ΕΠΙΚΑΙΡΑ

6/recent/ticker-posts

ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΑΛΛΑΣ: ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΩ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑΙΡΙAΖΕΙ ΜΕ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ ΜΟΥ



Ο Σωτήρης Μπαλλάς είναι ένας εξαιρετικός μουσικός, που μαγεύει το κοινό σε όποια μουσική σκηνή και αν βρεθεί. Τον συναντάμε συχνά ανά τη χώρα με τη Φωτεινή Βελεσιώτου, όπου ξεχωρίζει με το ταλέντο του. Ταυτόχρονα, όμως, φαίνεται ως ένα ανήσυχο πνεύμα, που προσπαθεί καθημερινά για το καλύτερο αποτέλεσμα και την αυτοβελτίωσή του!


Ακούγοντάς σας ζωντανά αντιλαμβανόμαστε ότι είστε ένας πολύ ταλαντούχος καλλιτέχνης. Ωστόσο δε γνωρίζουμε πολλά πράγματα για σας. Θα θέλατε να συστηθείτε στο κοινό της Townsendia, που ενδεχομένως δε σας γνωρίζει;

Κατάγομαι από τα Τρίκαλα, μια πόλη με ιδιαίτερη παράδοση στη μουσική. Από το 1994, τη χρονιά που ήρθα στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσω Δασολογία στο ΑΠΘ, ξεκίνησα να τραγουδάω και να παίζω κιθάρα στα φοιτητικά στέκια της πόλης. Πολύ γρήγορα, αποφάσισα αυτό που αγαπούσα να το κάνω και επάγγελμα. «Αντρώθηκα» στις ιστορικές μουσικές σκηνές της πόλης, στην μπουάτ Μελωδία, στο Αμάρειο, στη Βάρδια, στο Πλατώ και στην Πρόβα, τραγουδώντας τους μεγάλους Έλληνες δημιουργούς. Παράλληλα συμμετείχα σε γεγονότα σε μεγάλους χώρους, πλατείες, φεστιβάλ και γήπεδα, επιλέγοντας να παρουσιάζω τον κοινωνικό και πολιτικό στίχο, την ποίηση στο ελληνικό τραγούδι. Συνεργάστηκα σ’ αυτή την πορεία με πολλούς καταξιωμένους καλλιτέχνες, φτάνοντας στο 2016 όπου και ξεκινάει η συνεργασία μου με την Φωτεινή Βελεσιώτου. Τα τελευταία δύο χρόνια είμαστε μαζί στις μεγάλες συναυλίες της σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό.


Ποιο πρόσωπο ήταν το πρότυπό σας ή ο άνθρωπος που θαυμάσατε τόσο πολύ, ώστε να ασχοληθείτε με τη μουσική;

Δεν είναι μόνο ένα πρόσωπο. Είναι όλο αυτό το κλίμα κι η συγκίνηση που δημιουργεί ένας καλλιτέχνης. Περισσότερο ξεχωρίζω τα έργα, τα τραγούδια που μου φώτισαν το δρόμο. Αυτά που έγραψε ο Θεοδωράκης, ο Χατζιδάκις, ο Λοΐζος, ο Μικρούτσικος, ο Κουγιουμτζής, ο Μαρκόπουλος, ο Ρίτσος, ο Ελευθερίου, ο Αλκαίος, ο Τριπολίτης, ο Ρασούλης, ο Μπουρμπούλης. Θυμάμαι όταν άκουσα για πρώτη φορά τα «Τροπάρια για Φονιάδες» του Μικρούτσικου και του Ελευθερίου. Εκεί βρίσκονται μερικά από τα πιο αγαπημένα μου. Πάλευα ως αυτοδίδακτος να βγάλω τις συγχορδίες τους για να τα τραγουδήσω στα αμφιθέατρα με την πρώτη ευκαιρία που θα μου δινόταν.

Εμφανίζεστε με τη Φωτεινή Βελεσιώτου από το περσινό καλοκαίρι. Πώς προέκυψε η συγκεκριμένη συνεργασία;

Ήταν τυχαίο και μοιραίο. Αντικατέστησα έναν αξιόλογο τραγουδιστή με τον οποίο συνεργαζόταν η Φωτεινή. Με πρότεινε και με σύστησε στη Βελεσιώτου ο Γιώργος Καραμφίλλης. Είναι αυτός που παίζει μπουζούκι, τζουρά και μπαγλαμά στην ορχήστρα της Φωτεινής, φίλος μου για περισσότερα από είκοσι χρόνια, με τον οποίο παίζαμε στα πρώτα μας βήματα μαζί. Καταπληκτικός μουσικός και εκπαιδευτικός στο Μουσικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Με την Φωτεινή ταιριάξαμε από την πρώτη στιγμή, τόσο στη σκηνή όσο και εκτός αυτής. Είναι ένας πολύ γενναιόδωρος άνθρωπος, χωρίς ανασφάλειες. Αυτό είναι και το μυστικό της επιτυχίας της. Παθιασμένη, αληθινή, αγαπημένη. Να είναι πάντα καλά.


Εδώ και αρκετό χρόνο εμφανίζεστε σε διάφορες μουσικές σκηνές ανά τη χώρα με άλλους καλλιτέχνες. Πείτε μας για την εμπειρία σας όσον αφορά τα συνεχή ταξίδια και την αντιμετώπιση του κοινού κάθε φορά.

Είμαι τυχερός που ταξιδεύω για να τραγουδήσω κάθε φορά σε διαφορετικούς ανθρώπους. Μου αρέσει να οδηγάω ο ίδιος προς τον εκάστοτε προορισμό, ταξίδι εμπειρίας με τους συναδέλφους μουσικούς που ξεκινάμε με ορμητήριο την Θεσσαλονίκη για να φτάσουμε σε κάθε γωνιά της χώρας. Οι μισοί της μπάντας φεύγουμε από τα Βόρεια και συναντάμε τους Αθηναίους στον τόπο της συναυλίας. Η κούραση γίνεται ανύπαρκτη όταν έρχεται η ώρα της παράστασης. Συναντάμε ανθρώπους «διψασμένους», να περιμένουν το ρεφραίν για να ακουστούν οι ίδιοι δυνατά, με μια φωνή όλοι μαζί. Εκεί βλέπουμε πόσα μας ενώνουν και χαιρόμαστε πραγματικά. Κάθε βραδιά μας αφήνει τόσο μεγάλες συγκινήσεις που δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε ποια ήταν η καλύτερη. Έχουμε παντού φίλους και στο τέλος της παράστασης αντικρίζουμε γελαστούς ανθρώπους με μάτια που λάμπουν. Τι κι αν για κάποιους τραγουδάμε στιχάκια «απαισιόδοξα», η Αλήθεια στην τέχνη μας βγαίνει διαχρονικά νικήτρια, κι ας φαντάζει ηττημένη στους καιρούς μας.

Όσοι μιλούν για σας αναφέρονται σε έναν άνθρωπο με τη στόφα μεγάλου καλλιτέχνη και σε έναν χαρακτήρα με ευαισθησία και πάθος. Εσείς πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας με λίγα λόγια;

Κάποια στοιχεία του χαρακτήρα μου, είναι αλήθεια ότι μπορώ να τα φανερώνω μόνο όταν τραγουδάω. Πολλοί με έχουν συμβουλέψει κατά καιρούς να είμαι λιγότερο υπερβολικός, αλλά δεν τα καταφέρνω. Όταν μοιραζόμαστε τη σκηνή με τόσο καλούς μουσικούς και φίλους, το συναίσθημα «κατεβαίνει» σαν ποτάμι. Τραγουδάς κάποιον στίχο που σε έχει σημαδέψει, οι φίλοι σου, η οικογένεια και τα χρόνια περνάνε σαν εικόνες από μπροστά σου μόλις σε τρία λεπτά. Εκφράζομαι, αυτό κάνω. Και είμαι τυχερός που αμείβομαι για να εκφράζομαι. Απλώς το κάνω αληθινά.



