ΕΠΙΚΑΙΡΑ

6/recent/ticker-posts

ΜΙΧΑΗΛ ΝΙΚΟΛΑΟΥ: ΕΜΕΙΣ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ








Έχοντας κύρια χαρακτηριστικά τον ρεαλισμό και την πολυμορφικότητα, ο Μιχαήλ Νικολάου είναι ένας ηθοποιός της νέας γενιάς που βρίσκεται σε διαρκή πορεία εξέλιξης. Αυτό άλλωστε είναι κάτι που αποδεικνύεται μέσα από τις ερμηνείες του πάνω στο θεατρικό σανίδι. Το κοινό τον απολαμβάνει αυτό το διάστημα ως Μιχαήλ Σογιούλ στην παράσταση "Σογιούλ για ένα βράδυ" και με αφορμή το εγχείρημα αυτό, τον απολαμβάνουμε και εμείς σε μια αποκλειστική συνέντευξη.

Από πού προέκυψε το καλλιτεχνικό σας ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη παράσταση;

Το καλοκαίρι του 16 πήγαμε η Μαρία Αλεξανδρίδου και εγώ στον σκηνοθέτη μας τον Νίκο Ορτετζάτο και του ζητήσαμε να μας κάνει μια μουσικοθεατρική παράσταση. Είχε κάτι στο μυαλό του και μας το εμπιστεύτηκε, έκατσε και έγραψε για την ζωή και το έργο του Μιχάλη Σουγιούλ και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα... Εμείς απλά ενθουσιασθήκαμε και τα υπόλοιπα είναι πλέον επάνω στην σκηνή για δεύτερη χρονιά.

O Μιχάλης Σουγιούλ ήταν μια εμβληματική προσωπικότητα που καθόρισε μέσα από το έργο του την εξέλιξη του ελληνικού ρεπερτορίου. Το γεγονός ότι στην παράσταση υποδύεστε το πρόσωπό του, σας γεμίζει ευθύνη στο να αποδώσετε επιτυχημένα κάθε στοιχείο του χαρακτήρα του ή προσεγγίζετε τον ρόλο με μία πιο ελεύθερη ματιά;

Είναι η πρώτη φορά που έρχομαι στο θέατρο αντιμέτωπος με το μέγεθος μιας τέτοιας προσωπικότητας και ενός τέτοιου χαρακτήρα τα πλαίσια που έβαλε ο σκηνοθέτης ήταν αυτά που με βοήθησαν να χτίσω τον χαρακτήρα του Σουγιούλ.

Άλλο ένα σημαντικό κομμάτι είναι το ότι οι τέσσερις που είμαστε επάνω στην σκηνή παίζουμε με όλη μας την καρδιά, κάποια στιγμή γινόμαστε τόσο χαρακτήρες όσο και αφηγητές αυτής της ιστορίας και έχουμε ο ένας τον άλλον δημιουργώντας μαζί το πορτραίτο αυτού του ανθρώπου.

Επάνω στο πάλκο εμφανίζονται σχεδόν όλες οι προσωπικότητες που ο Σουγιούλ συνάντησε, από τους γονείς του μέχρι σταρ της εποχής Σπεράτζα Βρανά, Ζωζώ Σαπουτζάκη, Αλέκος Σακελάριος, Τώνη Μαρούδας, Χρήστος Γιαννακόπουλος και άλλοι τόσοι.

Δεν αισθάνομαι λοιπόν ευθύνη στο αν παρουσιάσω καλά τον συνθέτη αλλά στο να πούμε όσο πιο όμορφα γίνεται την ιστορία του.


Όταν ασχολείσαι με σπουδαία πρόσωπα σαν αυτό του Σουγιούλ, ασχολείσαι αναπόφευκτα και με την εποχή τους. Πόσο σημαντικό θεωρείτε ότι είναι για το κοινό να γνωρίσει μέσα από την παράστασή σας την εποχή του 50' και γιατί;

Αυτοί οι άνθρωποι πέρασαν πόλεμο πέρασαν συνθήκες αληθινά δύσκολες όμως δεν έπαψαν ποτέ να ονειρεύονται και να δημιουργούν.

Η οικογένεια του Σουγιούλ άλλη μια φορά βρέθηκε αντιμέτωπη με σκληρά γεγονότα, ήρθε σαν πρόσφυγας από το Αϊδίνι της Μικρά Ασίας και πάλι έπρεπε να βιώσει τον πόλεμο όντας ο ίδιος οικογενειάρχης.

Για εμάς το στοίχημα είναι να δείξουμε τα γεγονότα και την ζωή της τότε εποχής ως είχαν και το πως αυτοί οι άνθρωποι άφησαν μέσα από αυτές τις συνθήκες την δική τους ιστορία.

