''Το κορίτσι'' αυτό το γνωρίσαμε πριν λίγα χρόνια μέσα από τους ''Penny & the swinging cats'' και μας τράβηξε την προσοχή ο ατελείωτος ενθουσιασμός της για κάθε τι στη ζωή. Πλέον, προχωρά μουσικά μόνη της και με σύμμαχους το κοινό, που την ακολουθεί πιστά, αλλά και τη νέα της ομάδα. Αφορμή για αυτήν τη συνέντευξη, η πρόσφατη συναυλία στη Θεσσαλονίκη, το νέο της cd, που θα κυκλοφορήσει σύντομα αλλά και η χαρά, που μεταδίδει σε όποιον βρεθεί κοντά της!
"Ξυπνάς... και είναι Κυριακή" ονομάζεται το μουσικό ταξίδι, που ξεκινήσατε πρόσφατα. Ποια είναι η πρώτη σας σκέψη με αυτή τη φράση;
Ένα γλυκό ηλιόλουστο πρωινό, ένας ζεστός καφές στην πλατεία του χωριού, μία βόλτα χέρι χέρι...
Ξεχωρίζετε για τη ρομαντική και ταυτόχρονα ενθουσιώδη μορφή σας. Ποιο είναι το στοιχείο, που σας δίνει τόση χαρά και τη μεταδίδετε απλόχερα;
Η χαρά υπάρχει μέσα μας αρκεί να κοιτάξουμε το μέσα μας. Αγαπώ τη ζωή, την καθημερινότητα αυτού, που έχω διαλέξει να κάνω σ αυτή τη ζωή, την επαφή με τους ανθρώπους και τη μοιρασιά. Σαφέστατα υπάρχουν και ζοφερές μέρες, μετά θα έρθουν πάλι οι φωτεινότερες όμως.
Χάρη σε σας, το ελληνικό κοινό ήρθε σε επαφή με swing ήχους. Πώς αποφασίσατε να ακολουθήσετε αυτό το είδος μουσικής;
Τα μάτια της καρδιάς μου εκείνη την περίοδο κοιτούσαν προς τα εκεί και λαχταρούσα να συσχετιστώ με αυτό το κομμάτι. Είναι όπως όταν γνωρίζεις ένα αγόρι, δεν έχεις μάτια για άλλο. Τώρα είμαι έτοιμη πια και κοιτάζω αυτή την αγάπη και ανάγκη, που έχει ωριμάσει μέσα μου και με καλεί να συσχετιστώ και με άλλες πολλές προκλήσεις μουσικές!
Γίνατε ευρέως γνωστή με την μπάντα σας, ‘’Penny and the swinging cats’’. Τα τελευταία χρόνια, όμως, έχετε αποφασίσει να ακολουθήσετε τη δική σας πορεία. Πώς πήρατε αυτήν την απόφαση;
Οι αποφάσεις είναι για να τις παίρνεις, δε θέλει πολλή πρεμούρα αλλά σίγουρα δε θέλει να το διαιωνίζεις κιόλας. Πολλοί παράγοντες. Ένας σημαντικός ήταν κάποιες πιέσεις και εντάσεις, που υπήρχαν μέσα στην ομάδα, οι οποίες δε έδειχναν να καλμάρουν. Ο πιο σημαντικός είναι ότι όντας δημιουργός ήθελα να δώσω κι άλλες μουσικές μου χωρίς να με περιορίζει μια ταμπέλα..
Γνωρίζω φυσικά την ανάγκη του κόσμου και της βιομηχανίας να σε βάζει σε "κουτάκι", ώστε να σε κατατάξει και να σε τακτοποιήσει στο μυαλό το,υ ωστόσο δε φοβάμαι να μηδενίζω το κοντέρ και να επανασυστήνομαι. Αυτό είναι μέρος της δημιουργίας, άλλωστε το βασικό υλικό (η φωνή) δε θα αλλάξει.
Και ερχόμαστε στο 2018 και λίγο πριν την κυκλοφορία του πρώτου σας προσωπικού δίσκου. Ποιες είναι οι προσδοκίες σας και τι θα θέλατε να εισπράξει το κοινό σας;
Μοιρασιά και σύνδεση. Ταύτιση και αγκαλιά.