Ερμηνεύετε συχνά στις εμφανίσεις σας Τσιτσάνη, Χατζιδάκι, Κουγιουμτζή και άλλους μεγάλους «ποιητές» της ελληνικής μουσικής. Να θεωρήσουμε τις επιλογές σας ως κριτικό λόγο απέναντι στην κατακερματισμένη κοινωνία που ζούμε;

Δε θα μπορούσα να τραγουδάω κάτι που μου είναι «ξένο», που δεν ταιριάζει με τη στάση ζωής μου. Κρατάω σταθερά τα «πιστεύω» μου. Δεν είναι μόνο κριτικός και καταγγελτικός λόγος, είναι λόγος διαχρονικός, επίκαιρος, αδικαίωτος. Είναι μια προσπάθεια να κόψουμε με ψαλίδι την αμνησία των ανθρώπων. Ο κόσμος μας επιβεβαιώνει αν βαδίζουμε σωστά. Έστω και δέκα συνειδήσεις να ξυπνάμε κάθε φορά, είναι χρέος μας να το κάνουμε.

Σε πολλές συναυλίες ερμηνεύετε γνωστά τραγούδια μεγάλων καλλιτεχνών αλλά και δικά σας, όπως το «Εδώ η αγάπη». Ποια είναι η υποδοχή του κόσμου απέναντι στα τραγούδια σας;

Τα δικά μου τραγούδια (σύνθεση και στίχοι) και άλλα που έχουν γράψει για τη φωνή μου δύο νέοι δημιουργοί, ο Βαλάντης Σωτηρίου και ο Δήμος Λιπώνης, είναι αλήθεια ότι τα παρουσιάζω στο κοινό με μεγάλη συστολή. Να μια μεγάλη μου αντίφαση. Εδώ δεν υπάρχει ακόμα πάθος. Ενώ μου αρέσουν δεν τα παρουσιάζω γενναία. Αυτή η περίοδος είναι πολύ δημιουργική για μένα αφού ετοιμάζω την πρώτη μου δισκογραφική παρουσία. Ελπίζω αυτό να είναι έναυσμα για να αλλάξω πρακτική και να προτείνω στις συναυλίες τραγούδια όπως το «Εδώ η αγάπη».


Μάλιστα στο συγκεκριμένο τραγούδι συνεργαστήκατε με το Μάνο Ελευθερίου. Πείτε μας λίγα λόγια για τη συνεργασία – εμπειρία;

Οφείλεται στον συνθέτη Βαλάντη Σωτηρίου, ο οποίος μας εμπιστεύτηκε με την Μέλπω Αλεξανδροπούλου να τραγουδήσουμε δύο ανέκδοτα τραγούδια σε ποίηση του Μάνου Ελευθερίου. Αφορμή ήταν ένα μεγάλο αφιέρωμα της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών στη μελοποιημένη ποίηση που έγινε στην Αθήνα το 2015. Τα τραγούδια ήταν το «Δεν έχω πλοίο μήτε οδό» και «Το μέλλον γράφεται με αγώνες». Ο Ελευθερίου εμπιστεύτηκε κι άλλα ανέκδοτα έργα και στίχους του στον συνθέτη, όπως το «Εδώ η αγάπη». Ο συνθέτης εργάζεται πάνω σ’ αυτά, συζητάμε για τις ενορχηστρώσεις, ηχογραφούμε και ελπίζουμε πριν από το 2018 να έχουμε έτοιμο έναν κύκλο τραγουδιών του Ελευθερίου και του Σωτηρίου. Τον Μάνο Ελευθερίου τον αγαπούσαμε και τον τραγουδούσαμε πριν τον γνωρίσουμε στη Στέγη. Ο λόγος του μας εμπνέει, μας αναστατώνει. Ήταν κι οι μελοποιήσεις του Θεοδωράκη, του Μαρκόπουλου, του Μικρούτσικου, του Κουγιουμτζή και άλλων που έκαναν πλατιά γνωστό τον λόγο του Μάνου Ελευθερίου. Υπάρχει όμως και συνέχεια. Μου αρέσουν πολύ οι συνθέσεις του Βαλάντη Σωτηρίου, κρύβουν κάτι δυνατό από το παρελθόν και φέρνουν όλη τη φρεσκάδα της νιότης που κουβαλάει.

