Ο χώρος του θεάτρου πλουτίζει από τους ανθρώπους που το αγαπούν. Ο Γιάννης Λαζαρίδης είναι ένας από αυτούς. Αυτό το διάστημα σκηνοθετεί τη μαύρη κωμωδία "Ο άνδρας με την πουά γραβάτα" και μας μιλά για το εγχείρημα αυτό και όχι μόνο.
Ποίο στοιχειό της ιστορίας "O άνδρας με την πουά γραβάτα" σας γοήτευσε τόσο ώστε να τη σκηνοθετήσετε;
Μου άρεσε πως μέσα από οτιδήποτε λυπηρό, μπορεί να βγεί γέλιο. Πάντα υπάρχει ένα λιθαράκι ευφορίας.
Πόσο δύσκολο ήταν να αντιμετωπίσετε τον ρόλο-δράμα ενός ανθρώπου σε κατάσταση υπαρξιακού πανικού που οδηγείται στην αυτοκτονία με μια πιο λεπτή χιουμοριστική ματιά ως σκηνοθέτης;
Ήταν αρκετά δύσκολο αλλά τα καταφέραμε διότι ο κόσμος γελάει αλλά ο χαρακτήρας λυπάται. Αυτό βέβαια είναι και η εξαιρετική δουλειά των ηθοποιών που το κατάφεραν και κυρίως του Παύλου Τάνη που υποδύεται τον άντρα με την πουά γραβάτα.
Γιατί παράλληλα με τη δραματουργία επί σκηνής στην παράσταση θα δούμε και προβολή βίντεο; Ποιές ανάγκες του έργου καλύπτει το εγχείρημα αυτό;
Θα δούμε προβολή βίντεο για τεχνικούς λόγους και για άλλες υποχρεώσεις που προέκυψαν στον ηθοποιό Θωμά Παλιούρα. Όσον αφορά το βίντεο με την Λένια Ραζή γίνεται καθαρά για σκηνοθετικούς λόγους, θα καταλάβετε μόλις το δείτε.
Σύμφωνα με τον Μαρσέλ Προυστ, ο χρόνος δεν είναι παρά μια παρενέργεια της μνήμης. Ο Ιάκωβος Λέδερμαν ψάχνει μέσα στο χρόνο την ευτυχία λίγο πριν αυτοκτονήσει. Τελικά ο χρόνος είναι μνήμη; Πως μπορεί να απαντηθεί αυτό σκηνοθετικά;
Δεν ξέρω αν ο χρόνος είναι μνήμη αλλά σίγουρα χωρίς τον χρόνο που περνάει δεν θα είχαμε αναμνήσεις. Ο Ιάκωβος Λέδερμαν ψάχνει την ευτυχία ακόμα και την στιγμή που βρίσκεται στο κενό, αυτό μας δείχνει ότι η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.
Eίναι γεγονός πως οι εικόνες από το trailer της παράστασης δημιουργούν την αίσθηση του χάους. Τί συναισθήματα ευθυμείτε να βιώσει ο θεατής παρακολουθώντας το έργο;
Ο θεατής επιθυμούμε να γελάσει και να περάσει όμορφα και να σκεφτεί ότι η ζωή είναι μικρή για να είναι μίζερη, όσα προβλήματα και να έχει ο καθένας από μας δεν πρόκειται να λυθούν αν κλειστούμε στον εαυτό μας, πρέπει να κάνουμε πράγματα τα οποία θα μας φέρνουν ποιο κοντά στην ευτυχία.
Μπορεί η συγκεκριμένη παράσταση να πραγματεύεται το θέμα της αυτοκτονίας, όμως εσείς μέσα από τη θεατρική εμπειρία σας ως σκηνοθέτης αλλά και ως ηθοποιός μπορείτε να μας απαντήσετε αν τελικά το θέατρο είναι παράγοντας αισιοδοξίας;
Το θέατρο για μένα προσωπικά δεν είναι απλά παράγοντας αισιοδοξίας αλλά παράγοντας χαράς και ευχαρίστησης. Μέσα από το θέατρο μπορείς να κάνεις τα πάντα και να είσαι τα πάντα.
Tί τροφοδοτεί τη δημιουργικότητά σας;
Η αγάπη που έχω για το θέατρο, το θέατρο δεν με κουράζει γιατί πολύ απλά όταν βρίσκομαι σε αυτό τον χώρο είμαι πλήρης. Επίσης η ομάδα που έχω μαζί μου.
Tί να περιμένουμε από τον Γιάννη Λαζαρίδη στο μέλλον;
Τι να περιμένετε ακριβώς δεν ξέρω αλλά σίγουρα δεν θα μείνω άπραγος και σίγουρα θα με δείτε πάνω στην σκηνή. Ευχαριστώ για την όμορφη συνέντευξη και για την εμπιστοσύνη που δείχνετε στην δουλειά μας. Να είστε καλά.
Συνέντευξη: Άννα Λαμπροπούλου
:
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ :Ο ΑΝΔΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΥΑ ΓΡΑΒΑΤΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΟΦΟΥΛΗ
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ :Ο ΑΝΔΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΥΑ ΓΡΑΒΑΤΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΟΦΟΥΛΗ
