ΕΠΙΚΑΙΡΑ

6/recent/ticker-posts

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΡΑΟΥΖΟΣ: Η ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ




Η μουσική κωμωδία "Σταχτοπούτα" φιλοξενείται στο Blackbox για να μας μεταφέρει στον κόσμο του παραμυθιού και να μας μεταδώσει την δύναμη της καλοσύνης. Το Townsendia έχει την χαρά να φιλοξενεί τον σκηνοθέτη της παράστασης Ανδρέα Αραούζο ώστε να μάθουμε λεπτομέρειες για μία από τις πιο όμορφες εκδοχές του παραμυθιού.

Η Σταχτοπούτα, ένα κλασικό παραμύθι. Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση που ανεβαίνει στο Blackbox.

Ένα ζεστό παραμύθι με στοιχεία κλασικά, αλλά και σημερινά, διαχρονικά, καθημερινά, οικουμενικά. Μια παράσταση για τα αγόρια, τα κορίτσια, τους άντρες, τις γυναίκες. 

Τι διαφορετικό έχει το κείμενο της παράστασης σε σχέση με κάποιο άλλο;

Έχει ένα χιούμορ σύγχρονο το οποίο εξυπηρετεί όχι μόνο κωμικά αλλά και για να τονίσει τη διαχρονικότητα της ιστορίας. Η αδικία, η καλοσύνη, η μαγεία, η δικαιοσύνη – όλα αυτά είναι αξίες ή καταστάσεις οικουμενικές και διαχρονικές. Επίσης το κείμενο δε θέλει να είναι «παιδιάστικο». Ο διάλογος, το θέαμα και το χιούμορ της παράστασης αντιμετωπίζουν τα παιδιά ως «θεατές» και όχι ως πελάτες ενός παιδότοπου.


Ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να περάσει η παράσταση στο κοινό;

Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να καταλάβει το παιδί ότι η Σταχτοπούτα κέρδισε την ευτυχία της με την αξία της, με την ταπεινή συμπεριφορά της και τη συγχώρεση. Δεν είναι επειδή είναι «τυχερή» που έχει μια καλή Νεράιδα, αλλά το άξιζε. Και είναι φανερό πως η συμπεριφορά της προήλθε από την ανατροφή της και ειδικά την μητέρα της – η οποία ακόμα και μετά το θάνατό της είναι «παρούσα» και «προστάτιδα» στις αποφάσεις της. 

Ποιος είναι ο λόγος που επιλέξατε το παραμύθι της Σταχτοπούτας και όχι κάποιο άλλο;

Είναι ένας κλασικός μύθος, πέραν των 300 χρόνων, και αυτή η πλατφόρμα που είναι τόσο οικεία στον καθένα μας προσφέρεται υπέροχα για «εναλλακτική αναβίωση».

Μετά το τέλος της παράστασης τι θέλετε να μείνει στο κοινό;

Το γέλιο και το θέαμα από την παράσταση να κάνει κάθε θεατή, μικρό και μεγάλο, να αγαπήσει ακόμα περισσότερο τη θεατρική τέχνη.


Τι είναι αυτό που σας κάνει να ασχοληθείτε με το παιδικό θέατρο;

Μόνο δύο παιδικές παραστάσεις έχω κάνει, τον «Μικρό Πρίγκιπα» (το οποίο πρόκειται για υπαρξιακή φιλοσοφία και τίποτα λιγότερο) και την «Σταχτοπούτα». Σίγουρα το παιδικό δεν είναι ειδικότητά μου, αλλά σε αυτά τα δύο έργα βρήκα στοιχεία που με τράβηξαν, με τον ίδιο τρόπο που επιλέγω έργα για ενήλικες. 

Πιστεύετε πως το παιδικό κοινό είναι αυστηρός κριτής;

Είναι ειλικρινής κριτής. Είτε απόλαυση, είτε βαρεμάρα ή αδιαφορία αισθάνεται για την παράσταση θα σου την φανερώσει μεγαλόπρεπα! 

Εσείς πιστεύετε στα παραμύθια;

Πιστεύω στο «πριγκιπόπουλο της διπλανής πόρτας...»


Πιστεύετε πως το musical ταιριάζει περισσότερο στα παιδιά;

Αυτό είναι αποδεδειγμένο γεγονός. Πολύ θα με ενδιέφερε η πρόκληση του παιδικού θεάματος χωρίς μουσική – αλλά αντιλαμβάνομαι είναι μεγάλη πρόκληση!

Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας τα επόμενα σχέδιά σας;

«Το Φιλί της Γυναίκας Αράχνης» του Μανουέλ Πουίγκ. Πολλά χρόνια είμαι ερωτευμένος με αυτό το έργο και επιτέλους θα το ανεβάσω στην Λευκωσία τον ερχόμενο Ιανουάριο! Επίσης «Ο Καραγκιόζης» της Λένας Κιτσοπούλου που σκηνοθέτησα – και παρουσιάσαμε τον περασμένο μήνα και στην Θεσσαλονίκη – θα παρουσιαστεί στο Blackbox του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης στην Αθήνα τον Ιούνιο. 

Συνέντευξη: Μαρία Γούσιου