Εκτός από το καινούριο σας τραγούδι «Εδώ η αγάπη» ηχογραφείτε και καινούρια κομμάτια; Υπάρχουν δισκογραφικά σχέδια στο άμεσο μέλλον;

Υπάρχουν κι άλλοι αξιόλογοι νέοι δημιουργοί που γράφουν για τη φωνή μου. Είναι ο Γιώργος Καραμφίλλης και ο Δήμος Λιπώνης που γράφουν μουσική σε στίχους Διονύση Φαραού και Γ. Π. Γιαννακόπουλου. Είναι νέοι άνθρωποι με τους οποίους έχω πολλά κοινά, προκύπτουν τραγούδια αβίαστα, τα οποία κάποια στιγμή θα βρουν τον δρόμο τους. Θα υπάρξει συμμετοχή μου στον επόμενο δίσκο της Βελεσιώτου τον οποίο ετοιμάζει ο Καραμφίλλης. Τα σχέδια για τη δισκογραφία είναι άμεσα, όπως σας είπα, αλλά το μεγάλο στοίχημα είναι τα τραγούδια να παρουσιάζονται ζωντανά στο κοινό, να μπορούμε να εκφραζόμαστε, να συγκινούμε και να ευχαριστιόμαστε. Είμαι αισιόδοξος, πιο πολύ από παλιότερα, και χρωστάω αυτή την αλλαγή στη Βελεσιώτου, τον Καραμφίλλη και τους συνεργάτες φίλους μουσικούς και στην Μέλπω Αλεξανδροπούλου με την οποία τραγουδάμε μαζί τα τελευταία είκοσι χρόνια.


Κλείνοντας, οι εμφανίσεις δε σταματούν ποτέ. Επόμενοι σταθμοί σας ποιοι θα είναι; 

Βρισκόμαστε στη μέση των καλοκαιρινών εξορμήσεων με τη Φωτεινή. Πήγαμε στο Θέατρο Βράχων στον Βύρωνα, στο Φεστιβάλ των Αναιρέσεων στην Αθήνα, στο Φεστιβάλ Οίτης στη Λαμία, στο Ναύπλιο, στο Φεστιβάλ Λιπάσματα στη Δραπετσώνα, στη Μεσσηνία. Ακολουθεί ο Πόρος και οι Σπέτσες, ο Πλαταμώνας και ο Ωρωπός, το Ηράκλειο και το Ρέθυμνο, το Πήλιο, η Πάτρα, η Ζάκυνθος, οι Σέρρες και κάποιες εμφανίσεις του Σεπτέμβρη. Την περίοδο που η Φωτεινή σχεδιάζει ένα αφιέρωμα στις μούσες του ρεμπέτικου, κυρίως στις Κυκλάδες τον Αύγουστο (στο οποίο δεν συμμετέχω), θα τραγουδήσω με την Μέλπω Αλεξανδροπούλου σε χώρους που εκτιμάμε, κοντά στον τόπο που ζούμε, στον Σταυρό Θεσσαλονίκης και στη Σκοπιά Σερρών. Θα είναι ένα δεκαήμερο ανασύνταξης, ένα διάλειμμα από τα μακρινά ταξίδια της Βελεσιώτου, ανάγκη για λίγη ξεκούραση, ώστε να ξεκινήσουμε με καινούρια φτερά από το φθινόπωρο. Σας ευχαριστώ πολύ για το βήμα που μου δώσατε. Εύχομαι επιτυχίες.

Τραγούδια του Σωτήρη Μπαλλά μπορείτε να ακούσετε εδώ: