ΕΠΙΚΑΙΡΑ

6/recent/ticker-posts

ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ: ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΝΙΚΑΩ ΕΓΩ


Ποια είναι τα στοιχεία για ένα απολαυστικό βιβλίο; Κατανοητό περιεχόμενο, σωστά δομημένη σκέψη, ωραία πλοκή, χαρακτήρες διαφορετικοί, οικείοι στον καθημερινό άνθρωπο με βάθος και έντονα βιώματα. Κάτι τέτοιο σκέφτηκα όταν διάβασα το οπισθόφυλλο του βιβλίου της κ. Σοφίας Νικολαΐδου με τίτλο «Στο τέλος νικάω εγώ».

Η συγγραφέας με καταγωγή από την Θεσσαλονίκη, κυκλοφόρησε το 2017 το εν λόγω μυθιστόρημά της από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο» και παρατηρώντας την ύπαρξη πολύ διαφορετικών χαρακτήρων στην περιγραφή του, αποφάσισα να το διαβάσω.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως το μυθιστόρημα προσιδιάζει αρκετά στο είδος του ιστορικού μυθιστορήματος, αφού περιγράφει την ζωή μιας ομάδας ανθρώπων σε βάθος χρόνου, από την διχασμένη ελληνική κοινωνία του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου και του βασιλιά Κωνσταντίνου του περασμένου αιώνα, μέχρι πριν λίγα χρόνια και την ανακοίνωση των capital controls και του ελληνικού δημοψηφίσματος το 2015. Η πλοκή εξελίσσεται ευθύγραμμα, περιγράφοντας με ζωηρό και γλαφυρό τρόπο τις συνθήκες και αντιλήψεις της εκάστοτε εποχής.

Οι χαρακτήρες του βιβλίου διακατέχονται από μια συγκεκριμένη κοσμοθεωρία και στάση απέναντι στη ζωή, που χαρακτηρίζει έντονα και την καθημερινότητά τους και την δουλειά τους. Έτσι, παρατηρούμε έναν πάντοτε καλοπροαίρετο, αισιόδοξο και ταλαντούχο ζαχαροπλάστη, έναν αυστηρό χωροφύλακα που ψάχνει πάντα αφορμή για να εκφράσει με υπερέχον σθένος τις απόψεις του, συχνά φέρνοντας σε δύσκολη θέση τους άλλους, μια συναισθηματική, αλλά άκρως προκατειλημμένη μητέρα αλλά και άλλους πολλούς.


Οι χαρακτήρες διαγράφονται ξεκάθαρα μέσα στο βιβλίο και οι καταστάσεις όπως τις περιγράφει η συγγραφέας μας μεταφέρουν άριστα στο κλίμα του περασμένου, αλλά και του 21ου αιώνα. Από την πόλωση της ελληνικής κοινωνίας κατά τον Εθνικό Διχασμό των αρχών του 1900 μέχρι και το δημοψήφισμα του 2015, οι χαρακτήρες μοιάζουν να διέπονται από ερωτήματα σε σχέση με την ζωή, να προσπαθούν να βρουν το βαθύτερο νόημά της, να συζητούν σχετικά με τις αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας και τον τρόπο που αυτές τους επηρεάζουν, ενώ παράλληλα παλεύουν να προσαρμοστούν στα δεδομένα της εποχής που ζούνε.

Το βιβλίο είναι γραμμένο σε κατανοητή γλώσσα, με οικείους στον αναγνώστη χαρακτήρες που συχνά διακατέχονται από αίσθημα του ανικανοποίητου. Το βιβλίο, στις 300 σελίδες του περιγράφει με επαρκή τρόπο τις καταστάσεις που ζούσαν οι Έλληνες τον 20ό αιώνα, κάνοντάς μας να σχηματίζουμε εικόνες πέρα από την θεωρία των σχολικών βιβλίων ιστορίας που μάθαμε μικροί. Μέσα από πιο καθημερινές καταστάσεις, επικεντρωμένες στον άνθρωπο και την κοινωνία περισσότερο, και λιγότερο στην πολιτική ηγεσία, η συγγραφέας κατάφερε να μας παρουσιάσει κυρίως τον αντίκτυπο των αποφάσεων των πολιτικών αρχηγών της εκάστοτε εποχής και πως αυτές επηρέασαν τους πρωταγωνιστές μας σε βάθος χρόνου. Χωρίς να λείπει και ένας ελαφρά ρομαντικός τόνος σε κάποια σημεία, ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο, είναι σε θέση να απολαύσει σε καθημερινή γλώσσα, απλή περιγραφή ιστορικών γεγονότων όπως του Εθνικού Διχασμού, του ελληνικού εμφυλίου πολέμου και άλλων, ενώ παράλληλα παρακολουθεί την πορεία των χαρακτήρων με τα ψεγάδια, τις αδυναμίες, τα ερωτηματικά και τον αυθορμητισμό τους.


Είναι ένα βιβλίο που αξίζει σίγουρα να διαβαστεί από λάτρεις της ιστορίας, μιας και θα τους δώσει μια αντιπροσωπευτικότερη εικόνα γεγονότων που μπορεί ήδη να γνωρίζουν, αλλά θα το προτείναμε και γενικότερα σε αυτούς που θέλουν να διαβάσουν ένα ποιοτικό βιβλίο με ιστορική χροιά και ποικίλους χαρακτήρες.

Σύνταξη: ΜΑΡΙΑ ΣΜΗΝΑ