Είναι το πλέον δύσκολο στην εποχή που ζούμε να αναπαράγεις σωστά τις εικόνες εκείνες και αυτό προσπαθούμε. Η παράσταση έχει άρωμα μιας Ελλάδας που αφήσαμε για τα καλά πίσω μας, αλλά καλό θα ήταν να θυμηθούμε λίγο πάλι και οι νότες από τα τραγούδια του Μιχάλη έρχονται να ολοκληρώσουν με μαγικό τρόπο την δουλειά μας.

Μια παράσταση τοποθετημένη στο παρελθόν σαν τη δική σας ίσως δημιουργεί ένα συναίσθημα νοσταλγίας. Η νοσταλγία είναι μία έννοια που εμφανίζεται συχνά το τελευταίο διάστημα και τείνει να κινητοποιεί πολλές μορφές τέχνης. Στα μάτια κάποιων έχει αρνητικό φορτίο ενώ για άλλους αποτελεί μια φυσική αντίδραση στην εποχή. Για εσάς τι είναι;

Για εμένα προσωπικά είναι ένα δώρο αυτό που ζω σε αυτήν την δουλειά, είναι μαγεία το ότι κάθε Πέμπτη βράδυ ταξιδεύουμε κοινό και ηθοποιοί σε εκείνα τα χρόνια.

Όσο για το αρνητικό φορτίο θα πω εμείς δεν το έχουμε εντοπίσει, κάθε φορά έρχεται ο κόσμος και έπειτα ξανάρχονται με τους γονείς και τους παππούδες τους.

Υπάρχουν οι συνθήκες για να "γεννηθεί" σήμερα ένας σύγχρονος Σουγιούλ;

Μα σαφώς...Δεν είναι οι συνθήκες που δεν το επιτρέπουν είναι ότι οι άνθρωποι τα παρατάνε. Στο όνομα των δυσκολιών παρατάνε όνειρα και ψάχνουν το γρήγορο και το εύκολο σαν λύση.

Τις συνθήκες μέσα από τις οποίες θέλουμε να δημιουργήσουμε και να παράγουμε έργο εμείς τις φτιάχνουμε.


Συμφωνείτε πως το μουσικοθεατρικό είδος είναι μία από τις πιο σημαντικές μορφές θεάτρου μιας και εκτός από την υποκριτική απαιτεί ταυτόχρονα χορευτικές δεξιότητες και τραγούδι;

Είναι μια άκρως απαιτητική δουλειά και η συγκεκριμένη, με τον ρυθμό που πρέπει να τρέξει, δε θα έβγαινε αν τα γρανάζια της δεν ήταν καλά..

Οι συνάδελφοι που επέλεξε ο σκηνοθέτης, από τους μουσικούς μέχρι τους ηθοποιούς ένας-ένας είναι καταπληκτικοί σε αυτό που κάνουν.. Εγώ αισθάνομαι τυχερός που συμμετέχω και αυτοί οι άνθρωποι βγάζουν τον καλύτερο μου εαυτό υποκριτικά και όχι μόνο..

Έχοντας ολοκληρώσει δύο μήνες επιτυχημένων παραστάσεων, αν σας ζητούσαν, κάνοντας ένα ταμείο καλλιτεχνικό, να προσδιορίσετε τι παραπάνω σας έδωσε το έργο ''Σουγιούλ για ένα βράδυ", τι θα λέγατε;

Η παράσταση είναι η δεύτερη σεζόν που ανεβαίνει στην Θεσσαλονίκη και τώρα αρχίζει και τα εκτός έδρας...

Θάρρος, θα πω ότι μου έδωσε και πίστη για αυτό που κάνω όπως και αμέτρητες συγκινήσεις και στιγμές που δεν μπορούσα να φανταστώ.

Υπάρχουν ανακοινώσιμα σχέδια σας για το επόμενο διάστημα;

Όχι ακόμα η συγκεκριμένη παράσταση έχει κάνει μια πανέμορφη πορεία και σκοπεύουμε να την συνεχίσουμε... Προς το παρόν κάθε Πέμπτη του Δεκέμβρη θα παίζουμε στο french keys

Και σε αυτό το σημείο θα μου επιτρέψετε να πω και τους συντελεστές της δουλειάς μας.

Παίζουν:

Μαρία Αλεξανδρίδου

Γιάννης Βαρβαρέσος

Δημήτρης Δάγκαλης

Μιχαήλ Νικολάου

Οι Μουσικοί:

Μουσική επεξεργασία-Πιάνο: Κωνσταντίνος Γκιβίσης

Κιθάρα-Μπουζούκι: Φάνης Τσοκανάς

Βιολί: Νίκος Κουθούρης

Κείμενο-Σκηνοθεσία: Νίκος Ορτετζάτος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ζωή Στεφανίδου

Κουστούμια: Μαρίνα Γκούμλα

Χορογραφίες: Αστέρης Νάτσιος

Φωτογραφίες: Νέκτη Αραμπατζή

Βίντεο: Αλέξανδρος Σισμανίδης

Συνέντευξη: Άννα Λαμπροπούλου