είναι ο κόσμος και η φύση...
Η πόλη της Καλαμπάκας βρίσκεται περικυκλωμένη από τους θεόρατους βράχους. Καθώς διασχίζετε τον κεντρικό δρόμο ξεπροβάλλει από κάθε γωνιά ένας βράχος διαφορετικού σχήματος και ομορφιάς που σας υπενθυμίζει πόσο θαυματουργός είναι ο κόσμος και η φύση...
