‘Life is a fairytale’, ή αλλιώς ‘ζωή σαν παραμύθι’… Στην ζωή όπως και στα παραμύθια συγκρούονται το καλό με το κακό. Σημασία έχει να μπορείς να ξεφεύγεις από το κακό με κάθε τρόπο, κάτι που δεν είναι πάντα εφικτό… Μετά από αυτές τις σκέψεις που μου δημιούργησε ο τίτλος της παράστασης, όταν τον πρωτοείδα, θέλησα να επικοινωνήσω με τη σεναριογράφο και πρωταγωνίστρια της παράστασης, Γλύκα Στόιου για να μου μιλήσει για την δραματική μαύρη κωμωδία, ‘Life is a fairytale, που θα παρουσιαστεί προσεχώς στο θέατρο Αθήναιον…
Γράφετε και παίζετε στο Life is a fairytale, μια δραματική μαύρη κωμωδία. Τι είδους προβληματισμούς εγείρει η παράσταση;
Οι “προβληματισμοί” είναι μια λέξη πολύ σοβαρή που δε νομίζω ότι ταιριάζει με την παράσταση. Πρόκειται για έναν ανάλαφρο μονόλογο με έντονα κωμικά στοιχεία και κάμποσες στιγμές δραματικές, πασπαλισμένες με μαύρο χιούμορ, καθότι η ηρωίδα μου τα αφηγείται όλα από τον άλλο κόσμο. Παίζω την Κατερίνα, αλλά παράλληλα παίζω τη γιαγιά της, το αμόρε της γιαγιάς της, τη θεία της την πόρνη, την αδερφή της, τη μάνα της και τον πατέρα της, την πεθερά της, τον άντρα της, καυτηριάζοντας την προαιώνια ψευδαίσθηση της γυναίκας που αναζητά έναν “πρίγκιπα” να τη σώσει από τα δεινά της ζωής της, αλλά στο τέλος καταλήγουν και οι δύο με περισσότερα δεινά...
Πιστεύετε ότι η ζωή είναι σαν παραμύθι; Επικρατεί το καλό στο τέλος;
Ναι, πιστεύω ότι η ζωή είναι σαν τα παραμύθια που μου αφηγούνταν η γιαγιά μου η Ελένη, που ήταν όλα σκοτεινά και αρκετά από αυτά δεν είχαν καλό τέλος. Το παραμύθι με το “καλό τέλος” είναι χαρακτηριστικό της εποχής μας που όλα θέλουμε να τα παρουσιάζουμε σε μας και τους γύρω μας ωραιοποιημένα και χρυσοσκονισμένα. Αν διαβάσετε παραδοσιακά παραμύθια ή ακόμα και τα παραμύθια των αδερφών Γκριμ για παράδειγμα, θα δείτε πως το τέλος σε αρκετές περιπτώσεις είναι... απρόβλεπτο, όπως και η ίδια η ζωή. Έτσι είναι και το τέλος της Κατερίνας από την παράστασή μας: κωμικοτραγικά απρόβλεπτο.
Η πρωταγωνίστρια είναι “στρίγγλα”. Πιστεύετε ότι κάθε γυναίκα κρύβει μία στρίγγλα μέσα της;
Φυσικά και όχι. Δεν είναι όλοι άνθρωποι ίδιοι, είμαστε όλες και όλοι γοητευτικά διαφορετικοί. Η “στρίγγλα” είναι μια λέξη βίαιη, υποδηλώνει την κακιά και δύστροπη γυναίκα. Η επιθετικότητα όμως προκύπτει όταν κάτι μας ενοχλεί, όταν κάτι θέλουμε να το αλλάξουμε και δεν ξέρουμε πώς. Δεν έχει σημασία αν είμαστε άντρας ή γυναίκα, παιδί ή ενήλικας, από την Ελλάδα ή από άλλη χώρα. Το γιατί προέκυψε η λέξη “στρίγγλα” για τη γυναικεία επιθετικότητα νομίζω ότι είναι αυτονόητο: ήταν τόσα πολλά αυτά που καταπίεζαν τη γυναικεία ψυχοσύνθεση ανά τους αιώνες. Η καταπίεση κάποια στιγμή θα μετουσιωθεί σε επίθεση.
Το έργο απευθύνεται μόνο σε γυναίκες;
Η παράσταση απευθύνεται σε άντρες και γυναίκες όλων των ηλικιών – αρκεί να είναι από 13 ετών και πάνω. Είναι ένας γυναικείος μονόλογος που σατιρίζει τα καλώς και τα κακώς κείμενα και των δύο φύλων μέσα από το καλλιτεχνικό φίλτρο το δικό μου και της σκηνοθέτριάς μου που είναι μια νέα γυναίκα από την Πολωνία.
Τον τελευταίο καιρό μένετε στην Ιταλία: Εντοπίζετε ομοιότητες ή διαφορές ανάμεσα στο Ιταλικό και το Ελληνικό θέατρο;
Η πρώτη κουβέντα που μου λένε όλοι οι Ρωμαίοι θεατρίνοι που γνωρίζω κατά καιρούς είναι πως το θέατρο στη Ρώμη… πεθαίνει λόγω της γαστρονομικής κουλτούρας που υπερτερεί. Είδα πολύ θέατρο τον τελευταίο χρόνο που δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά στην Ιταλία, έκανα και την παράσταση Life Is A Fairytale και δε θα συμφωνήσω μαζί τους. Κατ' αρχάς, ο κόσμος πηγαίνει στο θέατρο. Παρόλο που η παράσταση ήταν αγγλόφωνη, είχαν εξαντληθεί όλα τα εισιτήρια. Παρακολούθησα αξιόλογες παραγωγές σε ορισμένους χώρους, είδα και προχειροδουλειές σε κάποιους άλλους. Όπως ακριβώς κι εδώ. Προσπαθούν να βγάλουν από το κουκούτσι αμύγδαλο και τα χρήματα που επενδύουν είναι περιορισμένα, όπως ακριβώς κι εδώ. Σε κάθε γωνιά του δρόμου, θα δεις κι ένα θέατρο να ξεπροβάλλει, όπως ακριβώς και στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη. Εκεί είναι ακριβότερα τα εισιτήρια - αν και κάνουν προσφορές στους θεατές - και δε δουλεύουν σεζόν. Όλες οι παραγωγές ανεβαίνουν για λίγες μόνο παραστάσεις - σερί μέρες, όχι σε εβδομαδιαία βάση - ενδεχομένως να κάνουν τουρνέ και σε άλλες πόλεις της Ιταλίας. Έχει τύχει να παρακολουθήσω σε ένα θέατρο 6 παραγωγές μέσα σε δύο βδομάδες στην ίδια σκηνή. Θα ήθελα ωστόσο να παρατηρήσω, πως η ελληνική θεατρική σκηνή είναι από τις καλύτερες και τις πιο ενδιαφέρουσες του κόσμου.
Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;
Θα κάνουμε περιοδεία στην Αλάσκα τον Ιούνιο με το έργο μου Δον Κιχώτες, διασκευή του Δον Κιχώτη του Θερβάντες, σε σκηνοθεσία δική μου για ενήλικο κοινό, με ντραμς επί σκηνής, σε παραγωγή του θεάτρου Cyrano's και της Τερέζας Ποντ. Παίζω με την Αγγελική Καρακαξίδου όλους τους ρόλους και ντράμερ θα είναι ο Πάτρικ Κνάπιχ. Το έργο Life Is A Fairytale θα συνεχίσει την πορεία του σε ευρωπαϊκές κυρίως πόλεις και φεστιβάλ. Συνεχίζεται στο Μουσείο Τηλεπικοινωνιών στην Αθήνα η θεατρική παράσταση για παιδιά, ‘Κι Όμως... Κινείται!’ σε κείμενο-σκηνοθεσία δικά μου, με Αγγελική Καρακαξίδου, Εύη Φώτου και Σαμουήλ Ακίνολα – θα το πάμε για λίγο κι εκτός Αθήνας. Και να πω τη μεγάλη μου χαρά: περιμένω πώς κα πώς να εκδοθεί το πρώτο μου παραμύθι από τις εκδόσεις Πατάκη: το Πετειναράκι – έτσι όπως το θυμάμαι από τις αφηγήσεις της γιαγιάς μου της Ελένης κι έτσι όπως διαμορφώθηκε από τις δικές μου αφηγήσεις σε παιδιά της εποχής μας.
Συνέντευξη: ΛΕΥΚΟΘΕΑ ΠΑΝΟΥΣΟΥ
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: 'LIFE IS A FAIRYTALE' ΤΗΣ ΓΛΥΚΑΣ ΣΤΟIΚΟΥ
