Λόγω της συμπλήρωσης των έντεκα χρόνων από το θάνατο του, σκέφτηκα να μιλήσω για το πώς ήταν μέσα από τα δικά μου μάτια ένας ζωντανός θρύλος. Ένας άνθρωπος που ποτέ δεν πρόκειται να ξεχάσω, γιατί του χρωστάω ευγνωμοσύνη για όλα όσα κατάφερα να κάνω μέχρι σήμερα. Είναι δύσκολο να μιλήσω για αυτόν σε βαθμό παρελθόντος. Ακόμη και τώρα δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι δεν υπάρχει. Δεν θέλω να το συνειδητοποιήσω. Ο μέγιστος αυτός άνθρωπος, ηθοποιός καλλιτέχνης δεν είναι άλλος από τον Σωτήρη Μουστάκα.
Σάββατο μεσημέρι. Κάπου στο κέντρο της Αθήνας με την παρέα μου. Τυχαία στα χέρια μου πέφτει μία εφημερίδα... ''Αναζήτηση βοηθητικού ηθοποιού για θίασο στο θέατρο Δελφινάριο'' Ο τίτλος της παράστασης "Σιμητιτανικός"
θα πάω, λέω και όλοι γελάνε. Σιγά μην τα καταφέρεις, μου απαντούν. Δεν χάνω χρόνο και αμέσως καλώ κρυφά τον αριθμό που υπάρχει στην αγγελία. Δεν είμαι φοιτώ σε καμία σχολή, δεν έχω εμπειρία ούτε καν από κάποια σχολική θεατρική παράσταση και όμως η θέληση μου με οδηγεί. Πολύς κόσμος; Τρομαγμένος ανεβαίνω στην επιβλητική σκηνή του θεάτρου. Σε πολύ λίγο χρόνο έρχεται η σειρά μου. Τι μας ετοιμάσατε, με ρωτάει μια κυρία. Τίποτα θα θέλατε να κάνω κάτι συγκεκριμένο; τις απαντώ. Η απάντησή της μου κόβει τα πόδια... Πάρτε αυτό το κείμενο και δραματοποιήστε το. Ξεκινάω, κάνω τον καραγκιόζη χωρίς να με ενδιαφέρει αν με πάρουν ή αν πέτυχα, σκέφτομαι να το δω ως εμπειρία. Καθ' όλη τη διάρκεια που παίζω ακούγεται ένα δυνατό γέλιο, το οποίο μου είναι αρκετά γνώριμο. Τελειώνω. Στην πλατεία του θεάτρου λαμπυρίζει ένα μικρό φως το οποίο ίσα που φαίνεται. Περιμένω να ακούσω την ατάκα "θα σας ενημερώσουμε" όπως άκουσα να λένε στα παιδιά που παρουσίαζαν τη δουλειά τους πριν από εμένα.
"Μπράβο σου. Είχα καιρό να γελάσω έτσι" ακούγεται μια φωνή που πλησιάζει όλο και περισσότερο στη σκηνή. "Πόσο είσαι μικρέ;" Δεκαοχτώ, του απαντάω και αρχίζω να παγώνω γιατί ξεχωρίζω μέσα στο ημίφως τον άνδρα που μου μιλάει. "Συγχαρητήρια, τα πήγες πολύ καλά. Τι έγινε και με κοιτάζεις έτσι; Εντάξει μόνο η μαμά μου με θεωρούσε όμορφο παιδί όλοι οι άλλοι μπα. Επειδή δεν νομίζω να συνεννοηθούμε θα σας ενημερώσουμε." Δεν ξέρω τι να κάνω. Να χαρώ που αυτός που μου έδωσε τα συγχαρητήρια και τον έκανα να γελάσει είναι ο Σωτήρης Μουστάκας ή να βάλω τα κλάματα που άκουσα αυτή την ατάκα σε μετάφραση δεν μας κάνετε; Τον ευχαριστώ και με το κεφάλι κάτω φεύγω από τη σκηνή. Τον ηθοποιό δεν τον κάνουν οι σχολές, ο ηθοποιός γεννιέται με το μικρόβιο της υποκριτικής. Ή το έχεις ή δεν τον έχεις και εσύ είσαι γεννημένος θεατρίνος. Αύριο μην αργήσεις ξεκινάς πρόβες.
Ένας άνθρωπος που το μόνο που είχε να δώσει ήταν απλόχερα το χαμόγελό του και τη βοήθειά του. Θα πας να βγάλεις σχολή ο κόσμος είναι κακώς θα σε φάνε. Θα κάνουμε μαζί όσο μπορούμε προετοιμασία μα πουθενά δεν θα πεις ότι ήμουν εγώ. Τόσο ταπεινός. Πολλές φορές στα καμαρίνια τον έβλεπα με το κεφάλι κάτω. Όταν με έβλεπε αμέσως έλαμπε το πρόσωπό του, με εκείνο το χαμόγελό του. Μην ανησυχείς μικρέ ακόμη είναι νωρίς. Θα καταλάβεις με τον καιρό πως όσο η ψυχή μας και αν πονάει, έχουμε υποχρέωση να κάνουμε τον κόσμο να γελάει. Δεν έχεις το δικαίωμα να δει κανείς το δάκρυ σου. Όσο και να ουρλιάζει η ψυχή σου. Πόσο δίκαιο είχε.
Ο μεγάλως αυτός διδάσκαλος αλλά και μέγα ηθοποιός γεννήθηκε στην Λεμεσό της Κύπρου το 1940. Αναγνωρίστηκε αμέσως το ταλέντο του και πολύ νωρίς στέφθηκε με τον τίτλο του καλύτερου κωμικού της χώρας. Στην κατοχή του είχε τρία βραβεία. Με πληθώρα κινηματογραφικών, θεατρικών άλλα και τηλεοπτικών ταινιών όπως και με πολλές βιντεοκασέτες στο ενεργητικό του, στην χρυσή δεκαετία του 80. Επί πολλά έτη παντρεμένος με την ηθοποιό Μαρία Μπονέλου. Οι δυο τους άλλαξαν το κατεστημένο που ήθελε να χωρίζουν τα ζευγάρια στην show biz και έμειναν μαζί ως το τέλος της ζωής τους μιας και η Μαρία Μπονέλου ακολούθησε τον αγαπημένο της Σωτήρη, λίγο μετά τον θάνατό του.
Η είδηση που άκουσα στην τηλεόραση με έκανε να παγώσω. Πέθανε ο Σωτήρης Μουστάκας από λοίμωξη του αναπνευστικού. Ο μεγάλος κωμικός έδινε τη δική του μάχη με το καρκίνο. Δεν τα κατάφερε. Ο κόσμος πολύς στο κοιμητήριο του Χαλανδρίου.
Αποχαιρετήσαμε τον μεγάλο ηθοποιό για το μεγάλο του ταξίδι λίγο καιρό μετά τα γυρίσματα της τελευταίας κινηματογραφικής του ταινίας του EL GRECO. Τον καμαρώσαμε στην ταινία μετά θάνατο. Πόσο άδικα παιχνίδια παίζει η ζωή.
Μέσα από τις ταινίες του θα μεγαλώσουν πολλές γενιές Ελλήνων κάνοντας αυτό που μου είχε πει τότε στα καμαρίνια. Πρέπει να δίνουμε στο κόσμο το γέλιο. Αρκετές γενιές ηθοποιών θα δουλέψουν την υποκριτική του, διότι άφησε πίσω του την κληρονομιά του τα, έργα του. Δεν είναι τυχαίο ότι κωμικούς σαν τον Σωτήρη Μουστάκα δεν θα ξαναδούμε πότε.
Καλή αντάμωση μεγάλε Σωτήρη Μουστάκα
Σύνταξη: ΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ
