ΕΠΙΚΑΙΡΑ

6/recent/ticker-posts

Νίκος Καζαντάκης: Το άκρον άωτον της ελληνικής πεζογραφίας



Και ποιος δεν έχει έστω ακουστά τον Νίκο Καζαντζάκη, έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες πεζογράφους του 20ού αιώνα. Με μια μακραίωνη και αξιομνημόνευτη πορεία στο χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας και δημοσιογραφίας, αποτέλεσε σημείο αναφοράς του 20ού αιώνα και τα έργα του αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη μέχρι σήμερα.

Ο Νίκος Καζαντζάκης γεννήθηκε το 1883 στο Καντιγιέ (σημερινό Ηράκλειο) της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, και από νωρίς επέδειξε την αγάπη του για την μόρφωση. Η αγάπη του αυτή τον οδήγησε να σπουδάσει νομικά στην Αθήνα κερδίζοντας τον τίτλο του διδάκτορα με άριστα.

Το 1906 αρχίζει να αναδύεται το λογοτεχνικό του ταλέντο, με πρώτα έργα του το μυθιστόρημα «Όφις και κρίνος», έπειτα το έργο «Η αρρώστια του αιώνος» και τέλος το θεατρικό έργο «Ξημερώνει», ενώ παράλληλα αξιόλογη ήταν και η δημοσιογραφική του πορεία καθώς αρθρογραφούσε σε πλήθος ελληνικών εφημερίδων όπως την «Ακρόπολις», τον «Ελεύθερο Λόγο», τον «Ελεύθερο Τύπο» και την «Καθημερινή». Το 1907 αποφασίζει να φύγει στο Παρίσι για μεταπτυχιακές σπουδές, ενώ κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων ο Καζαντζάκης δήλωσε το ενδιαφέρον του να γίνει εθελοντής, αλλά τελικώς κατέληξε στο γραφείο του Ελευθερίου Βενιζέλου.

Ο λογοτέχνης ταξίδεψε πολύ στην ζωή του. Επισκέφθηκε σχεδόν όλη την Γηραιά ήπειρο, αλλά και πολλές ακόμα χώρες της υφηλίου και συναντήθηκε με αξιόλογες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, όπως τον Σίγμουντ Φροϋντ, ενώ πήρε συνεντεύξεις και από αμφιλεγόμενες για την εποχή προσωπικότητες, όπως τους δικτάτορες Μπενίτο Μουσολίνι και τον Πρίμο ντε Ριβέρα. Σταθμός στην καριέρα του, υπήρξε η μετουσίωση του έργων του «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» και «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», σε κινηματογραφικές παραγωγές.


Ένα επίσης αξιόλογο στοιχείο σχετικά με την πορεία του, ήταν ο ηγετικός του ρόλος στην δημιουργία της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών η οποία ιδρύθηκε το 1934 και της οποίας διετέλεσε πρώτος πρόεδρος κατά την περίοδο 1945 – 1948.

Η υγεία του μεγάλου λογοτέχνη αρχίζει να κλονίζεται σοβαρά την δεκαετία του 1950, όταν του διαγιγνώσκεται πως έχει προσβληθεί από λευχαιμία. Τελικά καταλήγει στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας την 26η Οκτωβρίου 1957 σε ηλικία 74 ετών. Ετάφη στην Τάπια Μαρτινέγκο, πάνω στα βενετσιάνικα τείχη τού Ηρακλείου καθώς λόγω του προηγούμενου, έντονα επεισοδιακού παρελθόντος του με την Ορθόδοξη Εκκλησία, αυτή δεν επέτρεψε την ταφή του σε ορθόδοξο νεκροταφείο. Πάνω στον τάφο του μεγάλου λογτέχνη, χαράχτηκε, όπως το επιθυμούσε, το πασίγνωστο ρητό «Δεν ελπίζω σε τίποτα. Δεν φοβάμαι τίποτα. Είμαι λέφτερος».


Ο Νίκος Καζαντζάκης αποτέλεσε μια αξιόλογη προσωπικότητα του 20ού αιώνα που δίχασε την ελληνική κοινωνία της εποχής. Μέχρι σήμερα, τα έργα του αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη για την ελληνική πεζογραφία και αξίζει σίγουρα να διαβαστούν από τους ενδιαφερόμενους.

Σύνταξη: ΜΑΡΙΑ ΣΜΗΝΑ

Πηγές φωτογραφιών: Κεντρική: aftodioikisi.gr, «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά»: greekbooks.gr, «ο Χριστός ξανασταυρώνεται»: greekbooks.gr, «Δεν ελπίζω τίποτα δεν φοβάμαι τίποτα είμαι λέφτερος»: pinterest.gr