ΕΠΙΚΑΙΡΑ

6/recent/ticker-posts

Γωγώ Τσακογιάννη: Δεν υπάρχει δυσκολότερη μάχη από το να βλέπεις το τέρας σου κατάματα


Γωγώ Τσακογιάννη. Για κάποιους μπορεί να είναι μια ακόμη νικήτρια σε μια άνιση μάχη. Για τους περισσότερους είναι μια γυναίκα μαχόμενη με τον ίδιο της τον εαυτό που καταφέρνει μέσα από το βιβλίο της να μοιράσει απλόχερα τα δικά της μηνύματα, δίνοντας ανάσες σωτηρίας σε απλούς-καθημερινούς ανθρώπους.

Πείτε μας αρχικά για ποιο λόγο αποφασίσατε να συγγράψετε το συγκεκριμένο βιβλίο;

Από μικρή μου άρεσε πολύ η συγγραφή, αλλά και η επικοινωνία με τις γυναίκες και να μοιράζομαι μαζί τους τις εμπειρίες μου. Ο λόγος που γράφω είναι για να ξεσηκώνω τις γυναίκες.

Κρίνετε ότι ήταν μια εύκολη διαδικασία για εσάς; Υπήρχαν κάποια σημεία που σας δυσκόλεψαν;

Μου ήταν πάρα πολύ εύκολο σαν διαδικασία, το να γράψω το βιβλίο μου. Αναφέρεται φυσικά στην περιπέτεια της υγείας μου, πριν έντεκα χρόνια, όταν είχα διαγνωσθεί με καρκίνο του μαστού. Μου είχε βγει σαν χείμαρρος. Το καλοκαίρι που μας πέρασε, ένιωσα την ανάγκη να επικοινωνήσω όλα αυτά που βίωσα. Είχε ωριμάσει μέσα μου η σκέψη. Ήταν ελάχιστες οι φορές που χρειάστηκε να σβήσω κάτι.

Το βιβλίο σας παρουσιάζεται ως "βίβλος αισιοδοξίας". Για ποιο λόγο πιστεύετε συνέβη αυτό;

Αρχικά ο καρκίνος σαν λέξη μας οδηγεί αυτόματα σε μια ημερομηνία λήξης. Έτσι ακριβώς ένιωσα και εγώ αμέσως μετά τη διάγνωσή μου. Σκέφτηκα πως "τώρα θα πεθάνω". Ευτυχώς σήμερα δεν είναι έτσι τα πράγματα μιας και ο καρκίνος του μαστού θεωρείται ιάσιμος. Το βιβλίο μου βγήκε με πολύ κέφι. Ακόμη και η περιγραφή μου, σχετικά με τη διαδικασία των χημειοθεραπειών, που χρειάστηκε να κάνω προκαλεί γέλιο στους αναγνώστες. Έχω πολύ χιούμορ και αυτοσαρκασμό. Μια γυναίκα που παλεύει ή έχει νικήσει τον καρκίνο του μαστού ή ακόμη και αν δεν σχετίζεται με αυτή τη νόσο, διαβάζοντας το βιβλίο μου, θα αντιληφθεί τη χαρά της ζωή που επικοινωνώ. Σημασία έχει να προχωράμε παρακάτω.


"Η ζωή δεν τελειώνει μπροστά σε έναν καρκίνο, πόσο μάλλον ο έρωτας". Μιλήστε μας για αυτό.

Μα καλά είναι δυνατόν να τελειώνει ποτέ; Ο έρωτας είναι ατελείωτος και δεν έχει και φύλο. Μετά τον καρκίνο του μαστού, η όλη διαδικασία, μου έδωσε τη διάθεση και τη δύναμη να δω καλύτερα τη ζωή μου και μετά από κάποια χρόνια ερωτεύτηκα έναν άνδρα, αφού είχα χωρίσει με τον προηγούμενο, που ομολογώ πως με στήριξε πολύ στα δύσκολα. Ο καρκίνος δεν είναι εμπόδιο στον έρωτα. Πολλές γυναίκες θεωρούν πως είναι ικανός να σταθεί εμπόδιο στο να ερωτευτούν. Δεν είναι έτσι γιατί ούτε τη θηλυκότητά σου μπορείς να χάσεις, ούτε τη διάθεσή σου για ζωή και έρωτα. Θεωρώ πως οι άνθρωποι είμαστε ερωτικά πλάσματα. Ο καρκίνος του μαστού δεν είναι ικανός να σου στερήσει τη ζωή, ακόμη και τον έρωτα. Θέλω να δώσω δύναμη στις γυναίκες και να τις πως πως η ζωή δεν τελειώνει μπροστά σε έναν καρκίνο. Δεν μου λέει κάτι αν αλλάξει το σώμα μας. Δε σταμάτησα να ζω τη ζωή γιατί δεν παραιτείσαι από τη ζωή. Αν παραιτηθείς δε μεταδίδεις τίποτα. Όταν σου συμβεί το αναπάντεχο, επανεξετάζεις πολλά πράγματα. Πίστευα πως θα ζήσω για πάντα, αλλά δεν το είχα καταλάβει μέχρι που νόσησα και το αντιλήφθηκα. Ένα "τώρα" έχουμε και ένα όμορφο "τώρα" θα μας οδηγήσει σε ένα καινούριο "τώρα" που έχουμε μάθει να αποκαλούμε αύριο.

Αυτοαποκαλείστε σταθερά ασταθής θέλοντας να ζήσετε δέκα ζωές σε μία. Είναι κάτι που θεωρείτε πως είναι εφικτό;

Δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Εγώ ήθελα να ζήσω δέκα ζωές σε μία. Μου αρέσει που έχω ταξιδέψει και μέσα από ανθρώπους. Δεν μου αρέσει να καραβοτσακίζω και να καραβοτσακίζομαι. Από πάντα είχα την τάση να ζήσω δέκα ζωές σε μία. Ναι, είμαι σταθερά ασταθής. Δεν θεωρώ ότι κάνω το σωστό ή το λάθος, απλώς με ακούω και με αγαπάω.

Τι ήταν αυτό που φοβηθήκατε περισσότερο; Το έχετε εντάξει στο βιβλίο σας;

Φοβήθηκα ότι θα πεθάνω. Δεν ήμουν καθόλου προετοιμασμένη για αυτό. Ήξερα ότι δε θα ζω για πάντα. Ξαφνικά μετά τα σαράντα μού ανακοίνωσαν ότι έχω καρκίνο και φοβήθηκα ότι θα πεθάνω. Πάλεψα να συμβιβαστώ με αυτή την ιδέα. Με βοήθησε πολύ ένας ψυχίατρος τον οποίο τον είχα ρωτήσει αν θα πεθάνω και εκείνος μου απάντησε: "βεβαίως θα πεθάνεις". Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα πως οι δικοί μου ξέρουν ότι θα πεθάνω και το έχουν πει στο γιατρό. Συνέχισε λέγοντας: "δε σου είπα πως θα πεθάνεις από καρκίνο, αλλά όπως θα πεθάνουμε όλοι, σημασία έχει το πώς θα ζήσεις μέχρι να πεθάνεις". Δε συμβιβάζεσαι με την ιδέα του θανάτου γιατί η ζωή είναι πολύ γλυκιά.

Σε μια συζήτηση που είχαμε πριν από λίγο καιρό, μου είπατε ότι το βιβλίο δεν απευθύνεται μόνο σε γυναίκες, που αντιμετώπισαν τον καρκίνο του μαστού. Αντίθετα απευθύνεται και σε κακοποιημένες γυναίκες. Πώς προκύπτει αυτό;

Δεν περιορίζομαι μόνο στον καρκίνο του μαστού, κάνω και άλλες αναφορές. Θυμάμαι όταν έκανα τις χημειοθεραπείες, είχαμε πιάσει κουβέντα με τις υπόλοιπες γυναίκες και η κάθε μία έλεγε τα απωθημένα της. Η μία έλεγε για την πεθερά της, η άλλη για την κακοποίηση που δέχονταν από το σύζυγό της και άλλα παρόμοια. Εκεί κατάλαβα πως πολλές φορές οι γυναίκες στην προσωπική τους ζωή κακοποιούνται με διάφορους τρόπους και το κρύβουν. Για αυτό το σκοπό, σύντομα θα δημιουργηθεί ο σύλλογος "Μ' αγαπώ" που θα σχετίζεται με την κακοποίηση των γυναικών. Πιστεύω πως εμείς θα αλλάξουμε αυτές τις καταστάσεις. Ο σκοπός είναι "μία για όλες και όλες για μία".


Τι θα συμβουλεύατε στις γυναίκες που έχουν διαγνωσθεί πρόσφατα με καρκίνο του μαστού;

Θα τι συμβούλευα να μην το βάλουν κάτω και να το παλέψουν. Η επιστήμη έχει προχωρήσει απίστευτα. Μην σταματήσετε να ζείτε όπως πριν εκτός και αν είναι τοξική η ζωή σας. Μην το βάζετε κάτω. Εάν η ζωή σας δεν είναι αυτό που θα θέλατε, αλλάξτε την. Κάντε την επανάστασή σας και θα ευλογείτε τον καρκίνο. Ο καρκίνος έρχεται για να μας δώσει ένα μάθημα.

Πιστεύετε ότι υπάρχει δυσκολότερη μάχη στη ζωή από το να παλεύεις με αντίπαλο τον εαυτό σου;

Δεν υπάρχει δυσκολότερη μάχη από το να βλέπεις το τέρας σου κατάματα. Μέχρι να πεθάνουμε δε θα μπορέσουμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Ας προσπαθήσουμε να μην δικαιολογούμαστε. Η ζωή είναι δώρο, ζήστε την. Να κάνετε καινούριες αρχές. Η αυτογνωσία βοηθάει πολύ.

Συνέντευξη: ΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ

Για περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: Παρουσίαση βιβλίου της Γωγώς Τσακογιάννη