Εκτός από ερμηνεύτρια, είστε και τραγουδοποιός και μάλιστα μας έχετε ‘’δώσει’’ εξαιρετικά τραγούδια στην ελληνική αλλά και στην αγγλική γλώσσα. Ποια είναι τα ερεθίσματά σας στην εκάστοτε απόπειρα για τη δημιουργία ενός τραγουδιού;
Κάθε μελωδία και κάθε τραγούδι, πέρα από τις προφανείς επιρροές και τα προφανή ερεθίσματα, όπως ένας έρωτας, ένας χωρισμός ή μια απώλεια, ένα τραγούδι, μια ταινία, η άνοιξη έρχεται από μια δεξαμενή βαθύτερη και ουσιαστικότερη. Αυτή, που απορροφά όλες εκείνες τις στιγμές, που στιγμάτισαν το πρόσωπο και αυτή η δεξαμενή είναι το υποσυνείδητο. Ξυπνάει όταν ο εγκέφαλος και το αριστερό του ημισφαίριο έχει πια κοιμηθεί, τότε δημιουργείς...
Έχουμε ακούσει ήδη κάποια δείγματα από το νέο σας δίσκο, όπως το ‘’Στην τρούμπα στην Καστέλλα’’, το οποίο συνοδεύεται από ένα ατμοσφαιρικό βιντεοκλίπ αλλά και ‘’Το κορίτσι’’. Πόσο σημαντική είναι για εσάς η σύνδεση ενός τραγουδιού με το αντίστοιχο βίντεοκλιπ, για να μεταδώσετε την ενέργειά σας στους ακροατές;
Όταν ο σκηνοθέτης μπορεί να συνδέσει με τον πιο δημιουργικό και ταιριαστό τρόπο το τραγούδι με την εικόνα, αλλά βασικότερα με την ιδιοσυγκρασία του καλλιτέχνη, τότε γίνεται κάτι μαγικό, τότε είσαι εσύ και νιώθεις ότι χωράς ακριβώς εκεί μέσα σαν να φοράς ένα καλοραμμένο σακάκι από ιταλικό οίκο υψηλής ραπτικής! Ευχαριστώ θερμά την Κλαίρη Φαφούτη για την ''Τρούμπα'' μου και τους Κίμινο για ''Το κορίτσι'' μου, τους σκηνοθέτες δηλαδή.
Στα live σας έχετε μία θεατρικότητα και μουσικότητα δίχως τελειωμό! Θα σας ενδιέφερε η συμμετοχή σας σε κάποιο μιούζικαλ ή η δημιουργία μουσικής επένδυσης για κάποια παράσταση;
Θαυμάζω τόσο πολύ όλους τους ανθρώπους, που με τόση πειθαρχία στήνουν κάτι τόσο απαιτητικό. Στο θέατρο, η αλήθεια είναι, έχουν πειθαρχία, στη μουσική είναι λίγο πιο χύμα η φάση. Να χορεύεις, να τραγουδάς, να υποδύεσαι και να γεμίζεις μέχρι πάνω χαρά και ενέργεια, όνειρό μου φαίνεται! Θα το έκανα με πολλή χαρά και με στρατιωτική πειθαρχία θαρρώ!
Η μουσική βιομηχανία στην Ελλάδα διέπεται από μία χρόνια κρίση. Τι είναι αυτό, που σας πεισμώνει, ώστε να συνεχίζετε με την ίδια δύναμη την πορεία σας και να δημιουργείτε όλο και καλύτερο έργο;
Δε βλέπω κάποιο εμπόδιο μάλλον, βλέπω το δρόμο μου και τον περπατώ και θέλω και προσπαθώ να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου.
Χρησιμοποιείτε συχνά τα social media στον επαγγελματικό σας τομέα. Πόσο σημαντικό θεωρείτε ότι είναι να υπάρχετε σε διάφορες πλατφόρμες για την προώθηση της δουλειάς σας;
Ο τρόπος είναι αυτός πια! Πορευόμαστε με τα υπάρχοντα και τα επικρατέστερα!
Κλείνοντας, ο κόσμος σας ακολουθεί πιστά σε κάθε νέο ξεκίνημα, που κάνετε. Τι θα ήταν αυτό, που θα τους λέγατε αν είχατε τη δυνατότητα να τους γνωρίσετε έναν έναν;
Να έρχονται κοντά να τους γνωρίζω έναν έναν!
Συνέντευξη: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΟΥ
Το κείμενο για τη συναυλία στη Θεσσαλονίκη: ''ΞΥΠΝΑΣ... ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ'' ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕ Η ΠΕΝΝΥ ΜΠΑΛΤΑΤΖΗ ΣΤΟ ΚΑΦΕ ΤΟΥ ΜΥΛΟΥ
